Mijn pleeg-vader

[moonmoon]

hoi , had nog even je laatste berichten gelezen, diep respect voor hoe je met hele proces bent omgegaan en gaat.
Mooi gedicht had je gemaakt ! Wens je ook voor de komende tijd veel sterkte en kracht !
groetjes Monique

[anspatje]

Dank je wel!!!
Ik ben de afgelopen week gooed doorgekomen. Dinsdag gewerkt en vergadering gehad.
och weer lettend op de klok, van toen gingen we naar het ziekenhuis enz enz hoe later het werd,
hoe wamer ik het kreeg. Ik dacht echt als het nog lang duurt sta ik op en ga ik naar huis,
maar kwart voor 9 was de vergadeing afgelopen en ben ik snel naar huis gegaan! Normaal klets ik altijd nog ff na, maar die dag nog niet.
Patrick moest nog naar dicky's huis om grofvuil buiten te zetten, en toen hij weg was en de meiden lagen op bed heb ik weer even lekker gehuild! Luchte echt weer een beetje op.
woensdag moesten de meiden naar de tandarts, daarna feest op het plein voor ons huis, en ook nog even naar mijn moeder.
Me mams ging op de kinderen passen.
om 2 uur moest ik in dickys huis zijn omdat de woningbouw de keuken wilde opmeten.
toen ik daar ff alleen was had ik daar wel even uren kunnen zitten, ik wilde niet naar huis.
even weer wat spullen meegenomen en weer naar mijn mams gegaan.
daar even lekker gesproken over dicky en hoe alles gegaan is. Dicky is mijn moeders broer. Ik ben zo blij dat hij voor mij heeft mogen zorgen anders had ik naar een pleeggezin gemoeten net als mijn broer.
Deze week heb een mooie foto van dicky extra laten maken, dat was de foto op zijn kist. iedereen vond die mooi en wilde die wel hebben. De meiden hebben er ook allebei 1 op hun kamer staan.
Ik moet zeggen dat de meiden het allemaal erg goed opnemen. Ze zijn er wel mee bezig, maar gelukkig praten ze er gewoon over. Net nog nam dewi een koekje in de vorm van een hartje, toen keek ze in de lucht en zei kijk opa een mooi hartje voor jou. lief!
ik heb ik dicky's huis een grote foto van mij en hem samen gevonden van toen ik nog een kind was. ik heb hem vandaag in een mooi lijstje gedaan! ik mocht niet boren van mijn man!!! ik moest wachten tot hij thuis was. ik heb ooit een trap hekje willen plaatsen en dat gat wat ik toen gemaakt heb vergeet hij niet meer haha
vanavond om 7 uur moet ik naar dicky's huis, de gene die op nummer 1 staat bij woning net wil graag kijken, maandag moet ze al beslissen of ze het wil of niet.
morgen hebben we een verjaardag van een nichtje, gelukkig word t prachtig weer kunnen we lekker in de tuin zitten!!!
zondag moederdag.
verleden jaar met moederdag zaten we op de eerste hulp met dicky toen begon de ellende weer. Toen dachten ze nog aan een onsteking, maar een maand later werd duidelijk dat er een nieuwe tumor zat. wat gaat zo'n jaar toch ontzettend snel!!!
Ik wens iedereen een prachtig weekend toe

[liddy]

Je bent heel goed bezig.
Wat geweldig dat je een foto van Dicky en jezelf van vroeger hebt gevonden.
Ga vooral zo door met terugdenken aan een jaar geleden.
Dat is een goede manier om alles te verwerken.
Ik hoop dat het een fijne moederdag voor je wordt.

[jada]

Knap hoor dat je dat allemaal doet, heb je wel hulp?. Ik weet hoe zwaar het is om een huis te moeten leegruimen, en iemand zijn persoonlijke spullen door je handen laten gaan. Heb dit 3 jaar geleden bij mijn schoonmoeder moeten doen. Vrijwel alleen want mijn 2 schoonzussen hadden geen tijd!. Ik vind ook dat je heel goed bezig bent en inderdaad de tijd gaat onwijs snel. Alleen op dit moment lijkt het wel of dingen die een week geleden zijn gebeurt al maanden geleden is. Zat net terug te lezen en we hebben nog maar iets meer dan een maand contact met elkaar, het lijkt wel jaren. Er gebeurt natuurlijk ook zoveel.

Groetjes en sterkte nog verder met het huis.

[anspatje]

Je gelooft het misschien niet maar hij was op dinsdag overleden, op donderdag heb ik al zijn dvd's en cd's ingepakt. Moest de cd's uit zoeken voor de uitvaart. Oude medicijnen naar de apotheek gebracht en al tefa gebelt wat ik moest doen met alle sonde voeding en zo. De 3 belangrijkste dingen al mee naar huis genomen. Die zaterdag al zijn fotoboeken meegenomen en de rest van de kast in de woonkamer uitgezocht. De dag na de crematie had ik al zijn kleding en andere spullen in mijn handen en dat hebben we gelijk naar leger des heils gebracht, behalve de spullen die ik aan familie ging geven. Die donderdag hebben we beneden de laminaatvloer er uit gehaald van de beneden verdieping.en alle gordijnrails verwijderd een paar kasten uit elkaar gehaald en meer van die dingen. Ik heb die week alle instaties gebeld om alles op te zeggen. Zijn bed kon ik nog niet uit elkaar halen dat is pas dagen later gebeurt. dus die eerste weken zijn we erg druk geweest en het weekend van pasen en koninginnedag hebben we weinig gedaan. Wel in die agen er tussen toen hebben we alle vloerbedekking boven weggehaald en de vloer moeten karbben omdat het gelijmt was! Nu moet het tempo er weer in.
er komt nog 2 x grofvuil en er moeten nog wat kasten uit elkaar en goed schoongemaakt worden. Vandaag de waarschijnlijk nieuwe bewoonster het huis laten zien. Het is een jonge vrouw met dochter. het is een vrouw die dicky op straat nog wel even na zou kijken haha dus ik denk wel dat hij het ok vind als zij daar komt te wonen, Ze moet maandag laten weten of ze het wil. Ik heb gezegd dat we zondag in het huis zijn en ze eventueel nog een keer mag komen kijken.
Ik ben dus echt het type van alles moet zo snel mogenlijk geregeld worden...Of dat goed is dat zal de tijd uitwijzen.
Net als zijn asbestemming ik mag er zo lang over bepalen als ik zelf wil, maar 23 mei al een afspraak. maarja zo ben ik nou eenmaal. ik hou mezelf wel goed in de gaten hoor, als ik het nog moeilijk krijg als wat ik nu ervaar heb ik al besloten om hulp te vragen doormiddel van gesprekken, tot nu toe vind ik dat nog niet nodig, misschien later wel.
we zien wel.

[jada]

ik begrijp je 100%, ik ben namelijk precies als jij. Soms op het dwangmatige af ha ha, dit tot onbegrip en soms irritatie van mijn man.

[anspatje]

haha klopt ik ben zo hyper als wat, en iedereen is maar bang dat ik in elkaar stort,
maar ik ben t type die ook dat niet laat gebeuren hoop ik haha

[anspatje]

ik keek een beetje op tegen moederdag,
omdat verleden jaar we naar de eerste hulp waren met dick en toen het weer alle ellende begon.
Nou gister ben ik zelf op de huisartsenpost terecht gekomen.
ik had thee wat net uit de water koker kwam over mijn heup en dijbeen gehad.
ik ben zelf bhv-er want ik werk op een kinderdag verblijf,
maar op dat moment dacht ik wat moet ik ook al weer doen!
Toen ik de thee voelde ben ik opgesprongen en mijn legging van mijn huid
getrokken en gelijk de douche ingegaan en de douchekop er op gehouden.
ondertussen 2 collega's gebeld wat ik het beste kon doen.
Ik had wel een plek van 40 cm die vuurrood was!!!
toen ik zag dat er blaren op kwamen toch maar de huisartsen post gebeld en ik moest langskomen.
gister veel pijn gehad maar vandaag gaat t al beter gelukkig stukken beter.
Ben zo blij dat ik het lang gekoeld heb!
Gisteravond zat t verband los en ik kon even spieken.
De schade valt gelukkig mee.
op mijn been een paar rode striemen en 1 blaar.
Op mijn heup is het wel roder met wat meer blaren.
Morgen nog even naar mijn eigen huisarts.

vandaag moederdag, van mijn jongste dochter een geverft potje met een zaadje er in gekregen.
van mijn oudste dochter een mooi geknutseld hart met rozen.
Van hun samen een tasje met hun foto er op (zelf ontworpen maar dat wisten ze niet)
En daarna kreeg ik van mijn man 4 schilderijen met orchideeen er op (lievelingsbloem van Dicky en mij)
Stond ook op zijn rouwkaart.
Zo lief van mijn man!! Ik werd gewoon een beetje emotioneel.
Nu nog een mooi plekje in huis zoeken!
Daarna naar mijn moeder geweest en ook nog wat gerommeld in dickys huis.
Toen weer terug naar mijn moeder de kinderen hebben lekker in de tuin gespeeld in een zwembadje,
en we blijven hier lekker eten en gaan daarna weer naar huis.

