Mijn pleeg-vader

[moonmoon]

Las dat je vakantie hebt. Hoop dat het fijne weken worden!

[anspatje]

dank je wel!!!

[liddy]

Ook van mij een heel fijne vakantie.

[anspatje]

Dank je wel,
ik heb niet de beste 2 weken uitgekozen qua weer geloof ik haha
het liefste ging ik lekker naar t strand met de meiden,
maar nu moeten we maar zwemmen in een zwembad.
maakt t de kinderen uit? helemaal niet!!!
Die vinden het zwembad al geweldig!
verder deze week weet ik het nog niet misschien naar de bios.

Vrijdag het uitstrooien en de steen van dicky plaatsen!

en die week er op word beter weer dus dan gaan we naar de:
efteling, dolfinarium en blijdorp en sanne's 4de verjaardag vieren.

die week er op moet ik helaas weer werken,
maar gelukkig ben ik op woensdag en vrijdag vrij en gaan we in die week nog
naar de k3 musical alice in wonderland.
de laatste dag van de vakantie gaan we naar het sprookjes concert in de tuinen van kasteel de haar.

Verder hebben we de meiden afgelopen vrijdag voor het eerst het plekje van dicky gezien.
we hebben hun stenen die ze gekleurd hadden er al neergelegd en de boedha en alvast een kaars in een lantaarn.
voor foto's zie http://dickykraay.hyves.nl/
ik vind het er nu al mooi uitzien en het straalt rust uit.
vrijdag word het dan ook echt dickys plekje!

[riaw]

Wat ziet het er al mooi uit,het wacht echt op Dicky,veel sterkte vrijdag ik hoop dan aan je te denken dan want lig dan zelf in het ziekenhuis en wordt dan weer geopereerd,
hoop ook dat het volgende week mooi weer wordt want ben dan zelf ook jarig, en hopelijk weer thuis.
Veel plezier en al vast gefeliciteerd met je dochter,gelukkig genieten ze ondanks het slechte weer, en hebben jullie toch nog wat leuke dingen in het vooruitzicht.

[moonmoon]

Ben morgen in gedachten bij je. Gedenk plek is erg mooi geworden!

[liddy]

Het wordt morgen een mooie dag.
Dicky laat morgen van geluk de zon schijnen en het regent tranen van zijn geluk om zoveel liefde voor hem.

[sonjas]

Ik denk aan je morgen!!! Liefs..

[anspatje]

dank je wel!

100 dagen geleden heb ik je moeten laten gaan.
Maar in mijn hart zit je en daar blijf je.
Morgen ben je vrij, iets mooi's maar ook zo definitief.
you are always on my mind.

[anspatje]

We hebben vandaag dicky's as uitgestrooit.
we waren met z'n 12en.
iedereen vond dicky's plekje mooi.
mocht je de foto's willen zien kan dat op de hyves van dicky.
ik had heel slecht geslapen,
we wakker met hoofdpijn en wilde mijn bed niet uitkomen!
ik keek er een beetje tegen op maar het is nu achter de rug,
en het is goed zo,
nu echt een plekje waar ik heen kan!

[moonmoon]

Echt mooi geworden! Mooi dat je nu een plek hebt waar je naar toe kunt. Maar in alles wat ik lees van je zie ik zoveel liefde voor hem dat hij het wsl ook nu nog kan voelen!

[riaw]

Echt wel zo zie ik het ook,

[anspatje]

dit heb ik op dicky's hyves neergezet:

Er brand hier een kaars voor een jong meisje die vandaag haar vader verloren heeft, morgen zou hij 50 geworden zijn.
Zo blij met het forum dat we elkaar zo hebben steunen de afgelopen periode.
Zo vreselijk dat we in 3 maanden tijd 4 voor ons zo belangrijke mensen hebben verloren aan die vreselijke ziekte.
voor altijd in ons hart.

[riaw]

Mooi anspatje,ook ik ben echt geschokt om zo veel overlijdens hier te moeten zien op zo korte tijd.

[moonmoon]

hoi Angelique, ja de tijd vliegt a.s woensdag alweer 4 weken geleden dat mijn broer overleden is, het lijkt soms net of de tijd heeft stilgestaan.
Ik verwacht dat we nu binnenkort bericht krijgen over de as en de bestemming daarvoor. Daar hebben we het nog niet eens over gehad, mijn ouders zitten nog volop in hun verdriet,
en maken ook elkaar weer verdrietig omdat ze beiden erg bezorgd zijn om de ander. Das wel heel lief als mijn vader naar de wc gaat fluistert mijn moeder dat mijn vader het zo zwaar heeft
en als zij naar de wc gaat doet mijn vader hetzelfde. Tussen hun zit het wel goed, je hoort zo vaak dat verdriet mensen uit elkaar drijft in plaats van naar elkaar.
En inderdaad je komt ook op dit forum erg veel verdrietige verhalen tegen, ik beperk me op dit moment tot jou, Jada en Ria, meer kan ik even niet aan !
Hoe is het nu verder met je na de verstrooing en plaatsen gedenksteen?
knuffel Monique

[jada]

lieve allemaal,

Voor mij nu 5 weken geleden en nog steeds kan ik me het niet voorstellen. Ook voor mij geld dat ik maar een beperkt aantal mensen kan volgen en steunen want anders trek ik het ook niet.
Wat wel scheelt is dat wij elkaar steunen, angelique, monique, ria, sonjas en im de haan (sorry als ik nog iemand vergeet), dus het gaat over en weer.
Anderen zie je vaak alleen in hun eigen topic reageren, ook prima want niet iedereen kan het aan om ook anderen nog te ondersteunen.

Weer een afsluiting Angelique, enerzijds fijn maar anderzijds is het natuurlijk ook heel leeg als echt alles is geregeld. Zolang je bezig blijft met regelen is iemand ook nog dicht bij je,
de fase van acceptatie en loslaten zal aanbreken, je kunt je dan niet meer verschuilen achter het wegdrukken. Althans zo ervaar ik het,
zolang je bezig blijft met regelen voor iemand die dood is dan is hij er nog een beetje. Als alles is geregeld en overal is bekend dat hij is overleden dan is iemand ook echt weg.

Veel sterkte weer allemaal en in het bijzonder Ria, hoop en bid dat je operatie is meegevallen na dat drama van 22 juli.

[anspatje]

hoi daar ben ik weer.
Ja de weken gaan zo ontzettend snel....
vandaag alweer 16 weken gelden dat ik Dicky heb moeten laten gaan..
en nog steeds kan ik het niet helemaal bevatten.
Ik ben allang blij dat ik die woedeaanvallen niet meer heb,
dus wat dat aan gaat gaat het wel ietsje beter weer.
voorheen las ik alle topics maar na het overlijden van dicky heb ik het ook beperkt tot ons.
is voor mij wat persoonlijker omdat je al zoveel hebt mee gemaakt samen.
Ik snap helemaal wat je bedoelt met als je nog druk bent met regelen met alles dat het inderdaad net zo is dat de persoon er nog is.
nu dicky uitgestrooid is dat geeft een raar gevoel, voor hem bij omdat hij vrij is,
maar voor mezelf ben ik er nog niet helemaal uit.
we erg blij met ons plekje waar ik heen kan als ik er behoefte aan hebt.
Maar hij is inderdaad echt weg nu...

Ik weet niet of ik dat ooit hier geschreven hebt, ik weet nog goed dat dicky op maandag gecremeerd was.
en dat ik op woensdag een meer keuze formulier kreeg over dicy's asbestemming.
Het was gelijk zo definitief, waarom wachten ze daar niet even mee,
zijn as moest toch een maand daar blijven.
Hoewel mijn eerste idee was om dick te cremeren en zijn urn te begraven,
ben ik toch blij met mijn laatse keus om een plekje te hurn voor 10 jaar en daar zijn as te verstrooien.
echt zijn plekje een soort van grafje waar ik alles mee kan doen wat ik wil.
Omdat hij al die laatste dagen zo aan huis gekluisterd was wilde ik dat hij nu vrij zou zijn.
maar het blijven moeilijke keuzes en gelukkig heb je alle tijd om over zo'n keuze na te denken.
Ik ben blij dat er verdriet mensen toch nog dichter bij elkaar drijft je hebt elkaar zo hard nodig.
Vrijdag de 22ste was natuurlijk de dag van het uitstrooien en ik was maandag alweer bezig met kijken wanneer ik er heen kon gaan.
ik wilde graag donderdag, was er niet van gekomen, toen vrijdag op sanne's verjaardag maar toen waren we weg...
zaterdag vierde we sanne's verjaardag, maar toen we niet zo heel veel visite hadden ben ik toch even naar hem toe gefietst.
wilde hem toch feliciteren met de 4de verjaardag van zijn kleindochter.
pijn omdat ik weet dat hij hier zo graag had bij willen zijn.
15 aug gaat ze voor het eerst naar school wat had hij haar graag uit school zien komen.
Vandaag weer even een dipje of nouja dipje ik moest vandaag veel aan hem denken.

[sonjas]

En zo zal het wel even blijven, met ups en downs..
Bij mij is het volgende week 2 maanden geleden, het voelt alleen veel en veel langer. Stom eigenlijk..
Een plekje komt er bij ons niet, de urn gaat met mijn vader mee naar huis.
Als de afdruk niet gaat lukken wil ik misschien toch een as-hanger voor aan een ketting. Dan heb ik voor mijn gevoel
m'n moeder altijd bij me, of iets tastbaars in ieder geval.

Gr Sonjas

[anspatje]

Een assieraad is ook iets moois,
ik heb hier ook een beetje as van dicky.
weet nog niet wat ik er precies mee wil,
dus ga eerst er even goed over nadenken.
ups en downs zullen we inderdaad blijven houden,
gister was ik niet zo lekker,
hoof,rug en buikpijn en zodra ik wat minder in mijn vel zit,
ben ik toch wat meer met dicky bezig.
ik was verleden week bij dicky geweest en ik had eigenlijk verwacht dat al zijn as weg zou zijn,
omdat het zo geregent en gewaaid had.
maar dit was niet het geval, het "hoopje" as lag er nog.
ik heb even gevoeld en t voelde een beetje hard aan...
Dus ben benieuwd of dat een tijdje zo blijft,
stiekem hoop ik van wel..gewoon een bevestiging dat hij er nog is of zo.
fijn weekend iedereen

[anspatje]

Hoi mijn allerliefste Dicky,
gister kwam er een foto van jou voorbij en voor het eerst had ik het er moeilijk mee.
Gewoon weer het besef dat ik mijn allerliefste maatje kwijt ben.
Omdat mijn leven maar door en door gaat heb ik gewoon haast geen tijd om er bij stil staan dat ik je echt verloren bent.
En dan in eens is er iets kleins dat me weer aan jou herinnerd dat ik echt nooit meer naar jou kan voor advies
een beetje bevestiging dat ik het goed doe, een schouderklopje een knuffel.
En dan word ik weer boos dat het leven zo oneerlijk is.
Vooral voor mij omdat ik iemand ben die anderen niet zo snel vertrouwd en ook niet zo snel een hechte band zal opbouwen met iemand zoals ik die met jou had.
Tuurlijk heb ik anderen die heel dicht bij me staan, mama, pa, patrick en mijn meiden maar toch is het zo anders.
Ik ben ook heel dankbaar dat ik ze om me heen hebt hoor, maar t is toch niet het zelfde.
Sanne loopt al weken met een boekje met foto's van haar geboorte rond en wijst jou steeds aan.
Dewi zei gister nog dat ze je mistte en wat kan ik zeggen dan alleen dat ik met haar mee voel.
maar het is ook wel zo dat je absoluut niet vergeten word hier.
Zo zie je maar dat we nog veel met je bezig zijn en dat dat altijd zo zal zijn waar je ook bent.
Soms vraag ik me af zal de pijn en het gemis minder worden? Nee ik denk het niet
Ik moet er gewoon mee leren omgaan dat het nou eenmaal zo is en dat er niets aan de situatie veranderd kan worden.
En toch blijf ik de stille hoop hebben dat t allemaal een vreselijke nachtmerrie geweest is en ik jou gewoon weer op je fiets ziet aankomen rijden
Ik hoop dat ik je nog vaak mag tegen komen in mijn dromen.
hou van jou

[anspatje]

En dan word je gister ineens gebelt door je oude buurjongen die je meer als 15 jaar niet gezien hebt.
Hij was naar dicky's huis was gegaan om te vertellen dat zijn vader overleden is,
daar te horen gekregen dat dicky overleden is.
gelukkig heeft hij mijn telefoonnummer gekregen.
En kan ik straks naar de begravenis van zijn vader......
Hij heeft zijn moeder al in 1992 verloren aan darmkanker zij was 32 jaar.
En nu zijn vader aan de zelfde ziekte..
pff en ik binnen 8 maanden naar 5 uitvaarten,
hoop dat ik de rest van het jaar niet meer hoeft.

Ok wat leuks gister waren mijn mannetje en ik 13 jaar samen.
zijn gezellig met de meiden naar het sprookjes concert geweest bij kasteel de haar.
Vandaag is school weer begonnen en Sanne moest vandaag voor het eerst!!!!
Ze keek een beetje sip.....kijken hoe ze straks de klas uitkomt!
Zelfs dewi was een beetje gespannen maar wel vrolijk, groep 4 alweer!
Hier schijnt de zon en ik ga er proberen van te genieten!!

[jada]

Hoi ANgelique,

Bizar zeg al die stergevallen, lijkt soms inderdaad of je ineens in een bepaald hoekje zit. Ikzelf heb na het overlijden van mijn vader gelukkig nog niemand verloren maar wel 2 familieleden waarbij ook kanker is geconstateerd. 1 neef die nog een toesprak hield bij mijn vader is de dag na de crematie geopereerd aan een onstoken gal en toen bleken er kankercellen te zitten. Zijn vooruitzichten zijn wel goed (geen uitzaaiingen) maar ja hoevelen hebben dit al te horen gekregen en was het binnen korte tijd toch helemaal mis.

Verder herken ik jou gevoelens van ongeloof dat iemand nu echt dood is. Enerzijds kan je je het niet voorstellen en anderzijds wordt het gemis elke dag wat groter. De kleinste dingen herinneren je ineens aan hem en doen zo ontzettend pijn. De meeste dagen ben je te druk met werk, gezin enz om erbij stil te staan maar dan bv in het weekend overvalt het je ineens.

Vrijdagavond had ik het heel moeilijk en ben toen ineens naar het hospice gereden en daarnaarbinnen gegaan. Heb gekeken in het boek met namen en hij stond erbij. Na hem al weer velen overleden ook. Sommigen kende ik ook nog van die tijd dat mijn vader er was. Hoewel het heel moeilijk was heeft het toch goed gedaan omdat een dam is doorgebroken en ik me daarna ietsje beter voelde. Op naar de volgende dip. Ik ben nl een spaarder. Huil weinig maar als ik huil stopt het ook niet meer. Ben daarna meestal helemaal kapot en doodmoe, vandaar dat ik niet graag huil.

Veel sterkte weer verder, ik voel met je mee en weet wat je voelt helaas.

ps nog gefeliciteerd met je 13 jarig jubileum. As. donderdag zou mijn vader jarig zijn en 69 zijn geworden. We doen niets speciaals, kunnen we momenteel niet overzien.

[anspatje]

Hoi!
Zeker Bizar, ik hoop ook echt dat dit de laatste was van het jaar!
De nieuwe vrouw van mijn oom was zo gek op dicky.
Ze kreeg op haar verjaardag te horen dat hij overleden was.
En dat is haar zwaar gevallen.
Zo'n lieve vrouw.
Maar nu is zij ziek, ze heeft de ziekte al een keer overwonnen,
maar nu is het terug.
Haar luchtwegen zijn ook aangetast.
Ze zal niet meer beter worden.
Ik heb de moed nog niet gehad om haar te bellen....
Wel heb ik een kaartje gestuurd.
Ze gaan kijken wat ze nog qua chemo's of zo kunnen doen.
Volgende week gaan mijn dochters ook overblijven,
dan neem ik even de tijd om haar op mijn gemakje te bellen.

Wat vervelend voor je neef zeg, hopelijk is het inderdaad goed te behandelen,
maar ook ik heb een heel pessimistisch beeld van alles gekregen.
Als ik hoor dat iemand een poliep op zijn stemband heeft en zegt dat het allemaal wel mee valt,
dan kan ik dat alleen maar hopen.
Poliepen zijn meestal ook goedaardig, maar het hoeft niet zie bij dicky.

Ik vind het raar om
zo jong te zijn en mijn vaderfiguur te moeten missen. Zo zijn er natuurlijk velen met mij.
Hij was nog maar 59 en hij had een oud vervelend mannetje moeten worden.
Hoe vaak ik vroeger niet heb gedacht hoe hij zou zijn als hij bejaard zou zijn.

Wat een stap om naar het hospice te gaan zeg! En wat fijn dat je er goed aan gedaan hebt.
Elke keer als ik langs t umc rijd krijg ik het nog erg benauwd en voel me niet op mijn gemak.
Ik huil ook niet veel meer maar als ik huil dan huil ik ook zo veel dat ik er weer even tegen aan kan.
Ik ben zelfs nog steeds zo moe en heb veel hoofdpijn.
ook als ik niet gehuild heb...
Ik moet af en toe echt een tukkie doen..

Vandaag moest Sanne huilen en begon over opa,
ik heb haar getroost en gevraagd of ze weer naar opa's steentje wil gaan.
Ze knikte.

Ik wens jou natuurlijk ook heel veel sterkte toe
vooral aankomende donderdag,
ik zou ook niet weten wat ik op zo'n dag zou moeten doen.
Ben er nog niet over uit wat ik met zijn (beetje) as wil doen.

Dank je wel voor je berichtje!

[moonmoon]

Hoi Angelique, was ik weer een keer ! Echt ongelooflijk druk geweest met van alles en nog wat , maar nu gelukkig even de tijd gevonden om even weer bij te lezen .
gefeliciteerd met jullie 13 jarig jubileum ! Ga zo even update in mijn topic schrijven en dan ga ik er weer vandoor.
Ben hier niet vaak maar denk veel aan je/jullie , vooral nu er we in volgend stadium zijn en dat er besloten gaat worden wat er met de as gaat gebeuren, iets waar mijn ouders nog totaal niet aan toe zijn !
groetjes Monique

[anspatje]

Wilde even laten weten dat ik alle berichten en topics van iedereen die me dicht bij staan wel lees hoor,
maar heb weer even wat meer downs dan ups gehad en daarom al even niet meer gereageerd.
ben zelf bij de dokter geweest vanwege mijn oververmoeidheid,
maar uit de uitslagen is gekomen dat het niets lichamelijks is,
wat eigenlijk wel te verwachten was.
nu is het aan mij om te kijken hoe we de vermoeidheid gaan aanpakken.
ik denk aan jullie allemaal hoor,
maar denk nu even wat meer aan mezelf...