Ook mijn vader heeft kanker, hoe kan ik daar me omgaan?

[tettietettie]

Eerst even voorstellen ik ben Nicolet en weet sinds 3 december 2008 dat mijn vader maagkanker heeft.
Na eerste onderzoeken werd er in Alkmaar gezegd dat er geen uitzaaiingen waren en hij in aanmerking kwam voor een studie in het AVL .
Hij zou in het Avl geopereerd worden omdat er geen uitzaaiingen waren.
Toen eenmaal in de molen werden er toch longmetastasen vastgesteld via een Pet scan en alles werd afgeblazen . Geen genezing mogelijk maar enkel nog een palliatieve behandeling. Daar mijn vader er bij toeval achter kwam dat hij maagkanker had (via de bloedgifte Sanquin) waar werd vastgesteld dat zijn Hb te laag was heeft hij maar ook wij in korte tijd 2 klappen moeten ontvangen.
Eerst dat je hoort dat er een tumor in je maag zit. en dan toch niet te genezen.
In maart 2009 startte hij met de chemokuren die ertoe leidde dat de metastasen waren verdwenen en hij nu toch geopereerd kon worden.
Toen dus weer gelukkig berg op! Een klein of eigenlijk een groot wonder , nu toch kans op genezing!
Op 31 juli jl. is mijn vader geopereerd en is er een gedeelte van de onderkant van de maag weggehaald.
Dat kon zo goed gebeuren dat ook de omgeving schoon was en hij vanuit de maag "vrij" van kanker zou zijn.
helaas werden er door de chirurg 2 kleine verhardingen gevonden op de lever. Toch weer bergaf????????
Het is soms net een rollercoaster je gaat van up naar down en het ene moment ben je vol moed en hoop terwijl je korte tijd later de moed laat zakken
Mijn vader is in dit hele verhaal onze steun en toeverlaat. Hij is enorm dapper en sterk en vol goede moed. na zijn operatie was hij binnen een week thuis en is hij weer zo goed hersteld. Hij kan alles weer eten en het gaat heel goed.
Vanmorgen is er dan een echo gemaakt van de 2 plekjes en een biopt genomen
As maandag weten we dan weer meer. Wat een ellende steeds weer . weer wachten op een vonnis of een gat in de lucht springen
Wat ligt het leven en het lijden toch dicht bij elkaar met deze vreselijke ziekte
Ik heb zelf een heel druk gezin met lieve man en 3 fantastische kindjes en woon in Noord Brabant .
Mijn ouders wonen in de kop van Noord Holland dus de afstand maakt het nog moeilijker misschien kan ik hier eens mijn hart luchten

[stoffeltje]

hoi nicolet,
hoi welkom,tuurlijk kan je je hart luchten hier.
wat zijn jullie al een tijd met die ziekte bezig joh!
met alle ups en downs van dien,je denkt toch steeds.........het zou toch eindelijk kunnen.
jammer dat jullie zo ver uit elkaar wonen.
het zou fijn zijn om dan zo ff op de koffie langs te gaan,en te kunnen vragen hoe het gaat.
goed dat jullie vader er zo sterk onder blijft ondanks alles.
zal duimen dat jullie maandag een zo goed mogelijke uitslag krijgen.
heb je broers of zussen met wie je het wat kan delen?
je hebt best een stevige praatpaal nodig bij wie je rustig een potje mag huilen,want dat is echt nodig.
prop het niet teveel op.
je zit steeds met al die op en neegaande gevoelens.
dit herken ik erg toen met mijn broer.
een moeilijke vraag,maar die stel ik helaas bij iedereen,heeft je vader al dingen geregeld<voor na het overlijden?>
de meeste mensen vergeten het,maar het is zo belangrijk je eigen wensen kenbaar te maken daaromtrend.
je zou het liefst iedere dag even van je vader horen en vasthouden het is altijd te jong om zoiets te hebben.
al woont hij ver weg probeer toch nog zoveel mogelijk prettige dingen te doen,ook met zijn kleinkinderen.
ik weet hoe mijn broer steeds zo bere trots op hun was.
je voelt je zo machteloos hè!
er zijn hier veel mensen die hetzelfde meemaken,zoals je hier kan lezen.
je gevoelens delen of het even goed van je afschrijven helpt ook wat.
heb je wat steun van je man?
voor je vader zal het ook zwaar zijn het is zijn leven waar het om draait!
zag dat je 2 berichtjes stuurde,reageer op deze anders is alles zo dubbel.
zou zeggen kom hier af en toe je hart even luchten,het is ook niet niks waar je nu doorheen gaat,het is toch jou vader en dat verwacht je niet.

veel sterkte en liefs stoffeltje/anita

[tettietettie]

ja misschien raar te zeggen maar met het overlijden zijn we nog niet bezig
het spookt natuurlijk wel door je hoofd maar we zitten nog echt middenin een strijd en willen eerst nog vooruit kijken
we hebben een hele fijne grote familie en als het zover komt gaat dat allemaal lukken
in het prille begin heeft hij wel eens wat gezegd hierover maar regelen nee hoor .
We gaan volgende week weer naar drs Valstar daar heeft hij maar ook wij veel baat bij
Deze zeer kundige man is buiten dat hij zeer kundig is ook zeer positief en geeft je een flinke dosis kracht mee zodat je je niet uit het veld laat slaan
ik vind hem fantastisch.
Ook de voorgeschreven middelen hebben echt zijn werking gehad bij mijn vader. het heeft de chemo doen versterken maar hem ook heel goed
op de been gehouden. Natuurlijk is hier geen bewijs voor maar mijn vader gelooft hier in en voelde zich beduidend beter en sterker als hij deze supplementen gebruikte.

Als mijn vader as maandag hoort dat er geen uitzaaiingen zijn is hij op dat moment kankervrij en zou dat een feestje waard zijn , mocht dat niet het geval zijn is het des te tragischer. Erop of eronder zo voelt het . Afschuwlijk dat mijn lieve vader dit moet meemaken
Dat iemand waar je zo van houdt zoveel moet meemaken dat wil je gewoon niet. Ik kan er soms ook niet meer tegen en begin dan te dromen, wordt afwezig , vaag van begrip en heb geen zin in diepe gesprekken. Alles draait dan om KANKER bah!!!
Ik heb er nog nooit iets mee te maken gehad maar ik weet wel dat je binnen no time van alles op de hoogte bent. je zit er zo middenin.
In het AVL ziekenhuis is de hulp wel up to date maar je wilt maar steeds dat ze met hem bezig zijn je wilt niet wachten op uitslagen enzo maar dat hoort er gewoon bij.
Ik mail in ieder geval volgende week over hoe en wat.iedereen weer sterkte.gr.nicolet

[stoffeltje]

hoi nicolet,
het was niet negatief bedoeld als je het zo voeld.
maar veel mensen vergeten het op den duur.
hoop echt voor jullie dat het goed uitpakt.
hoor het wel stoffel

[Mamamel]

Ook mijn vader heeft maagkanker gehad. Diagnose gesteld in november 2007..Eerst een 6 tal chemo's gehad en daarna in maart '08 een volledige maagverwijdering gehad. Verder op een of twee lymfeklieren na geen uitzaaiingen.
Momenteel gaat t erg goed met hem, gezien de omstandigheden maar ben nog elke dag bang dat t toch nog terugkomt en dan is er geen redden meer aan zeggen ze..uitgezaaide maagkanker is niet meer te genezen(?).
Hoe gaat t nu met jouw vader, hopelijk heb je niet nog meer slecht nieuws gehad?

Groeten mamamel

[stoffeltje]

hoi mamamel,
zo te lezen gaat het met je vader momenteel naar omstandigheden wel!
geniet van de tijd nu,en wees niet al te bang voor wat mensen nù zeggen.
kanker is niet te voorspellen!
de angst kan ik mij voorstellen,maar laat het je leven niet leiden.
mocht je toch af en toe wat angstig zijn,zoek dan afleiding.
sterkte stoffeltje