Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Dit forum is voor jongeren die kanker meemaken in hun directe omgeving
(vader, moeder, broer, zus, vriend(in), goede collega, klasgenoot, enz.)
en daar graag met hun lotgenoten over willen praten.
Poppetje
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Za 10 Sep 2011 18:06

Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor Poppetje » Di 13 Sep 2011 12:50

Ongeveer twee weken geleden is mijn moeder overleden aan de gevolgen van kanker.
Kwam voor ons eigenlijk heel onverwacht. Ze kreeg in november de diagnose, er zat een tumor in haar long die niet te opereren was.
De chemotherapie en bestraling sloeg heel goed aan en het zag er goed uit. Helaas hebben ze begin augustus uitzaaiingen gevonden in haar andere long en in haar hersenen. toen is het heel snel gegaan en binnen 2,5 week was ze er niet meer.
Ik had nooit verwacht dat dit bij haar zou gebeuren. Dat kon gewoon niet. Ze is 56 geworden. Ikzelf ben bijna 23.

De twee weken dat ze uitzaaiingen had, waren echt een hel voor mij. Ik zag zo op tegen 'de toekomst' die voor haar niet weggelegd was.. (al besefte ik dat toen niet echt).. Nu leef ik in een soort roes.. het gaat wel, ik voel me niet goed maar ook niet heel slecht. Ik weet dat ze niet meer terug komt maar het lijkt niet helemaal door te dringen in mijn gevoel.. ik weet t allemaal niet zo goed.

Ik ben ook zo bang dat ik bepaalde dingen niet meer herinner op gegeven moment.. bepaalde dingen aan haar. Ik ben zo bang dat het over bijvoorbeeld 2 jaar weer zo lang geleden is zegmaar.. Soms denk ik dat ik dingen moet opschrijven om het te onthouden, herinneringen, wat ze gezegd heeft, etc. Maar ik heb er nu gewoon echt geen zin in. Maar ik wil het al helemaal niet vergeten natuurlijk. Ben zo bang dat ik op gegeven moment haar stem niet meer herinner.

Ik vraag me af wat jullie (die wellicht hetzelfde hebben meegemaakt) hierover denken en hoe jullie dit hebben aangepakt of zouden aanpakken?
Hebben jullie ook boeken oid gelezen over verlies, rouwverwerking etc? Tips zijn welkom.

groetjes

lmdehaan
Lid
Berichten: 47
Lid geworden op: Za 19 Mar 2011 12:09

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor lmdehaan » Do 15 Sep 2011 21:59

Hoi,

Allereerst gecondoleerd :( Het is wel verschrikkelijk snel gegaan bij jouw mama zeg.. Pff, het is zo begrijpelijk dat het niet te bevatten is!!
Mijn moeder is bijna 5 maanden geleden overleden. Als ik dit zo opschrijf lijkt het verschrikkelijk lang geleden, terwijl dat natuurlijk niet echt zo is... Het voelt als de dag van gisteren. Maar dat gevoel dat de tijd verstrijkt, en dat het straks zo lang geleden lijkt, dat begrijp ik helemaal...
Ik heb zo mijn goede en slechte dagen. De eerste maand kon ik helemaal niet genieten. Ik had ook echt het gevoel dat ik nooit meer zou kunnen genieten.. Mijn mama was er niet meer, hoe kon ik dan doorgaan met mijn leven?! Gelukkig komen de goede momenten wel weer terug, maar ik heb het zeker af en toe erg moeilijk. Dat moet je ook gewoon toe laten. Helemaal nu, want het is voor jou nog maar zo kort geleden!!
Heb je misschien filmpjes van haar, waar haar stem op staat? Ik snap heel goed dat je nu nog geen dingen op wilt schrijven... Ik heb in januari een fotoboek gekocht, waar ik foto's van mama in wilde gaan stoppen. Het fotoboek is nog steeds leeg... Ik ga het wel doen, maar nu gewoon nog niet... Ik weet zeker dat je de belangrijkste dingen van je mama nooit vergeet. Dat wat je wilt onthouden, dat onthoud je ook wel!! En mocht je wel dingen op willen schrijven, dan schrijf je ze lekker op... Maar doe vooral geen dingen die op dit moment niet goed voelen. Doe vooral alleen wat je "fijn" vindt op dit moment... Echt, alleen doen waar je zin in hebt (tot op zekere hoogte natuurlijk ;-)).
Mocht je nog vragen hebben, je mag ze altijd stellen!!

