mijn man van 35 jaar verloren

[RR]

Hallo, ik ben 30 jaar. Ongeveer een maand geleden ben ik mijn man verloren aan darmkanker. we waren bijna 5 jaar getrouwd en 12 jaar samen. We hebben een dochter van 16 maanden. Toen ik 6 maanden zwanger was hoorden wij dat hij ziek was. Vreselijk. Hij heeft zo moeten vechten. Het is zo oneerlijk.
We missen hem heel erg.

[Tuffelke]

Hoi RR !

Ik ben een vrouw van 35 en op 7 december is mijn papa overleden, ook aan darmkanker !
Ik kan me perfect inbeelden hoe u zich voelt, want een geliefde kwijt raken is verschrikkelijk.
Ik mis papa enorm en zeker met deze (feest)dagen; hij zit niet meer mee aan tafel...
Dit zal bij u ook zo het geval zijn en ik leef dan ook enorm met u mee.
Laat je tranen lopen als je verdriet hebt, het helpt, écht !!!

Ik wens je héél veel sterkte toe, want dat zal je zeker nodig hebben, niet enkel voor jezelf, maar ook voor je kindje. Zorg er voor dat ze NOOIT vergeet wie haar papa was; er zijn zeker een hele boel leuke herinneringen en die moet je levend houden !

Verdriet doet erg pijn, maar weet ook dat je er niet alleen voorstaat !!!
Veel liefs en stille groeten,
Tuffelke.

[Anouk]

Beste RR,

Dit is ook oneerlijk. Zelf ben ik 31 jaar en probeer me voor te stellen hoe jij je nu voelt. Alleen met je kindje verdergaan, met jullie leven, zonder je man. Ik sta er bij stil en denk aan mijn gezin, man met twee kinderen. Waarom is het leven van jouw man zo snel voorbij.
Niet samen van jullie kinderen genieten, niet meer samen een gezinnetje...dat moest er toch ook voor jou kunnen zijn ! !
Ik vind het heel erg voor jullie en leef erg met jullie mee en ik hoop dat je de kracht kunt vinden om dit grote verlies te verwerken.

Liefs,
Anouk

[KimloveJesus]

gecondoleerd.... dat is alles wat ik kan zeggen,.... veel sterkte