Mijn moeder gaat sterven..

Rouwverwerking: Hoe ga jij ermee om? Hoe gaan anderen ermee om?

(Voor gedichten zie: http://www.diagnose-kanker.nl/zakendieraken )
Jonneke
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Di 06 Jan 2004 21:25
Locatie: Duiven
Contact:

Mijn moeder gaat sterven..

Berichtdoor Jonneke » Di 06 Jan 2004 21:42

Mijn naam is Marjon.
Mijn moeder is all 10 en halve maand ziek.
het begon met een dubbele long onsteking, en toen een enkele, meerdere malen "zou zij het niet halen" maar zij vocht zich dapper overal doorheen, en NET toen ze het goed ging doen, en we echt hoop kregen, kwam de diagnose, darm kanker.
Een operatie, waar zij naar zeggen nog te zwak voor was, maar zij MOEST ondergaan, ging goed, en een tweede omdat de stoma niet goed was ook, en na de operatie, het goede nieuws, de kanker was weg!
Langzaam werd zij beter, langzaam, maar we hadden zoveel meegemaakt, wij hadden geduld ALS ze maar beter werd.
Tot, wij net voor de feestdagen het bericht kregen dat de tumor marker sterk was verhoogd in haar bloed en we te horen kregen dat dit waarschijnlijk uitzaaingen waren en met haar leeftijd en ziekte verleden onbehandelbaar.
De eerste weken stortte ik in, maar, ik vocht mij eruit en begon van de feest dagen te genieten, en oudejaarsavond, het was gezellig en ma was erbij :)
Er werd mij verteld, ook met kanker KAN met nog wel jaren leven, en je moeder doet het zo goed, die leeft nog wel een jaartje.
En ze DEED het ook het goed, tot twee weken geleden, toen ze begon te hoesten en gisteren klonken de longen zo slecht, dat een long foto werd genomen.
We waren zo bang, toch niet weer longonsteking?
Maar, het was veel erger dan we ooit gevreesd hadden, vandaag kregen we het vreselijke nieuws, de kanker is naar de longen uitgezaaid, en de prognose is drie maanden...ZO kort :cry:
Mijn moeder, dapper als zij is, riep meteen uit "Maar ik ga er tegen vechten!"
De dokter gaat dus een afspraak maken met een internist/oncoloog en die zal ons dan vertellen wat de kansen zijn, maar wij ziin al gewaarschuwd, de kansen zijn, en zullen heel klein zijn...
Ik zou dapper moeten zijn, en van de laatste maanden moeten genieten en ik zal dat BIJ haar ook zeker zo zijn, maar als ik dan thuiskom, ik ben RADELOOS!
Mijn moeder is ook mijn beste vriendin, zoveel deelden we...
Ik kan mij een leven zonder haar niet voorstellen, en weet gewoon echt niet hoe ik door de eerste maanden/jaren heen zal komen.
Maar ik moet, dat is zo, maar hoe?...
En die vraag, waarom?
Waarom zij?
Mijn moeder is de liefste en zorgzaamste moeder in de wereld, ik hou zoveel van haar...
Let's be kind to one and other, we never know when we loose someone.
Don't be sorry, be kind.

Gebruikersavatar
jodyi
Lid
Berichten: 499
Lid geworden op: Za 15 Mar 2003 19:56

Berichtdoor jodyi » Do 29 Jan 2004 15:16

Wat ontzéttend zwaar voor jullie jonneke marjon. Klap op klap...
Hopelijk kunnen jullie samen genieten van de tijd die jullie nog hebben. Ondanks dat je waarschijnlijk helemaal lam geslagen bent na dit alles.. het is ook ongelooflijk om te bevatten, en zó eng, en zó verdrietig. Alles veranderd in eens...

Ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen.. ze zeggen weleens; de mooiste bloemen worden het eerst geplukt... en het is zo verdrietig, maar zo vaak waar...

sterkte,

liefs jodyi

traantje

Berichtdoor traantje » Vr 06 Feb 2004 14:29

Lieve Marjon


Ik weet niet hoe het nu gaat met je moeder, maar het is inderdaad zo dat de dokteren een diagnose stellen maar dat zo'n persoon toch nog langer leeft. Zo ook mijn toenmalige schoonvader, toen bekend werd dat hij longkanker had, gaven ze hem een half jaar. Toen ik op een gegeven moment 3 maand zwanger was, zeiden ze dat hij zijn eerste kleinkind niet meer zou meemaken, maar die lieve man heeft toch nog 10 maand van zijn kleindochter mogen genieten, en al met al heeft hij het nog 4 jaar volgehouden. Dus een diagnose zegt in principe niet veel vind ik.

::VeRa::

.....

Berichtdoor ::VeRa:: » Do 19 Feb 2004 17:02

Wens je heel veel sterkte.. Ik weet niet hoe de situatie is nu... Ik heb het zelf ook meegemaakt, en ik weet heel goed hoe je je nu voelt :cry: :( ... Je komt er vanzelf wel doorheen.. maar je moet het wel de tijd geven...

Kusss ::hugg::

miranda s

Berichtdoor miranda s » Ma 08 Mar 2004 16:58

Marjon

Ik weet niet hoe het er nu voor staat bij jullie maar ik hoop dat je nog profiteert van de tijd die je samen hebt. Je moeder moeten verliezen is verschrikkelijk. Ik weet heel goed hoe jij je voelt, alle vragen, de angst en onzekerheden die je nu kent.
Zelf ben ik mijn moeder verloren zo'n 9 maanden geleden. Ik vindt veel steun op de site www.geenkindmeer.nl
Deze site is voor jong volwassenen die een ouder verliezen. Hier kan je oa mijn verhaal lezen en dat van anderen waarin je vast veel herkenning vind.
Groetjes en veel sterkte
Miranda

Gast

Berichtdoor Gast » Ma 08 Mar 2004 17:00

miranda s schreef:Marjon

Ik weet niet hoe het er nu voor staat bij jullie maar ik hoop dat je nog profiteert van de tijd die je samen hebt. Je moeder moeten verliezen is verschrikkelijk. Ik weet heel goed hoe jij je voelt, alle vragen, de angst en onzekerheden die je nu kent.
Zelf ben ik mijn moeder verloren zo'n 9 maanden geleden. Ik vind veel steun op de site www.geenkindmeer.nl
Deze site is voor jong volwassenen die een ouder verliezen. Hier kan je oa mijn verhaal lezen en dat van anderen waarin je vast veel herkenning vind.
Groetjes en veel sterkte
Miranda

miranda s

Berichtdoor miranda s » Ma 08 Mar 2004 17:02

Hier is even iets fout gelopen :lol: Sorry!!
Wilde "dt" fout verbeteren en is niet gelukt zoals je ziet!

Esshie

Berichtdoor Esshie » Ma 10 Mei 2004 18:44

Hallo,

Ik ben Esther (18 jaar) Ik weet niet hoe het nu met je moeder is maar ik weet wel hoe je je voelt. Ik heb hetzelfde meegemaakt alleen is helaas mijn moeder op koninginnedag overleden. :'(
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen!!

liefs, Esther

mamalove

Mijn moeder stierf een dag voor mijn 16e verjaardag!

Berichtdoor mamalove » Vr 04 Jun 2004 17:37

Hallo,
Ik ben Natasja en ben 16 jaar. Mijn moeder is 10 december 2003 overleden aan kanker. Het begon allemaal met last van haar rug. Het bleek na lang onderzoek borstkanker te zijn. het zat te diep om geopereerd te kunnen worden. dat begon 2jaar geleden. met chemo's kon het stil gelegd worden. zodat de kankercellen niet meer actief waren. maar na een jaar kreeg ze last van haar nek. het bleek hersentumor te zijn maar het was te bestralen. dus wij gingen er helemaal van uit dat het goed kwam met haar. Ze moest op 24 november terug naar de arts voor controle.. de arts vertelde haar dat het niet meer te verhelpen was, en dat het een kwestie van tijd was. ze had een afspraak gemaakt voor 22 december. de arts vetelde erbij dat ze het misschien niet eens zou halen. wij dachten allemaal dat ze zeker wel een half jaar nog te gaan had. maar dat bleek minder waar. Op 5 december hebben we voor het laatst Sinterklaas gevierd. 7 december zou er een afscheids'feestje' zijn bij mijn oom en tante.. voor mijn moeder.. daar zijn we heen geweest.. en het was heel gezellig.. maar toen we weg gingen.. zei ze wel tegen iedereen: doe je best op school.. en veel geluk samen in de toekomst.. !
toen we thuis kwamen bij mijn oom vandaan ging het eigenlijk heel goed met haar: ze wou eten, ze zou nog gaan borduren.. omdat ze die persee af wou hebben voor iemand. dat had ze nog beloofd.. ze hoefde nog maar een klein stukkie..
maar de volgende ochtend kwam ze al moeilijk haar bed uit. smiddags toen ik uit school kwam zat er visite.. een paar vriendinnen van haar.. maar mijn moeder zat er niet.. dus ik ben naar boven gegaan om te vragen waar ze bleef.. toen zag ik dus dat het wel eens heel snel kon gaan.. op slot ging ze toch maar naar beneden. en heeft ze nog wel een uurtje gezeten..
de volgende dag had ik op school geregeld dat ik een uur eerder naar huis toe ging om voor mijn moeder een blouse te kopen (die ze aan had toen ze overleden was).. en voor de rest van de tijd thuis zou blijven.. om bij mijn moeder te kunnen zijn. Die avond werd mijn moeder bediend. (iets wat katholieken doen bij een ernstig zieke.die niet lang meer heeft) Toen ik de volgende ochtend wakker werd en beneden kwam zei mijn vader dat ze niet meer reageerde. ze lag in een soort Coma. ook ademde ze heel erg zwaar.. het leek net alsof het borrelde.. het is een naar gehoor wat ik vaak terug hoor.. s'nachts had ze nog wel af en toe in mijn vaders hand geknepen en gezegd dat ze van hem hield. die ochtend kwamen ook nog een paar ooms en tantes van me. waarom weet ik niet meer. Op een gegeven moment.. rond kwart voor elf ging mijn vader bij mijn moeder zitten. de ogen van mijn moeder waren een klein stukje open.. dus keek mijn vader naar haar ogen.. hij zag dat ze begonnen weg te draaien.. dat is een teken dat ze dus eigenlijk naar de hemel gaat! om 10 voor 11 is ze rustig ingeslapen.. Ze stierf op 10 december 2003 een dag voor mijn 16e verjaardag..

fambeekum2000@hotmail.com

Berichtdoor fambeekum2000@hotmail.com » Vr 04 Jun 2004 19:13

Lieve Natasja wat moet dat allemaal vreselijk voor je zijn geweest en wat zal je haar missen. Ook ik heb dit meegemaakt mijn vader overleed op mijn verjaardag, maar ik ben ook een heel stuk ouder dan jij. Jij bent nog veel te jong voor dit soort dingen, maar daar wordt niet naar gevraagd. De wereld is hard he meid. Dat van dat borrelen herken ik dat is een heel naar gehoor wat je je leven niet meer zal vergeten. Ik wens jou en je vader heel veel sterkte.

Liefs Els

Ambelina

Berichtdoor Ambelina » Di 08 Mar 2005 21:55

Ik heb gisteren ook te horen gekregen dat mijn vader strottehoofdkanker heeft met uitzaaiingen naar de longen. Ook mijn vader is niet meer te genezen, ze weten niet hoelang hij nog heeft. Ook ik voel me erg verdrietig en ik kan me jouw verdriet heel goed voorstellen.
Ook ik voel me radeloos en verloren. Ik wil sterk zijn bij mijn vader maar als ik thuiskom kan ik wel gillen. Ik heb ook een dochtertje van twee jaar die houd me op de been. Ik moet wel voor haar.
Ik wens je heel veel sterkte.

tanja25

Berichtdoor tanja25 » Do 22 Jun 2006 12:33

wat een nare verhalen allemaal
ik weet precies hoe jullie je voelen want ik heb ook hetzelfde meegemaakt
mijn moeder moest naar de dokter met pijn in haar buik
nog geen 2 uur later wisten we dat ze kanker had
maar zei ze heel moedig ik ga echt nog niet dood hoor
na een hoop onderzoeken zeiden de doktoren tegen haar mevrouw we kunnen niks meer voor u doen
en zeiden dat ze nog maximaal een half jaar zou leven

maar ze gaven niet op en vonden via via een arts in den haag die het aan durfde haar te opereren
de kans dat ze door de operatie zou komen van 20%
heel weinig dus
maar zoals ze zei nu heb ik ook niks en dus ging ze ervoor

helaas was haar lichaam niet sterk genoeg
ze had namelijk nierkanker dat was uitgezaaid naar haar lever longen en alvleesklier
de tumor aan haar nier hebben ze kunnen verwijderen maar toen gingen de kankercellen in haar leven bloeden
doordat ze bloedverdunnners kreeg tegen trombose konden ze deze bloeding neer meer stelpen
op 18 oktober vorig jaar overleed ze in haar operatie

ze had een tumor van 8 kilo aan haar nier
en nooit heeft ze last gehad
ze kreeg het te horen en 5 weken later was ze overleden
het is zo vreselijk snel gegaan allemaal
ik mis haar ook heel erg
dus ik begrijp prc wat jullie voelen ze is 46 jaar geworden

liefs tanja

Gebruikersavatar
Jonneke1
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Di 05 Okt 2010 14:51
Locatie: Duiven
Contact:

Re: Mijn moeder gaat sterven..

Berichtdoor Jonneke1 » Di 05 Okt 2010 15:05

Ik was hier eerder als Jonneke, en dus diegene die dit bericht begon.
Het spijt mij dat ik plotsklaps weg was maar ik kon het ineens niet meer aan.
Ik ben nu toch terug, omdat ik niet uit de rouw kom.
Hierover meer later, Miranda dank je wel.
Motherlove, ik weet niet of je hier nog bent maar mijn hart gaat naar je uit.
Ik hoop dat jij je beter voelt dan ik.

