Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hoi,
mijn naam is katie. Ik ben hier net aangemeld. Het zit me namelijk erg hoog dat mijn moeder ziek is. Ik ging iets meer dan 3 jaar geleden het huis uit. En in de week erna bleek dat mijn moeder borstkanker heeft. Ze is toen snel onder het mes gegaan om een borst af te laten zetten en een lymfeklier/knoop (haal die 2 altijd door elkaar) te laten verwijderen. Ze zou eigenlijk meteen een implantaat krijgen vanuit weefsel uit haar buik, maar dat ging niet door omdat dat lymfeding ook heel verdacht eruit zag. Daarna veel scans en onderzoeken. Daaruit bleek dat ze uitzaaiingen in haar ruggenwervel heeft. Over haar hele rug en ook nekwervels heeft ze plekjes zitten waar ze in de rest van de tijd al onder behandeling is. Ze heeft gelukkig nog niet een chemo hoeven ondergaan. Maar dat staat wel in het vooruitzicht. Hopelijk is het nog een ver van mn bed show. Ze ondergaat een hormoonkuur. Is inmiddels ook al meerdere keren van pil gewisseld. De laatste paar keren met het onderzoeken van de Tmarkers, is weer enorm gestegen. Ze begon toen ze ziek bleek op 98 (normaal mens rond 30) en de pillen lieten het zelfs dalen naar 41! Dat was aan het begin van het jaar. Nu op dit moment zit ze bij de specialist. En iedereen is bezorgd. Er zijn namelijk geen nieuwe hormoonpillen meer. Ze kan nog wel 1x terug naar een vorige. En anders wordt het chemo. Bestralen wordt em niet omdat het over dr hele rug verspreid zit, en in dr wervels, dus ergens ook erg riskant. De bloedwaarden zaten de vorige keer op 152.
Ik ben erg bang. Ik vind het moeilijk om te huilen... over alles. Maar het zit me zo hoog, dat ik het kwijt moet.

Katie

hoi katie,
welkom en goed dat je het hier opschrijft!
en er zijn lotgenoten die dit in soortgelijke situatie"s meemaken.
heb je in je omgeving,broer/zus of goede vriendin om dit te delen?
jullie/jij lopen er ook al lang mee.
overgaan doet het niet,kanker kan erg agrassief zijn.
zoek voor jezelf goede afleiding, ms. is sporten wat?
daar kan je je energie in kwijt en woede<dit ivm. moeilijk huilen>.
heel veel sterkte ook met de volgende behandelingen die zullen komen.
kom gerust langs als je wat kwijt wilt of vragen hebt!
stoffeltje..

Wow wat is er een hoop gebeurd sinds mijn vorige bericht! In november is mijn moeder aan de xeloda gegaan (chemo in pilvorm) Daar heeft ze een paar kuren van gehad, maar sloeg niet aan. Nu 5 weken geleden bleek dat er uitzaaiingen zijn in haar lever. Als ze niks zouden doen zou ze nog 4 tot 8 weken hebben. Ze is aan de chemo gegaan, om te zorgen dat ze in ieder geval bij de bruiloft van mijn zusje kan zijn 10 mei. Haar bloed herstelt slecht en de oncoloog zei gisteren dat dat waarschijnlijk is doordat de kanker inmiddels haar beenmerg aantast.

Ik verwacht zelf dat ze na de bruiloft heel snel wegvalt. Maar het benauwt me en ik ben als de dood. Maar dit is voor haar ook geen manier van leven meer.
Mijn zusje is zwanger van haar eerste kindje waarvan ze 7 oktober uitgerekend is, maar dat is niet haalbaar meer. En ook al zou dat wel zo zijn, dan wil ik dat mijn moeder niet aandoen. Ik ben ook bezig met zwanger raken, maar ik heb wat meer moeite. Toch hoop ik haar nog wel te vertellen dat het raak is.

Ons leven is een chaos nu. Ik merk de kracht in mezelf, maar op dagen als vandaag kan ik de hele dag janken en merk ik hoe zwaar het is.

We houden vol voor haar!

Dat is heftig wat er allemaal gebeurd is.
Wat fijn voor jullie dat je moeder de bruiloft van je zusje mee zal kunnen maken.
Het zal best een dubbel gevoel opleveren op de dag zelf, probeer er toch van te genieten.
Tja, het is in deze periode echt de kunst om blij te zijn met wat wel lukt en niet te lang stil te blijven staan bij wat niet lukt.
Hier ben je altijd welkom.