Moeder wordt niet meer beter, hoe ga je hiermee om?

[Ikke80]

Mijn moeder heeft jaren geleden borstkanker gehad en nu uitzaaiingen in haar hoofd, arm en longen. Begin dit jaar heeft ze gehoord dat ze niet meer beter wordt. Ze heeft enkele palliatieve bestralingen gehad maar is nu uitbehandeld. Zoals het er nu naar uitziet, zal ze nog een paar weken te leven hebben. Op dit moment ligt ze eigenlijk alleen nog maar op bed. Haar partner is eigenlijk constant bij haar en er is thuiszorg ingeschakeld, maar ... hoe ga je hier als dochter mee om? Ik heb zelf een gezin, maar wil er zoveel mogelijk voor mijn moeder zijn, hoe combineer je dat, zonder dat het ten koste van jezelf gaat? Heeft iemand hier ervaringen / tips om te delen?

[liddy]

Dat is een heel moeilijke periode waar je voor staat.
Combineren dat gaat je niet lukken. En dan bedoel ik vooral emotioneel.
Je zult merken dat je af en toe moet kiezen, terwijl je dat niet wilt.
Leef zo dicht mogelijk bij je gevoel.
Probeer zo eerlijk mogelijk te zijn tegen jezelf over wat je wilt en wat je kunt.
Het feit dat je moeder er nog maar even is, kan betekenen dat je tijdelijk er minder bent voor je gezin.
Dat is uit te leggen aan je gezin.
Dan maar iets minder poetsen in huis, wat makkelijker eten.
Bouw goede herinneringen op, daar heb je straks steun aan.
Veel sterkte.

[Ikke80]

Dankjewel voor je reactie. Mijn partner heeft er gelukkig absoluut heel veel begrip voor, ben de afgelopen dagen bijna niet thuis geweest en constant bij mijn moeder, maar merk nu dat me dat opbreekt, wil er heel graag voor haar zijn, maar heb ook de tijd met mijn gezin (heb 2 nog kleine kinderen) en voor mezelf af en toe nodig. Daar voel ik me dan weer schuldig over. Op mijn werk krijg ik alle ruimte, dus gelukkig hoef ik me daar geen zorgen over te maken.

[liddy]

Je schiet er heel weinig mee op om je schuldig te voelen.
Volg je intïutie.
Als je kiest, kies dan bewust.
Zeg tegen de ander dat je graag anders zou willen, echter je kunt je niet in tweeën splitsen.
Dat je hoopt op begrip. Door begrip te vragen, vraag je niet aan de ander om het eens te zijn met je keuze.
Je vraagt wel aan de ander jouw keuze van dat moment te respecteren.
Misschien maakt deze benadering het kiezen voor jou iets makkelijker.

[cor71]

Ik werd getroffen door jouw verhaal, het lijkt zo op het mijne. Sinds 3 weken weten we dat mijn moeder maagkanker heeft en niet meer kan genezen. Ze krijgt nu wel chemo en hopelijk hebben we daardoor nog wat meer tijd met elkaar. Ons leven staat compleet op z'n kop. Ik heb 2 dochtertjes, een van 5 jaar en een van 10 weken. Die onmogelijke situatie die jij beschrijft, dat je er wilt zijn voor je moeder en voor je gezin, daar zit ik ook middenin. Mijn moeder woont 100 km van ons vandaan dus even op en neer gaat niet, ik ben telkens een hele dag weg. Mijn man vangt veel op, maar moet ook onze zaak draaiende houden. Op mijn schouders rust een continue druk, schuldgevoel naar iedereen omdat ik me niet in tweeën kan splitsen. Mijn werk op de zaak stapelt zich op, in mijn huishouden loop ik achter de feiten aan te rennen en aan mezelf kom ik nauwelijks toe. Daarnaast zijn er nog de angst, het verdriet en de onzekerheid over wat er met mijn moeder gaat gebeuren.
Ik besef dat ik keuzes moet maken, want dit hou ik geen maanden vol, dus de 1e die we nu gemaakt hebben, is dat onze jongste dochter vanaf morgen vervroegd én een dag extra naar het kinderdagverblijf gaat, zodat ik meer tijd heb om mijn moeder op te zoeken. Mijn andere dochter blijft over op school op die dagen en voor de middagen dat ik weg ben, probeer ik zoveel mogelijk speelafspraken te regelen voor haar. Hopelijk gaat dit voor wat meer structuur zorgen.

[liddy]

Jij bent heel goed bezig.
Je maakt keuzes.
Prima idee om zo meer structuur aan te brengen.
Wat heel moeilijk is om te bespreken, maar wat je beslist zal opluchten is
een gesprek met je moeder over haar wensen voor straks.
Regel dat nu, dat geeft zo'n rust als je dat achter je kunt laten.
Wat zijn de wensen en mogelijkheden die je moeder heeft?
Doordat je nu meer tijd met je moeder doorbrengt, kun je er straks beter mee omgaan.
Ja, je had liever langer voor je jongste willen zorgen, maar dat gaat niet.
Juist door de betere verdeling kun je meer kwalititeit geven in de momenten dat je er wel bent.
Dat geldt natuurlijk ook voor je andere dochter.
Vergeet niet om iedere dag ook even niets te doen.
Te genieten van een kop drinken, terwijl je even niets anders doet.
Die vijf minuten voor jezelf heb je hard nodig om het vol te houden.
Sterkte.