Liefs, Laura
Dag lieve mama.. Ik ben zo verschrikkelijk trots op je!!

suuzz28
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Za 27 Aug 2011 00:18

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor suuzz28 » Di 20 Sep 2011 16:11

Hallo
Ik las net je verhaal en ik dacht ik reageer erop
Mijn moeder is op 8 augustus in het umcg overleden ze werd opgenomen op 1 aug
Ik herken wat je zegt over je gevoelens ik heb hetzelfde
Het is in een week gebeurd en dat is heel erg snel net zoals jij zegt binnen 2 week was ze gewoon weg
En dat weg zijn dat is t hem nou net ik heb echt precies wat jij hebt die gevoelens en bang dat je dr vergeet
Maar dat is niet zo als je je ogen sluit en aan haar denkt zal ze er zijn!
Ik wil je heel veel sterkte wensen en tsja praten helpt wel!!! :)

ookmijnmoeder
Lid
Berichten: 11
Lid geworden op: Ma 26 Sep 2011 12:57

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor ookmijnmoeder » Ma 26 Sep 2011 13:08

Pfff...hefig weer allemaal. Wat komt het leven soms dichtbij.
Lieve ts, ik snap hoe je je voelt. Mijn moeder is een half jaar geleden overleden op haar 56e. Ik was zelf 26.
Bij mij begint alle emotie nu pas alles eerlijk gezegd. Ik vind het knap dat je nu al je verhaal van je afschrijft op dit forum.
Wat sta je machteloos he, als zoiets je overkomt. Ik wilde het ook maar niet geloven. Hoe was het mogelijk dat dit ons overkwam!?
Ook daar worstel ik nu nog erg mee. Iedereen lijkt een leuk onbezorgd leven te hebben, behalve wij degenen die deze rotziekte moeten meemaken.
De komende maanden zal je doorkomen, je zal nog versteld van jezelf staan hoe sterk je eigenlijk bent. Dat zorgt er echter niet voor dat het verdriet minder wordt. Bij mij werd het verdriet steeds erger, terwijl mijn omgeving eigenlijk deed alsof alles weer normaal was.
Ik heb zo erg de behoefte om over mijn moeder te praten, maar weet niet goed waarover. Ik wil niet dat ze vergeten wordt. Maar het leven gaat ook gewoon door. Heel moeilijk. Daarom heb ik nu hulp gezocht, zodat ik onbekommerd over mijn gevoel kan praten zonder het gevoel te hebben iemand lastig te vallen.

Ik wens je alle kracht toe de komende periode. Als je wilt kletsen dan zeg je het maar.

Veel liefs.

Poppetje
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Za 10 Sep 2011 18:06

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor Poppetje » Ma 26 Sep 2011 19:31

@ lmdehaan : bedankt voor je lieve berichtje. Sorry dat ik zo laat reageer. Helaas geen film of stem opnames :( Ik heb nu ook wel n beetje t gevoel van.. hoe kan ik nou door gaan met mijn leven terwijl mn moeder er niet meer is?! En toch gaat het automatisch.. je moet wel. Maar t voelt wel heel gek :(

@suuzz28: bedankt en jij ook heel veel sterkte

@ookmijnmoeder: ja, t is zo oneerlijk en ik heb tijdens haar ziekte altijd het gevoel gehad dat dit ons niet ging gebeuren, maar dus toch. En ik vind het voor mn moeder nog zoveel erger dan voor mezelf, omdat zij haar toekomst natuurlijk ook heel anders had gezien en nog echt niet klaar was hier.
Hoe gingen de eerste weken/maanden voor jou? Omdat je nu zegt dat de emotie nu pas komt? Ik vind het moeilijk om te omschrijven hoe ik me voel, ik weet het niet echt. Maar ben er ook bang voor dat het steeds erger wordt. Ik vind het zo gek als ik aan mensen die dichtbij staan vraag hoe het met hun gaat, dat ze zeggen 'goed'. Dan voelt t voor mij alsof zij niet om mijn moeder gaven. Ben ook bang dat naarmate de tijd vordert, minder mensen met haar bezig zullen zijn. Gatver, het idee alleen al. Loop je bij een psycholoog? Ik hoop dat het je een beetje helpt.

ookmijnmoeder
Lid
Berichten: 11
Lid geworden op: Ma 26 Sep 2011 12:57

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor ookmijnmoeder » Ma 26 Sep 2011 21:54

Hoi Poppetje,

Ik ben ook na het overlijden van mijn moeder als een razende door gegaan. Met werken, het opppakken van mijn leven. Dat zou mijn moeder ook gewild hebben, maar zodra ik thuis zat werd ik gek. Bleef maar bezig. Voelde me ook echt wel even goed in die tijd. Ook ergens 'opgelucht' dat al die ellende van onzekerheid achter de rug was. Nu had ik even geen ellende meer om me heen. Ik ben ook op vakantie gegaan maar merkte dat ik toch niet echt kon genieten. Zoveel wat ik niet met mijn moeder kon delen...
Ik kreeg steeds meer behoefte om over mijn mama te praten en was idd bang dat ze vergeten zou worden. Ik merkte op den duur dat ik er vaker behoefte aan had om over te praten dan dat kon in mijn omgeving. Vond dit zelf ook moelijk. (ik had het hele proces als een ' bikkel 'doorstaan, nu moest ik niet ineens instorten vond ik zelf)
Op dit moment merk ik dat ik vast loop. En met name op mijn vrije dagen, ik heb geen energie en kan de hele dag wel huilen. Dit heb ik pas sinds een aantal weken en om te voorkomen dat het het erger wordt heb ik besloten hulp in te schakelen.
Hiervoor kom ik op een wachtlijst, maar heb waarschijnlijk binnen 2 weken mijn intake gesprek.
Ik mis mijn moeder zo erg en het lijkt alleen maar erger te worden... Zoveel willen wij nog delen met haar op onze leetijd. Ik snap helemaal hoe je je voelt.
Had je een sterke band met je moeder?
Ik denk dat je de komende periode ook op je af moet laten komen en met de dag proberen te leven. Net als toen ze ziek was, alles kan meevallen (qua hoe je je voelt). En als je een slechte dag hebt, dan is dat maar zo. Dan zie je de volgende dag wel weer hoe je je voelt.
Veel sterkte (whaaaaa ik heb een hekel gekregen aan dat woord...maar ja..) en veel liefs

ookmijnmoeder
Lid
Berichten: 11
Lid geworden op: Ma 26 Sep 2011 12:57

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor ookmijnmoeder » Ma 26 Sep 2011 21:57

oh ja..
Ik schreef veel samen met mijn moeder toen ze ziek was en doe dit nu nog steeds als ik me verdrietig voel. Helpt mij wel erg goed. Vooral de momenten van de diagnose tot het overlijden heb ik duidelijk op papier staan.
Zoveel herinneringen.
Ook heb ik emails/smsjes/kaarten etc. allemaal bij elkaar bewaard. Soms lees ik die en moet ik zooo huilen, maar ben toch zo blij dat ik die heb.

dbb1980
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Zo 23 Okt 2011 15:31

Re: Moeder verloren aan kanker, wat nu?

Berichtdoor dbb1980 » Zo 23 Okt 2011 15:53

Hoi,
Gecondoleerd met dit pijnlijke verlies!
Het is allemaal ontzettend herkenbaar wat je schrijft, dat was ook een angst die ik had.
mijn moeder is op 53 jarige leeftijd overleden in februari 2009 na 2 jaar gevochten te hebben tegen de verschrikkelijke ziekte longkanker.

Ook ik heb alles van mijn moeder bewaard, sms-jes, kaarten & vooral heel veel foto's.
ik kon toen ook niets opschrijven toen ik in die roes zat. nu 2.5 jaar later weet ik precies haar stem nog & haar lieve gezicht.
Eigenlijk alles weet ik nog en gelukkig voel ik nog altijd de liefde die er tussen ons is. Ondanks dat ik haar al zo lang niet meer gezien & gesproken heb.
Ze is toch degene die je op de wereld gezet heeft en toen je klein was stond zij zo dichtbij dat ik denk dat die stem toch ingegraveerd staat in je hart.

Het enige advies wat ik je kan geven is dat je je gevoel moet volgen. en als je er echt niet uitkomt kun je hulp zoeken bij een counselor.
Er zijn veel nare herinneringen die je in je eigen tempo moet verwerken zodat de mooie herinneringen weer naar de voorgrond kunnen treden.

Heel veel sterkte & ik hoop dat je iets aan dit verhaal hebt!
X


Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten