Hoofdwebsite Stichting DiagnosekankerHallo,
Ik heb gisteren te horen gekregen dat mijn vader kanker heeft. Hij heeft keelkanker met uitzaaiingen in de longen en zeer waarschijnlijk ook in de lever.
Hij voelde zich al een paar weken niet zo goed, had geen eetlust meer, viel af en was heel moe. Hij is in de laatste maand al zo snel achteruit gegaan (voor de diagnose) dat ik me erg grote zorgen maak. Hij moet maandag een buikecho laten maken, omdat hij geelzucht heeft, om te kijken of er ook uitzaaiingen in de lever zitten.
Kan iemand mij zeggen hoe ernstig dit is? Ik snap dat jullie ook niet zomaar weten wat voor soort het precies is, maar ik dacht altijd dat uitzaaiingen in de lever betekenden dat er niets meer te doen is. Is dat wel zo?
x Okkie
kan iemand mij wat helderheid geven?
-
estelle
Hoi,
Bij mijn vader is er begin dit jaar stembandkanker ontdekt, maar gelukkig zonder verdere uitzaaiingen.
Hij heeft een zware therapie, bestaande uit chemo en bestralingen ondergaan, die hij al bij al goed heeft doorstaan.
ondertussen hebben ze ook een kijkoperatie gedaan, en de tumor is verdwenen. Wel moet hij om de 3 maanden op controle, want zoals je best wel weet duurt het enige tijd voor de artsen je genezen verklaren.
Ik denk dat in jou geval het dan al wat moeilijker zal zijn om dit tot een goed einde te brengen, want inderdaad, uitzaaiingen in de longen en lever zijn niet zo goed. Ik wens je in elk geval het beste toe.
San
Bij mijn vader is er begin dit jaar stembandkanker ontdekt, maar gelukkig zonder verdere uitzaaiingen.
Hij heeft een zware therapie, bestaande uit chemo en bestralingen ondergaan, die hij al bij al goed heeft doorstaan.
ondertussen hebben ze ook een kijkoperatie gedaan, en de tumor is verdwenen. Wel moet hij om de 3 maanden op controle, want zoals je best wel weet duurt het enige tijd voor de artsen je genezen verklaren.
Ik denk dat in jou geval het dan al wat moeilijker zal zijn om dit tot een goed einde te brengen, want inderdaad, uitzaaiingen in de longen en lever zijn niet zo goed. Ik wens je in elk geval het beste toe.
San
Hai Estelle,
Bedankt voor je reactie. Gelukkig dat het met jouw vader al een stuk beter gaat.
Morgen of donderdag krijgen we de definitieve uitslag, dus ik sta helemaal strak van de stress. Ik slaap niet meer, heb geen honger. Maar aan de andere kant is er ook een groot gevoel van ongeloof. Alles is nog zo ontzettend gewoon! Het is net of het niet echt is.
Ook voor jou en je familie nog heel veel sterkte in de toekomst.
x Okkie
Bedankt voor je reactie. Gelukkig dat het met jouw vader al een stuk beter gaat.
Morgen of donderdag krijgen we de definitieve uitslag, dus ik sta helemaal strak van de stress. Ik slaap niet meer, heb geen honger. Maar aan de andere kant is er ook een groot gevoel van ongeloof. Alles is nog zo ontzettend gewoon! Het is net of het niet echt is.
Ook voor jou en je familie nog heel veel sterkte in de toekomst.
x Okkie
-
estelle
Hai Estelle,
Helaas heeft het niet zo mogen zijn. We zijn bij de internist geweest vandaag en er is niets meer dat ze nog kunnen doen. Hij krijgt maandag wel een maagonderzoek, om te kijken in hoeverre zijn slokdarm al dicht zit. Gelukkig kunnen ze wel heel veel doen om dat te voorkomen, maar ze kunnen niets meer doen om hem te genezen. De prognose is hooguit zes maanden.
We zijn helemaal kapot, maar we kunnen er gelukkig goed met elkaar over praten. Over wat we voelen, maar ook over de dingen die geregeld moeten worden. Ik hoop dat hem een lijdensweg bespaard zal worden.
Ik zal afscheid moeten nemen van mijn vader.
x Okkie
Helaas heeft het niet zo mogen zijn. We zijn bij de internist geweest vandaag en er is niets meer dat ze nog kunnen doen. Hij krijgt maandag wel een maagonderzoek, om te kijken in hoeverre zijn slokdarm al dicht zit. Gelukkig kunnen ze wel heel veel doen om dat te voorkomen, maar ze kunnen niets meer doen om hem te genezen. De prognose is hooguit zes maanden.
We zijn helemaal kapot, maar we kunnen er gelukkig goed met elkaar over praten. Over wat we voelen, maar ook over de dingen die geregeld moeten worden. Ik hoop dat hem een lijdensweg bespaard zal worden.
Ik zal afscheid moeten nemen van mijn vader.
x Okkie
-
janneke18
wat naar voor je!
hoi okkie,
las net je berichtje, wat naar voor je zeg!
zelf heeft mijn moeder longkanker en heeft ook niet meer lang te leven (nog niet bekend hoelang), begrijp dus een beetje hoe je voelt!
wat ik je wil zeggen is: geniet van iedere dag, en leef van dag tot dag, zeg dingen die je wilt zeggen en doe dingen die je wilt doen!
wens je alvast veel sterkte in deze moeilijke tijd!!!
groetjes, janneke
las net je berichtje, wat naar voor je zeg!
zelf heeft mijn moeder longkanker en heeft ook niet meer lang te leven (nog niet bekend hoelang), begrijp dus een beetje hoe je voelt!
wat ik je wil zeggen is: geniet van iedere dag, en leef van dag tot dag, zeg dingen die je wilt zeggen en doe dingen die je wilt doen!
wens je alvast veel sterkte in deze moeilijke tijd!!!
groetjes, janneke
Hallo Okkie
Hoe is het nu met je vader? En hoe is het met jou??? Gaat het een beetje? waarschijnlijk wel want je hebt geen andere optie. Mijn eigen vader is op 22 juli overleden aan kanker. Als je interesse hebt in het hele verhaal of zelf je hart wilt uitstorten dan hoor ik graag van je. Groetjes en heel veel sterkte. Suzanne.
Hoe is het nu met je vader? En hoe is het met jou??? Gaat het een beetje? waarschijnlijk wel want je hebt geen andere optie. Mijn eigen vader is op 22 juli overleden aan kanker. Als je interesse hebt in het hele verhaal of zelf je hart wilt uitstorten dan hoor ik graag van je. Groetjes en heel veel sterkte. Suzanne.
Hallo,
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Maandag moet mijn vader weer naar het ziekenhuis, dan wordt er een stent (harde buis) in zijn slokdarm geplaatst.
Het is onvoorstelbaar hoe hard hij achteruit gaat. We hebben allemaal heel sterk het gevoel dat hij niet veel tijd meer heeft.
Het verschil tussen nu en twee weken geleden is gewoon te groot. Hij wordt heel geel en valt steeds meer af. Ook de vermoeidheid neemt ernstige vormen aan. Ik kan alleen maar machteloos toekijken.
Ik kan veel minder bij hem zijn, omdat ik zelf ook ziek ben, waardoor ik heel vaak heel moe ben. Dat doet zo zeer. We hebben al zo weinig tijd en dan kan ik ook heel vaak niet eens naar hem toe, omdat ik zelf plat lig.
Het begint nu steeds meer door te dringen wat dit eigenlijk betekend. Ik heb al die tijd weinig gevoelt en ben gewoon doorgegaan met mijn dingen. Maar langzaamaan begint het steeds duidelijker op me in te werken. Ik heb vandaag staan janken, toen ik het kalenderblad moest omslaan. Gisteren zag ik voor het eerst, als was het met nieuwe ogen, hoe hij er echt uitziet. Daarvoor zag ik hem, zoals ik hem altijd gezien heb. Ik heb als het ware mijn ogen gesloten voor de veranderingen die hem duidelijk aan te zien zijn. Maar ik kan het niet meer ontkennen.
Het gevoel van haast overheerst. Haast om alles nog te bespreken, om steeds maar weer te zeggen dat we van elkaar houden.
Hoe hou ik dit vol?
x Okkie
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Maandag moet mijn vader weer naar het ziekenhuis, dan wordt er een stent (harde buis) in zijn slokdarm geplaatst.
Het is onvoorstelbaar hoe hard hij achteruit gaat. We hebben allemaal heel sterk het gevoel dat hij niet veel tijd meer heeft.
Het verschil tussen nu en twee weken geleden is gewoon te groot. Hij wordt heel geel en valt steeds meer af. Ook de vermoeidheid neemt ernstige vormen aan. Ik kan alleen maar machteloos toekijken.
Ik kan veel minder bij hem zijn, omdat ik zelf ook ziek ben, waardoor ik heel vaak heel moe ben. Dat doet zo zeer. We hebben al zo weinig tijd en dan kan ik ook heel vaak niet eens naar hem toe, omdat ik zelf plat lig.
Het begint nu steeds meer door te dringen wat dit eigenlijk betekend. Ik heb al die tijd weinig gevoelt en ben gewoon doorgegaan met mijn dingen. Maar langzaamaan begint het steeds duidelijker op me in te werken. Ik heb vandaag staan janken, toen ik het kalenderblad moest omslaan. Gisteren zag ik voor het eerst, als was het met nieuwe ogen, hoe hij er echt uitziet. Daarvoor zag ik hem, zoals ik hem altijd gezien heb. Ik heb als het ware mijn ogen gesloten voor de veranderingen die hem duidelijk aan te zien zijn. Maar ik kan het niet meer ontkennen.
Het gevoel van haast overheerst. Haast om alles nog te bespreken, om steeds maar weer te zeggen dat we van elkaar houden.
Hoe hou ik dit vol?
x Okkie
Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 22 gasten