Het gevoel van verlies zal nog lang duren. Je zal het ooit een plekje geven, maar vergeten
doe je ze nooit. Ik mis mijn ouders ook nog heel erg. Ik denk nog dagelijks aan ze. Vooral bij de dagelijkse dingen..
ohja mijn moeder deed dit zo, of hey op deze dag ging ik naar mijn vader. Ik ben bijna
een jaar fulltime met mijn ouders bezig geweest, met mijn vader enkele jaren mijn moeder
sinds vorige zomer. Op het moment dat ik wist van mijn moeder dat ze zou overlijden, leek het
wel of we er samen naar toe leefden, echter toen het moment nabij was, was het nog steeds
erg onverwachts. Ik ben ook in het bekende "gat" gevallen al heb ik het idee dat de duikvlucht
nog moet komen. Net toen ik het van mijn moeder allemaal redelijk op orde had, overleed mijn vader.
Krijg nu bijna dagelijks post door gestuurd, op dit moment van mijn vader. Het is veel..emotioneel
en fysiek zwaar. Als dit afgehandeld is, heb ik mezelf al ingedekt dat ik niet verder zal vallen. Ik heb
gelukkig al heel wat uitnodigingen staan waar ik nog mee moet afspreken. Als je alleen bent zoals ik
valt het erg zwaar, ik heb wel een broertje maar die verschuilt zich meestal achter zijn gezin.
Ik heb het nu erg zwaar, lichamelijk veel stress klachten. Ga nu om de week langs bij mijn huisarts
om te praten. Als het te wordt, stuurt hij me door naar een psycholoog. Mijn werk valt me steeds zwaarder,
neem wel meer rust nu, ben sneller geirriteerd om dingen. Gelukkig deed ik hiervoor vrijwilligerswerk wat
heel erg ontspannend voor mij was, ik ga daar weer induiken als het van mijn vader wat achter de rug is.
Hoe gaat het met jou nu ? Jouw moeder is een dag later overleden als mijn vader. Erg kort dus nog.
Als je een kind hebt, ben je tot op zekere hoogte gebonden denk ik, maar zoals je het zelf al schrijft,
kan je misschien ook samen met haar voor ontspanning zorgen. Zwemmen is de perfecte manier ervoor.
Misschien bij mooi weer samen een pretpark bezoeken, een (veilig) bosrijk gebied opzoeken om te wandelen,
dagje dierentuin, er zijn heel veel dagattracties of dingen die je kan doen. Ik heb altijd een grote hekel aan
winkelen gehad, maar afgelopen zondag was het weer is echt nodig en ben een paar uur los gegaan...voor mij
was dit ontspanning, geen familiezaken afhandelen, niet piekeren, maar je druk maken over een bepaalde
kleur broek of overhemd
Zo was ik er toch even uit, heel ontspannen.
Ik hoop dat de kanker bij je vader nog heel lang mag wegblijven. Helaas kan niemand vertellen of en zo ja
wanneer het terugkomt. Bij mijn vader wist ik ook dat hij ooit zou gaan, gezien zijn conditie en leeftijd gaf ik hem
geen jaar meer helaas is dat wel heel erg snel gegaan. Probeer te genieten met zijn 3tjes zolang het nog kan. En heel
belangrijk blijf voor afleiding en onspanning zorgen.
Heb je genoeg mensen om je heen ? Ik wens je heel erg veel sterkte !