Vandaag weer over dicky gesproken met mijn moeder (mijn moeder is Dicky's zus).
Mijn moeder heeft wel vrede met zijn overlijden omdat ze gewoon zeker weet dat dit het beste voor hem was.
En ze heeft gewoon gelijk en ik ben wel zo helder dat ook ik dat wel kan accepteren.
Maar ik heb ook gezegd dat het voor mij iets anders is, omdat echt overal bij betrokken was in ons leven.

[liddy]

Tja, jij hebt echt je best gedaan om er een andere moederdag van te maken
Wat een pech, meid.
Gek hè, dat je op zo'n moment niet weet te handelen, terwijl je er anders niet bij nadenkt.
Je hebt het slim aangepakt door collega's te bellen.
Ze hebben echt hun best gedaan om er een bijzondere moederdag van te maken.
Heel fijn dat je er zo goed met je moeder over kunt praten.
Praten en schrijven helpt.
Kijk dat je met je verstand kunt beredeneren dat het voor Dicky beter is, wil nog niet zeggen dat je gevoel zo ver is.
Accepteer dat je verstand en gevoel niet gelijk lopen. Het is allemaal nog zo kort geleden.
Ook al zo'n rare. Aan de ene kant lijkt het allemaal gisteren gebeurd en aan de andere kant lijkt het al zover geleden.
Da's een trucje van de hersenen, geef het tijd.

[anspatje]

Vandaag precies 4 weken naar dicky's overlijden zat ik weer in dealwijck (uitvaartcentrum). De lieve schoonmaakster van mijn werk, is op bevrijdingsdag overleden. Rietje heet ze, ze was ook ziek.
Ik hoop dat ze net zoals jou nu niet meer hoeft te lijden. Het was een hele mooie dienst. Ze draaide voor haar ook prachige nummers, maar deze had dicky ook prachtig gevonden. Yesterday. Nu 4 weken geleden waren we in het ziekenhuis, en moest ik echt afscheid van hem nemen 4 weken geleden het lijkt al zo lang geleden, maar voor mij lijkt het nog steeds gisteren....

[liddy]

Heel langzaam rijgen de dagen zich aan een.
En nu is er bijna 1 maand voorbij.
Gun jezelf tijd om alles te verwerken.
De ene dag gaat het makkelijker dan de andere.
Koester je mooie herinneringen.

[anspatje]

Ik ben wel een beetje geschrokken van mezelf tijdens de crematie van Rietje.
Ik de persoon die altijd met iedereen mee leeft en altijd voor iedereen klaar staat,
zat daar als een persoon zonder emotie.
Toen haar kleindochter in huilen uitbarste deed dat me heel even aan mijn eigen meiden denken.
Mijn collega brak op dat moment en moest huilen,
ik zat daar maar.
ook bij de crematie plechtigheid ik zat daar maar net alsof ik naar een film keek....
Toen ik voorbij de kist liep en dag rietje zei voelde ik dat de tranen kwamen,
maar op t zelfde moment blies ik zeg weg.
Ik verontschuldigde me nog naar mijn collega,
dat ik haar niet kon troosten of zo, al was t maar ff een arm of een aai.
Ik hoop niet dat ik zo blijf, ik wil niet koel zijn, maar gewoon de warme ik.
Verder heb ik gewoon een pech week,
woendag een paar treden van de trap gevallen,
ik had net gedoucht en liep naar boven, was de zalf voor mijn brandwond vergeten en liep weer naar beneden.
Dat dingetje tussen mijn tenen van mijn slippen ging los waardoor ik door mijn slipper gleed.
resultaat schaafwond rug en elleboog en flinke spierpijn.
Ik had dus een week gewerkt, en nu weer een week in de ziekte wet.
mijn collega zei het lijkt wel of je nog niet mag werken....
maar ik ben het thuis zitten zat, maandag weer vol goede moed aan het werk.
Dit weekend wel veel geslapen, vrijdag viel ik om 9 uur in slaap tot vanmorgen 8 uur,
je zou denken dat is meer dan genoeg, maar ook vanmiddag heb ik even geslapen.
Ik zal het wel nodig gehad hebben.
Het word een drukke week, mijn dochter gaat voor het eerst de avond4daagse lopen,
en we moeten de laatste dingen in het huis van dicky doen, vrijdag de sleutel inleveren.
Wat gaan de weken toch snel..

[jada]

Angelique, het is bijna eng hoe we op elkaar lijken want ik herken jou omschrijving zo goed, heb je net voor ik dit bericht las een reaktie gegeven bij omgaan met terminale patienten. Dat gevoelloze is echt een teken van een beschermingsmiddel van de geest. Je kan alles niet tegelijk verwerken. Bij mij is het vaak een regenton die vol moet lopen en dan kan ik pas huilen. Ik huil niet graag want het lucht mij niet op, wordt er alleen maar heel moe van. Lees eff mn bericht, misschien helpt het jou ook. Nadat ik dit had gedaan was mijn eigen ik weer een beetje terug. Niet helemaal want ben toen zo geschokeerd hoe mensen kunnen zijn dat ik er wel een knauw van heb gekregen.

[anspatje]

Ik heb t gelezen...
Gek he wat gevoelend met je kunnen doen.
Bedankt voor de tips.
Ik heb wel t idee dat ik anders tegen dingen aan kijk,
wat harder of zo.
Eerst dacht ik dat het kwam omdat dicky zo dicht bij me staat dat een ander daar niet aan kan tippen of zo,
omdat het verder weg staat misschien.
Maar zo was ik nooit.
Ook ik hou niet van huilen, en ik hou er niet van als mensen mij willen troosten, maar meer omdat ik niet wil huilen.
Ik huil wel wanneer ik wil, t liefst ben ik dan helemaal alleen.
Maandag moest ik huilen, en waarom, omdat ik mezelf zielig vond of zo.
Omdat alles me tegen zat, dicky weg, poes met gebroken poot en alle kosten die daarbij komen, ik met mijn brandwond.
Mijn man vroeg later waarom ik gehuild had en ik dacht ik ga echt niet zeggen dat ik mezelf zielig vond haha
De dagen erna was ik weer ok, toen ik van de trap was gevallen dacht ik alleen heb ik weer.
De dag erna weer heel luchtig en zei ik tegen een collega, ik denk niet dat dicky mijn beschermengel is en kon ik er weer om lachen.
Zo gaat het met zijn ups en downs....heb nu wel ff genoeg van de downs
Soms zou ik ook gewoon ff heel hard willen schreeuwen om alles er uit te gooien, maar dan denk ik weer t heeft toch geen nut.
En zo blijf ik de nuchtere ik

[sonjas]

Dat je harder word heb ik ook wel. Kan soms gewoon oudere mensen niet uitstaan omdat ik weet dat mijn moeder niet oud word. Of als oudere/bejaarde mensen ziek zijn of dood gaan, dan denk ik wees blij dat je 65 of ouder bent. Mijn moeder haalt de 60 niet eens.. Het zal er wel bij horen, door al die frustraties en boosheid..

[liddy]

Schreeuw jij maar gerust, Anspatje.
Wat je schreeuwt is niet eens belangrijk, je emotie uiten zal je goed doen.
En waarom zou jij je niet even zielig mogen voelen?
Je man zal er blij mee zijn, dat hij de kans krijgt je even te troosten.
Door niets te zeggen, sluit je hem buiten, en hij wil er zo graag zijn voor jou.
Sta het jezelf toe een arm vol liefde van je manr voor jou.

[anspatje]

Vandaag bestaat mijn dag uit huilen huilen en huilen.
Moest vandaag de sleutel inleveren van dicky's huis,
en jeetje wat valt dat zwaar zeg.
Mega hoofdpijn en voel me zo rot....

[liddy]

Heel goed van je om je emoties zo neer te schrijven.
Het is zo definitief de sleutels moeten inleveren.
Zolang zijn huis er was, leek het vast alsof Dicky er nog een beetje was.
Je bent je afgelopen tijd steeds maar doorgegaan, je wilde en kon niet anders.
Nu roept je lichaam je een halt toe.
Neem rust, want nu kom je pas echt aan je emoties toe.
Probeer bij de dag te leven, dat is soms al moeilijk genoeg.
Misschien kun je morgen toch even genieten van de zon.

[jada]

Is inderdaad heel moeilijk, weer iets om afscheid van te moeten nemen. Goed dat je toch een beetje je emoties kunt laten gaan, uiteindelijk ben je ook maar een mens en het moet er af en toe uit. Ik zit nog niet in deze fase maar ik weet dat die er ook aankomt, wij hoeven alleen geen huis leeg te ruimen omdat mijn moeder er nog is. HEb het wel voor mijn schoonmoeder gedaan maar is toch iets anders, was wel heel moeilijk om door iemand zijn persoonlijke spullen te gaan en te beslissen wat er weggaat en wat nog iemand wil houden.

Veel sterkte verder.

[anspatje]

Hallo allemaal het is al weer even geleden.
maandag 23 meu halve dag gewerkt en daar alvast mijn verjaardag met de kinderen van mijn werk geviert.
S'middags een gesprek op dealwijck orientatie gesprek over de asbestemming van Dicky.
We hebben een mooi plekje uitgekozen waar hij uitgestrooit gaat worden,
en waar een gedenksteen komt. Het plekje heb ik nu voor 10 jaar en dat kan altijd velengt worden.
We waren een plekje aan het uitzoeken en 2 plekjes viel ons wel in de smaak,
maar ik ik bleef maar naar dat ene plekje kijken en ik moest er weer gewoon heen.
Smiddags staat het zonnetje er mooi op. Dus we hebben voor die gekozen.
20 juni een vervolg gesprek en dan gana we het steentje bespreken.

Dinsdag 24 mei was ik jarig. En ik vond het 1 van de verselijkste dagen.
Op een of andere manier wacht je toch op dat ene telefoontje,
of de hoop dat je hem aan ziet komen fietsen.
De hoop dat het allemaal een vreselijke nachtmerrie was.
Maar ook wel het besef dat dat niet kan.
Je weet het maar je gevoel wil anders.

Verder woensdag een luie dag gehad, waar weinig uit mijn handen kwam.
donderdag gewoon gewerkt.
vrijdag had ik de musicalvoorstelling van mijn oudste dochter,
dan denk je weer aan hem hij had er zo graag bij willen zijn.

Ik ben 26 juni 5 jaar getrouwd en ik had een paar mensen uitgenodigd om een taartje bij ons te komen vieren.
Omdat ik me er van bewust was dat dit misschien de laatste keer zou zijn dat hij er bij was.
Helaas is dat niet het geval, dus heb even getwijfeld of ik het zou afzeggen.
Maar we hebben besloten om het gewoon door te laten gaan.
afgelopen week de taart besproken en het word een 3 laagse wit zwart taart met rode accenten.
Als ik aan dicky denk, denk ik ook aan orchideen en boedha's.
En toen zei het meisje die de taart gaat maken of we misschien een gedachte aan dicky in de taart kunnen verwerken.
Ze gaat proberen (ze is beginner) om op de onderste laag boedha's te verweken.
Daar ben ik wel heel blij mee, vond het lief dat ze met ons mee dacht.

vandaag gaan we met het gezin discobowlen onder het mom mama's verjaardag vieren.
Zo hebben de meiden toch het idee dat we wat gedaan hebben met mijn verjaardag!
Fijn weekend iedereen!

[liddy]

Nog proficiat met je verjaardag.
Wat een warm idee van de taartmaakster om zo Dicky erbij te betrekken.
Discobowlen, samen iets doen, veel plezier!

[sonjas]

Hoii,

Wat goed dat je de leuke dingen gewoon door hebt laten gaan. Vooral voor de kinderen.
Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen genieten!
Wij hebben zaterdag een bbq van mijn schoonmoeder, die is 70 geworden. Dan komt heel de familie, alle ouders van de aangetrouwde schoondochters béhalve die van mij.. Daarom zie ik er best tegenop. Die confrontatie.. Ze is er (gelukkig) nog maar op zulke momenten voor je gevoel ook weer niet... Dan is het gemis al zo groot. Ik hoop ook niet dat iedereen gaat vragen hoe het is enzo, want heb ook geen zin om heel de middag tranen weg te moeten slikken (ben ook zo'n lekkere binnenvetter).

Liefs Sonjas

[anspatje]

@ liddy dank je wel voor de felicitatie. het bowlen was een succes, zo heerlijk om wat samen te doen en weer lol te hebben.

@ sonjas we hebben een heel ijn weekend gehad en de meiden hebben genoten net als ik. Ik snap je heel goed dat je hoopt dat niet iedereen vragen gaat stellen, je wil niet op zulke drukke momenten je emoties tonen. Ik hoop dat het wel een fijne dag gaat worden ondanks alles.

Hier net een huil momen gehad:
Sanne was net heel erg verdrietig, hard huilen en dat dat snikken er bij. echt mijn hart brak weer. Ze miste opa Dicky, en dat precies op het tijdstip van zijn overlijden. Ik heb lekker mee gehuild. pppfff 7 weken verder al weer...

[sonjas]

7 weken alweer...wat gaat het toch snel he. Voor de buitenwereld dan, voor jullie zelf zal het wel heel anders voelen.

Gr Sonjas

[anspatje]

voor mij lijkt het inderdaad nog gister....