Mijn lieve vader heeft opeens overal uitzaaiingen

Dit forum is voor jongeren die kanker meemaken in hun directe omgeving
(vader, moeder, broer, zus, vriend(in), goede collega, klasgenoot, enz.)
en daar graag met hun lotgenoten over willen praten.
Miriam799
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Za 23 Aug 2014 18:53

Mijn lieve vader heeft opeens overal uitzaaiingen

Berichtdoor Miriam799 » Za 23 Aug 2014 19:20

Hallo allemaal,

Mijn naam is Miriam en ik ben 25 jaar oud.
Ik was aan het zoeken over omgaan met kanker, en ik kwam hier uit.

Mijn vader is 4 jaar geleden geholpen aan een mondbodem tumor in het AVL.
Helaas is het 3 x terug gekomen, maar elke keer was er wat aan te doen.
Zoals de meeste weten krijgt een "ex-kankerpatient" elke 6 maanden controle.
Helaas was het deze keer weer raak, maar nu in zij lymfeklieren in zijn hals.
De arts vertelde ons dat ze de lymfe moesten verwijderen en dat dan alles goed zou zijn.
Waarschijnlijk zat het al heel lang in de klieren, maar was het niet eerder zichtbaar.
Wij hadden de zelfde week een gesprek met de verpleegkundige over de operatie.
Het zou een hele opgave worden, maar we deden uiteraard alles om mijn vader weer gezond te krijgen.

Mijn vader werd op dinsdag geopereerd. De operatie duurde 6 uur en toen kregen we het verlossende telefoontje van de arts. De operatie was geslaagd en ze hadden alles weg kunnen halen.
Gelijk zijn we naar het station gerent om mijn vader op te zoeken.
Hij zag er best goed na een operatie van 6 uur, alleen die wond was eng. Overal zaten van die krammetjes en er kwamen 2 drains uit zijn borst.

De volgende dag ging het stukken beter. Al het bloed was weg en hij zag er weer goed uit.
Alleen had hij koorts opgelopen, waarschijnlijk van de operatie. Toch hebben zij bloed afgenomen om te kijken of er ontstekingen waren.

Uit de testen bleken de waarde van de lever iets hoog te zij , maar niemand maaktte zicht zorgen, het was tenslotte 1,5 dag na de operatie.
Toch hebben ze een echo gedaan, daarop konden zij geen goed beeld krijgen. Daarop volgde de CT-scan.
Na 2 uurtjes namen we afscheid, en zeide we tot morgen maar weer.
We liepen naar de tram, en we wilde net instappen toen de telefoon ging.
Het was de arts van mijn vader met de mededeling of wij onmiddelijk terug wilde komen, want de uitslagen waren binnen en ze wilde ons direct spreken.

Met lood in ons schoenen gingen we weer de koude slurf door naar de ingang.

1 maal op de kamer waren de gordijnen gesloten en daar zat mn vader op zn bed. Het enige wat hij zei was, je wordt niet voor niks terug geroepen, dus het zal wel niet goed zijn.
Op dat moment strote mijn hele wereld in.
Ik pakte mijn tas en zei, ik trek het even niet. Ik kom als de arts is veweest. Huilend heb ik op de gang gezeten en het leek wel uren te duren.
Mijn moeder kwam huilend aanlopen en toen vertelde ze mij, er zijn uitzaaiingen gevonden in zijn lever, longen, bekken en darmen.
De wel zo vriendelijke arts zei alleen, bestraling doen we niet meer aangezien u toch niet meer beter wordt. Ik laat u nu alleen.

Ik zit nu totaal in een achtbaan van emoties.
Ik denk ook heel de tijd, misschien is deze scan helemaal niet van mijn vader. Anders had hij toch wel iets gemerkt moeten hebben?!

Ik schrijf dit bericht omdat er hier vast mensen zijn die precies het zelfde mee maken of hebben mee gemaakt.
Ik zie om me heen dat mensen afstand van mij nemen, omdat ze niet weten wat zij moeten zeggen.

Wat deden jullie toen jullie die verschrikkelijke nieuws kregen?

Xxx Miriam

valerie01
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Vr 07 Apr 2017 23:46

Re: Mijn lieve vader heeft opeens overal uitzaaiingen

Berichtdoor valerie01 » Za 08 Apr 2017 00:12

Lieve Miriam, het is al even geleden en ik durf niet te vragen hoe het nu met je gaat maar ik wilde toch even reageren.
Het brak mn hart te zien er niemand op je bericht gereageerd had.
Ook mijn vader heeft kanker, in 2015 ontdekt en uitgezaaid. Na meerder operaties is hij nu schoon en ik vind het nu al heel moeilijk omdat ik bang beng voor die dag die jij omschrijft in je bericht.
Ook ik merk dat mensen afstand nemen (of ben ik het zelf die afstand neem) omdat ik weinig anders heb om over te praten na 2 jaar in een bubbel geleefd te hebben.
Zo veel mensen met kanker, en dan ineens sta je er zo alleen voor.
Al is het bijna 3 jaar te laat, alsnog een knuffel :(


Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten