alleen maar gissen...

[esther20]

Hallo allemaal,

Ik vindt dit het een heel goed forum en kan mijn gevoelens er een beetje kwijt. Mijn probleem is dat veel mensen hier al in een andere fase zitten; wij weten nog maar net, ( 3 dagen ) dat mijn moeder kanker heeft en dat ze uitzaaiingen in beide longen heeft. Waar de primaire tumor zit weten we nog niet. Ze gaat vandaag naar de internist en ik probeer zo de tijd te doden tot ik een telefoontje krijg. Ik heb allerlei vragen; zou ze al iets meer weten wat betreft de ernst van de ziekte? weet ze alleen wat voor een onderzoeken ze gaan doen? of krijg ik straks al te horen dat het echt menens is?

Soms lijkt het of ik er niks bij voel, maar als ik het dan aan iemand vertel komen de tranen wel. Ik ben er al 3 dagen constant mee bezig, logisch, maar ook vermoeiend. Helaas schiet ik er niks mee op.

Is er iemand die ook nog maar net weet dat een van zijn ouders kanker heeft en zich druk maakt over de ernst van deze ziekte????

Ik zou het er graag met iemand die hetzelfde ervaart over willen hebben.

Ik hoop dat er iemand is...

Liefs, Esther

[Freebird]

Hoi Esther,

Tja, ik ben helaas al wat verder in het proces.

Het is inderdaad erg vermoeiend (zie mijn andere berichten op dit forum voor details). Ik ben enigst kind en voel me daarom erg verantwoordelijk voor mijn ouders nu die zo'n moeilijke tijd doormaken. Ik sta dan ook dagelijks voor ze klaar, voorzover mijn werk dat toelaat. Combineer dat dan ook nog eens met je huishouden en een studie... Maar goed, ik mag niet klagen, ik ben gezond en zij zitten er mee.

Gelukkig helpt het om het er met zoveel mogelijk vrienden, familie, kennissen en collega's over te hebben. Daarnaast is er inmiddels veel info te vinden over kanker op Internet en in de KWF-brochures. Voor mij gold, zeker in het begin: kennis is kracht (alhoewel sommige 'kanker-weetjes' absoluut niet goed zijn voor je humeur/gemoedsrust).

Juist in de beginfase is het erg belangrijk dat je er veel voor je ouders bent (vergeet je vader zeker niet, de partner van een kankerpatient wordt nogal eens vergeten), en ze steunt waar je maar kunt (bv. altijd meegaan naar dokters/specialisten). Cijfer jezelf weg als je bij ze bent, hou je positief, en huil uit bij jouw vrienden, familie, etc.

Dat zijn even wat tips die ik je kan geven.

Veel sterkte de komende tijd, en alle goeds voor je moeder.

Freebird

[Sannetje]

Hoi Esther

Ik heb vanmorgen te horen gekregen dat mijn vader kanker heeft, waarschijnlijk in de darmen met uitzaaiingen naar 1 long. Ik weet echt niet wat me allemaal te wachten staat en voel me nu alleen maar heel 'leeg', maar zou er graag een keer met je over praten. Je kan me toevoegen op msn, sannuhhhh@hotmail.com.

Sterkte! Groetjes Sanne.

[Hilde-k]

Hoi Sanne en Esther.

Ik weet wat jullie doormaken. Dat mijn moeder te horen kreeg dat ze borstkanker had, stond mijn wereld ook volledig op zijn kop.
Jullie gaan zware tijden tegemoet.

Probeer zoveel mogelijk uit te vinden over de soort kanker die jullie vader en moeder hebben. dat scheelt een boel vragen.
Verders is het inderdaad belangrijk dat jullie er zijn voor allebei jullie ouders, want zoals freebird beschreef, wordt de partner van, nogal eens vergeten. En die heeft het misschien nog wel moeilijker omdat die zo weinig kan doen.

Veel sterkte he, en misschien is het een idee om in een van de mailgroepen mee te gaan mailen?
Dat heeft mij erg geholpen.

Veel sterkte voor jullie en jullie ouders.

Hilde

[esther20]

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijd geleden dat ik op de site heb gekeken. Dank je wel voor jullie reacties!

We zijn alweer anderhalve maand verder en nu weten we dat de primaire tumor zich in de longen bevindt. Er zijn uitzaaingen naar de hersenen!; 4 of 5 "vlekjes" op de scan te zien, waarvan 1 zo'n 2 en eenhalf cm. Ze heeft (nog) geen last van haar hersenen, maar wordt wel steeds kortademiger en hoest veel. Er wordt een gem. prognose gegeven van 1 jaar. Ze gaat binnenkort beginnen met bestraling van zowel de longen als de hersenen. Voor de duur van( maar) 5 dagen en waarschijlijk niet eens een scan daarna om de resultaten te bekijken. Ze wil zelf geen chemo. Wat kan een bestraling van 5 dagen nou remmen. Een paar maanden erbij??

Het lijkt allemaal zo hopeloos en dat is het ook. Ik wil graag zoveel meer antwoorden, maar ze zijn er gewoon niet. Ik snap nog steeds niet dat mijn moeder er straks niet meer zal zijn en hoe dat in godsnaam met mijn vader moet dan?

Sanne, ik leef met je mee, we maken in dezelfde periode ongeveer hetzelfde mee. Ik hoop dat het bij jouw vader minder ernstig zal zijn. Het allerbeste!

Freebird, Je hebt gelijk, voor mijn vader is het heel zwaar, hij laat het liever niet merken, maar hij is ook heel bang voor wat komen gaat. Het gaat altijd, logisch, over mijn moeder, maar wat als ze er straks niet meer is??
We zullen er toch een keer over moeten praten, maar het lijkt nou te vroeg...

Veel liefs Esther

[Sannetje]

Hoi Esther!

Wat erg om te lezen dat het er niet zo goed voor staat met je moeder! Ik hoop dat die bestralingen een beetje hun werk gaan doen. Mijn vader heeft inmiddels gehoord dat zijn primaire tumor in de linkerlong zit. Klieren eromheen zijn ook aangetast. Verder heeft hij geen uitzaaiingen in zijn andere long of organen. Helaas is zijn tumor niet operabel vanwege de plek waar hij zit en de uitzaaiingen naar de klieren. Nu gaat hij beginnen aan 3 maanden chemokuren, om het te verkleinen. Hopelijk kunnen ze het dan een tijd onder controle houden...

Veel sterkte!
Sanne.