Mijn moeder leefde uiteindelijk nog de lange geweldige tijd tot Augustus 2004.
Ze heeft zelfs nog haar verjaardag gevierd.
Die dag heeft de leiding van het verpleeghuis de leiding kamer leeggemaakt en versierd en de keuken maakten een speciaal feest menu voor mij, vader en tante met menu kaartjes.
Het was een heerlijke dag, helaas heb ik geen foto's.
Ik denk dat ik zo weg was geestelijk dat ik er niet aan dacht maar het is geschreven in mijn hart.
Ik heb wel een video van haar laatste pasen, tevens mijn vaders verjaardag.
Ik storte zowat in de avond voor haar crematie en had er gruwelijk veel moeite mee om haar in die kist te zien liggen, haar lippen in een rare grimas (ik ben daar nog steeds boos over!).
Het was erg zwaar maar ik heb een zo mooi mogelijke toespraak gedaan op de crematie ochtend en het was denk ik iedereen duidelijk hoeveel ik van haar hield.
Ik ben om een lang verhaal kort te maken eerst heel erg dof geweest en van de wereld, toen kwam de zware rouw en ik was geruime tijd in depressie.
Ik ben nu een stuk beter en de rouw ging ook beter maar door mijn verhuizing is het driekeer zo hard terug gekomen.
Ik droomde altijd van een huisje met een tuin, en ik hoor haar nog zingen als ik op een huis reageerde "Dadelijk kan ze zingen Ik heb een huis met een tuintje gehuurd"..
Nu héb ik dat huis met een klein maar mooi tuintje en ik kan het niet delen met haar :cry:
Het zwaarst is dat ik steeds maar te horen krijg dat ze écht bij mij is en er was mij stellig beloofd dat ik haar bij mij zou voelen..niets is minder waar.
Ik wilde dat het zo was maar ik "voel" helemaal niets, dus het is echt zo ze is weg..helemaal, behalve in mijn hart.
Ik praat wel iedere dag in gedachten tegen haar..en mischien dat ik opeens ooit voel dat ze achter mij staat..
***in mijn hart voor altijd, lieve mama***

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn moeder gaat sterven..

Berichtdoor stoffeltje » Di 05 Okt 2010 20:28

hallo jonneke,
allereerst nog van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder!
jonneke heb je na het overlijden van je moeder met iemand kunen praten over het verlies,
en het rouwproces waar je doorgaat?
het lijkt me verstandig hulp hierbij te zoeken!
zo te lezen raak je zo niet door de rouw heen.
het verlies blijft, maar als je niet goed rouwd kan je depressief raken/blijven!
leg het probleem bij de huisarts voor, hij/zij kan je doorverwijzen,er zijn mogelijkheden bv. rouwgroepen.
je praat dan met lotgenoten die hetzelfde meemaken.
of omdat je er al langer meeloopt bv. een psycholoog.
zelf had ik een dominee en dat hielp mij goed.
maar loop hier niet zo verder mee.
je wordt er alleen maar depressiever van.
zoek hulp!!!
schrijf hier ook van je af,er zijn meerdere die in soortgelijke omstandigheden zitten.
heel veel sterkte stoffeltje

Gebruikersavatar
Jonneke1
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Di 05 Okt 2010 14:51
Locatie: Duiven
Contact:

Re: Mijn moeder gaat sterven..

Berichtdoor Jonneke1 » Di 05 Okt 2010 20:42

Ik heb hulp, ik heb nog een ambulante therapeut.
Hij helpt me best goed maar ik had heel erg de behoefte om met anderen te praten in dezelde situatie, rouw en verdriet omdat praten helpt maar nóg meer met mensen die weten wat je voelt.
***in mijn hart voor altijd, lieve mama***

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn moeder gaat sterven..

Berichtdoor stoffeltje » Di 05 Okt 2010 20:56

hoi jonneke,
het is ook prettiger met mensen te praten die dit ook meegemaakt hebben.
het geeft andere steun dan een buitenstaander.
ik hoop dat lotgenoten reageren.

sterkte stoffeltje..

Gebruikersavatar
Jonneke1
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Di 05 Okt 2010 14:51
Locatie: Duiven
Contact:

Re: Mijn moeder gaat sterven..

Berichtdoor Jonneke1 » Di 05 Okt 2010 21:04

Dank je Stoffeltje :-)
***in mijn hart voor altijd, lieve mama***


Terug naar “Rouwverwerking”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten