mijn lieve mama
Geplaatst: Ma 26 Jan 2009 11:39
Hoi,
ik heb nog niet bedankt voor de reacties van nicole en stoffeltje. Hierbij alsnog bedankt. Met mijn moeder gaat het steeds slechter. De tumor in haar long is door de chemo iets gekrompen. Goed nieuws. De chemokuur maakt haar niet misselijk. Meer slapjes en duizelig. Zij heeft wel extreme oedeem in haar gezicht bij haar ogen. Dit lijkt haar net te veel worden. Ze denkt: die kanker...ok...hier wordt alles aan gedaan om te 'genezen'. Maar waarom kan NIEMAND iets aan die ogen doen?!!!! Het is ook echt vreselijk. In de ochtend kan zij niets zien omdat het zo extreem dik is boven en onder haar ogen. Het is helemaal volgelopen met vocht. Weet iemand hier meer van?
Verder blijkt er geen uitzaaiing naar de lever te zijn maar wél in de borst. slecht nieuws. Ik Ik heb redelijk positieve gedachten maar ik denk dat ik gewoon niet in mijn hoofd wil toelaten hoe het zou zijn als mijn moeder komt te overlijden.
Ik maak mij heel erg veel zorgen om mijn broertje en zusje van 16 en 18. Zij wonen nog thuis en zitten er echt midden in. Ik maak het minder mee. De huilbuien van mijn moeder, de woedeuitbarstingen.. Ik wil zo graag voor iedereen klaar staan en alles goed maken maar het lukt me niet.
Ik loop ook nog stage en ik heb het zo vreselijk druk. Ik weet niet of ik het allemaal ga redden. Het gevoel van machteloosheid vreet me op. elk weekend race ik naar huis om er voor mijn moeder te zijn. zondagavond race ik weer terug naar amsterdam want maandag moet ik weer vroeg op.
Ik zou heel erg graag met mensen praten die hetzelfde meemaken. Maar tegerlijkertijd heb ik angst voor andermans verhalen. het is allemaal zo dubbel. Heeft iemand iets van structuur, opheldering iets?
Norky
ik heb nog niet bedankt voor de reacties van nicole en stoffeltje. Hierbij alsnog bedankt. Met mijn moeder gaat het steeds slechter. De tumor in haar long is door de chemo iets gekrompen. Goed nieuws. De chemokuur maakt haar niet misselijk. Meer slapjes en duizelig. Zij heeft wel extreme oedeem in haar gezicht bij haar ogen. Dit lijkt haar net te veel worden. Ze denkt: die kanker...ok...hier wordt alles aan gedaan om te 'genezen'. Maar waarom kan NIEMAND iets aan die ogen doen?!!!! Het is ook echt vreselijk. In de ochtend kan zij niets zien omdat het zo extreem dik is boven en onder haar ogen. Het is helemaal volgelopen met vocht. Weet iemand hier meer van?
Verder blijkt er geen uitzaaiing naar de lever te zijn maar wél in de borst. slecht nieuws. Ik Ik heb redelijk positieve gedachten maar ik denk dat ik gewoon niet in mijn hoofd wil toelaten hoe het zou zijn als mijn moeder komt te overlijden.
Ik maak mij heel erg veel zorgen om mijn broertje en zusje van 16 en 18. Zij wonen nog thuis en zitten er echt midden in. Ik maak het minder mee. De huilbuien van mijn moeder, de woedeuitbarstingen.. Ik wil zo graag voor iedereen klaar staan en alles goed maken maar het lukt me niet.
Ik loop ook nog stage en ik heb het zo vreselijk druk. Ik weet niet of ik het allemaal ga redden. Het gevoel van machteloosheid vreet me op. elk weekend race ik naar huis om er voor mijn moeder te zijn. zondagavond race ik weer terug naar amsterdam want maandag moet ik weer vroeg op.
Ik zou heel erg graag met mensen praten die hetzelfde meemaken. Maar tegerlijkertijd heb ik angst voor andermans verhalen. het is allemaal zo dubbel. Heeft iemand iets van structuur, opheldering iets?
Norky