mama is overleden *galwegkanker*

[ourangeleyes]

dat dus
gisteravond
zo erg
zoveel geleden

ik mis haar
en dat word waarschijnlijk alleen maar erger


ik weet dat ze nu gelukkig is en geen pijn meer heeft
dat geeft nog wel een beetje troost

[Bart1974]

Hoi Ourangeleyes,

Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ik wil je heel erg veel sterkte en kracht toewensen
met dit grote verlies. Ik ben 7 weken geleden mijn moeder verloren aan longkanker, afgelopen vrijdag
is mijn vader ook nog is overleden. Ik weet denk ik wel een beetje hoe rot je je moet voelen.

Mijn moeder had longkanker. Er was een uitzaaiing die nog weggehaald is maar ze bleef maar pijn
houden. Daardoor is de morfine beetje bij beetje opgehoogd, waardoor ze op een gegeven moment
in een diepe slaap is beland en vredig is ingeslapen. Zulke pijnen gun je niemand, het heeft mij een
troost gegeven dat ze geen pijn meer hoefde te lijden.

De komende tijd zal druk voor je worden..Begrafenis/crematie moet geregeld worden, misschien het huis
als je moeder alleen woonde en daarbuiten heb je je eigen leven/werk/studie nog. Kijk aub een beetje
uit om niet jezelf voorbij te lopen.

Liddy (moderator) heeft mij een goede tip gegeven; neem minimaal 2 vaste rustmomenten voor jezelf per week.
Want ook jij hebt je rust nodig.

Heel erg veel sterkte !

[ourangeleyes]

je reactie doet me goed maar maakt me ook verdrietig
ik leef met je mee
wat moet jij het moeilijk hebben
ik heb mijn vader nog ,
alleen weet niemand hoe lang ,
hij heeft enkele maanden geleden voor de tweede keer kanker overwonnen ,
kahler, beenmergkanker,
het zal een keer terugkomen alleen niemand weet wanneer

de pijn was echt erg en hoe ze er bij heeft gelegen zo ontzettend mensonterend
haar dood was aan de ene kant een opluchting ,
omdat ze geen pijn meer had
maar wat mis ik haar
ze is mijn beste vriendin ik sprak haar elke dag
ze bleef altijd positief

ik vind het erg moeilijk tijd te vinden voor mezelf ik heb namelijk een dochter
en die kleine meid heeft ook haar moeder nodig
vandaag heb ik haar mee genomen naar het zwembad zo had zij het naar haar zin en kon ik een beetje proberen te ontspannen


hoe is het voor jou?
en hoe gaat het met je?

[Bart1974]

Het gevoel van verlies zal nog lang duren. Je zal het ooit een plekje geven, maar vergeten
doe je ze nooit. Ik mis mijn ouders ook nog heel erg. Ik denk nog dagelijks aan ze. Vooral bij de dagelijkse dingen..
ohja mijn moeder deed dit zo, of hey op deze dag ging ik naar mijn vader. Ik ben bijna
een jaar fulltime met mijn ouders bezig geweest, met mijn vader enkele jaren mijn moeder
sinds vorige zomer. Op het moment dat ik wist van mijn moeder dat ze zou overlijden, leek het
wel of we er samen naar toe leefden, echter toen het moment nabij was, was het nog steeds
erg onverwachts. Ik ben ook in het bekende "gat" gevallen al heb ik het idee dat de duikvlucht
nog moet komen. Net toen ik het van mijn moeder allemaal redelijk op orde had, overleed mijn vader.
Krijg nu bijna dagelijks post door gestuurd, op dit moment van mijn vader. Het is veel..emotioneel
en fysiek zwaar. Als dit afgehandeld is, heb ik mezelf al ingedekt dat ik niet verder zal vallen. Ik heb
gelukkig al heel wat uitnodigingen staan waar ik nog mee moet afspreken. Als je alleen bent zoals ik
valt het erg zwaar, ik heb wel een broertje maar die verschuilt zich meestal achter zijn gezin.
Ik heb het nu erg zwaar, lichamelijk veel stress klachten. Ga nu om de week langs bij mijn huisarts
om te praten. Als het te wordt, stuurt hij me door naar een psycholoog. Mijn werk valt me steeds zwaarder,
neem wel meer rust nu, ben sneller geirriteerd om dingen. Gelukkig deed ik hiervoor vrijwilligerswerk wat
heel erg ontspannend voor mij was, ik ga daar weer induiken als het van mijn vader wat achter de rug is.

Hoe gaat het met jou nu ? Jouw moeder is een dag later overleden als mijn vader. Erg kort dus nog.
Als je een kind hebt, ben je tot op zekere hoogte gebonden denk ik, maar zoals je het zelf al schrijft,
kan je misschien ook samen met haar voor ontspanning zorgen. Zwemmen is de perfecte manier ervoor.
Misschien bij mooi weer samen een pretpark bezoeken, een (veilig) bosrijk gebied opzoeken om te wandelen,
dagje dierentuin, er zijn heel veel dagattracties of dingen die je kan doen. Ik heb altijd een grote hekel aan
winkelen gehad, maar afgelopen zondag was het weer is echt nodig en ben een paar uur los gegaan...voor mij
was dit ontspanning, geen familiezaken afhandelen, niet piekeren, maar je druk maken over een bepaalde
kleur broek of overhemd Zo was ik er toch even uit, heel ontspannen.

Ik hoop dat de kanker bij je vader nog heel lang mag wegblijven. Helaas kan niemand vertellen of en zo ja
wanneer het terugkomt. Bij mijn vader wist ik ook dat hij ooit zou gaan, gezien zijn conditie en leeftijd gaf ik hem
geen jaar meer helaas is dat wel heel erg snel gegaan. Probeer te genieten met zijn 3tjes zolang het nog kan. En heel
belangrijk blijf voor afleiding en onspanning zorgen.
Heb je genoeg mensen om je heen ? Ik wens je heel erg veel sterkte !