ik ben mijn moeder verloren..

Ben je tussen de 18 en 26 jaar en heb je een van je ouders verloren? Dan kun je hier terecht.

Heb je behoefte aan mailcontact met anderen,
Surf naar: http://www.diagnose-kanker.nl/lotgenote ... verwerking
Er is daar een speciale mailgroep voor jullie.
Deze mailgroep heet "Rouwverwerking kinderen van een overleden ouder, broer of zus" afgekort "Rouwverwerking-KvOOBZ" en is bedoeld voor "Kinderen van overleden ouders, broers en zussen".
inekeflokstra
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Di 13 Sep 2005 13:38
Locatie: assen
Contact:

ik ben mijn moeder verloren..

Berichtdoor inekeflokstra » Di 13 Sep 2005 13:46

Hallo,
Ik ben 26 jaar, heb een zoontje van anderhalf jaar. Dit is mijn verhaal:

Eind juni'05 kreeg mijn moeder klachten in haar benen en heupen. Na een paar weken kon ze niet meer lopen van de pijn. verschilllende huisartsen hebben haar klachten onderzocht en dachten dat het een hernia was.. maar zeker weten deden ze 't niet. Was geen reden voor spoedopname in het ziekenhuis. Paar dagen later was de pijn niet te houden en mijn moeder was bijna van plan een overdosis medicijnen te nemen in de hoop dat ze haar dan wel serieus zouden nemen. Huisarts contact opgenomen met de neuroloog van de eerste hulp: nee dit is geen levensbedreigende situatie, ze moet over twee dagen maar komen. Twee dagen later ging mijn moeder met veel pijn en moeite naar het ziekenhuis. Toen werd de ernst pas duidelijk en is ze gelijk opgenomen. Bloed afgenomen en toen bleek dat haar lever niet in orde was. De dag erna door de scan, wat bleek? longkanker met uitzaaiingen naar de lever en botten. Al in een ver stadium gevorderd ... Mijn moeder heeft nog een chemokuur gedaan die week erna en twee weken later mocht ze naar huis. Thuis is ze nog een weekje geweest, en toen is ze, na heel veel pijn, overleden (17 augustus '05). De laatste twee dagen van haar leven was ze niet veel meer bij. Ze sliep veel en had geen controle meer over haar lichaam. We hadden wel door dat dit niet nog weken kon gaan duren maar dit hadden we nooit verwacht. Wat een verschrikkelijke ziekte en ik kan het nog steeds niet geloven dat mijn moeder hieraan is overleden. IHet erge vind ik nog dat ze mijn zoontje niet kan zien opgroeien want ze was zo wijs met dat kereltje. Dat was ook 't eerste wat ze zei toen ze hoorde dat ze kanker had... dat ze hem niet meer kon zien opgroeien.

ik wil een ieder heel veel sterkte wensen die met kanker te maken heeft.
Ik zou het heel fijn vinden om met mensen in contact te komen die ook zoiets hebben meegemaakt. Ik vind het moeilijk dit een plekje te geven maar het zal toch moeten.
Liefs,
Ien.

Gebruikersavatar
sjelly
Lid
Berichten: 115
Lid geworden op: Do 22 Sep 2005 10:16
Locatie: Haarlem
Contact:

Ikke

Berichtdoor sjelly » Za 24 Sep 2005 22:15

goh wat vreselijk voor je om dit allemaal zo mee te hebben moeten maken

praten praten is nu de enige remedie denk ik zo of schrijf de dingen van je af als je dat kunt het helpt wel

nu misschien nog niet het is zo vers hé
wens jou toch heel veel sterkte

groetjes Elly
begin de dag met een lach

Jan1977
Lid
Berichten: 27
Lid geworden op: Do 19 Mei 2005 21:11
Locatie: Apeldoorn
Contact:

Berichtdoor Jan1977 » Ma 03 Okt 2005 22:54

Ien, gecondoleerd met het verlies.......tot mijn grote verdriet is mijn moeder zondagmorgen 25 september 2005 om 04:30 overleden aan de gevolgen van longkanker met 4 uitzaaiingen in haar hoofd....ze kreeg ineens hele erge pijn in haar buik en er werd besloten om morfinespuiten toe te dienen en we hebben 's nachts nog bij haar gezeten en ze heeft van ons allemaal afscheid genomen zaterdags en is 's nachts overleden in haar 'slaap'....het is inderdaad zo'n vreselijke ziekte, het klinkt raar...maar ik haat die ziekte gewoon. We hebben 7 maanden alles gedaan, alles geprobeerd, overal naartoe gegaan maar niets hield de kanker tegen, het ging maar door....echt vreselijk die ziekte en het is nu erg moeilijk allemaal, ik mis haar heel erg, ze was er altijd voor iedereen en zij was altijd sterk, opgewekt etc. Zelf heb ik een zoontje van 3 en van 1 en ik vind het erg jammer dat ze hun oma nu niet meer hebben....het is echt moeilijk en soms moet ik ineens erg janken en soms kan ik het niet, ik vind het echt heel moeilijk allemaal en weet soms ook niet wat ik ermee aan moet......dat gevoel zul jij ook wel hebben.
Heel erg veel sterkte en ik denk wel dat praten helpt....

Groeten,
Jan

Miep

Berichtdoor Miep » Ma 10 Okt 2005 12:21

Hoi Ien,

Alsnog gecondoleerd met het verlies van je moeder.
Hoe gaat t nu met je??..

Mijn moeder is 15 sep jl ook gestorven aan kanker. (longkanker Met uitzaaíngen).
Ik kan t soms nog steeds niet geloven! Mijn moeder is 52 jaar geworden..


Groetjes Miep (25) :wink:

maudje

moeder overleden

Berichtdoor maudje » Di 03 Jan 2006 23:29

Hallo mensen

Ik heb mijn moeder verloren aan Lymfeklierkanker. De prognoses waren erg goed, maar door een verminderde weerstand na een chemo, heeft ze longontsteking gekregen. Ze is op 57 jarige leeftijd overleden op kerstavond 2005. De dag voor oudjaar is ze begraven.

Onrealistisch, ze schaatste in januari 05 nog 100 km en fietste in juli dit jaar nog 150 km op de racefiets, fit genoeg. Na 1 chemo was ze al zo verzwakt, ongelofelijk.

Ik ben nu 25 jaar, ik was nog niet klaar met haar, had haar nog zoveel te vertellen.

Maud

Miep

Berichtdoor Miep » Wo 11 Jan 2006 04:42

Ha die Maud,

Gecondoleerd met t grote verlies van je moeder....

Ik weet hoe je je voelt.......


Houd je taai en als je je verhaal kwijt wil, dan zie ik t wel.

Gr. Miep :cry:

Gast

Berichtdoor Gast » Di 28 Mar 2006 14:22

Ik heb mijn buurvrouw onlangs verloren aan nier kanker en mijn moeder heeft nog een paar maanden met pankrias kanker :(
ik weet niet hoe ik dit moet gaan verwerken

smollie

moeder verloren

Berichtdoor smollie » Do 04 Mei 2006 22:28

hallo allemaal,

ik heb mijn moeder in juni 3 jaar geleden verloren aan kanker en ik zal er nooit mee om kunnen gaan. Het is niet opbeurend maar het is zo ongelofelijk moeilijk.

groetjes
ivonne

peggy

Berichtdoor peggy » Wo 10 Mei 2006 21:42

Hoi iedereen,
OOk ik heb mijn mama jongslede verloren. 4 jaar geleden werd er ovariumkanker vastgesteld en toen rolde ze als het ware van de ene chemokuur in de andere. Van die 4 jaar heeft ze eigelijk 13 maanden vrij goed geweest en kunnen doen wat ze graag deed. De laatste maanden was ze enorm introvert wat ze eigelijk vroeger helemaal niet was. Ze klaagde nooit, maar toch zagen we dat het niet goed ging. Op 13 april besloot ze om voorgoed van ons afscheid te nemen en te kiezen voor euthanasie. De dag voordien hebben we allen afscheid van haar kunnen nemen en is ze zacht ingeslapen terwijl mijn papa en ik haar steunden.
Dit lijkt misschien allemaal mooi neergeschreven maar in werkelijkheid was deze dag een echte hel. Ik heb lang getwijfeld of ik daar wel wilde bij zijn op dat moment, maar als men mij vroeg wat ik zou doen als mijn moeder op natuurlijke wijze overleden was, of ik er dan ook bij wou zijn, was mijn antwoord "ja".
S'nachts lig ik nu uren wakker en zie ik dit gebeuren steeds weer opnieuw.
Toch lijkt het dat ik niet echt een rouwproces doormaak. Ik heb precies geen tijd om er overdag bij stil te staan, dat mijn mama er niet meer is.
Ik heb een fulltime job, 2 kinderen ( van 8 en 5 jaar) en voel mij enorm schuldig dat ik zo weinig tijd heb om aan haar te denken.
Het liefst zo ik eens goed huilen dat al mijn frustratie weg zijn maar ook dat kan ik niet.
Zo het zijn omdat ik weet dat haar lijdensweg nu beeindigd is en ze geen pijn meer heeft? En omdat ik afscheid van haar heb kunnen nemen?
Groetjes peggy
Ps Mijn mama was amper 51 jaar en dus veel te jong om ons nu al te verlaten.

Gast

Berichtdoor Gast » Do 18 Mei 2006 18:59

Vind je het zo vreemd dat je nu moe bent en wilt uithuilen?
Negeer deze gevoelens niet,geef je de kans om te rouwen,om te huilen,ook al zeggen anderen dat je flink moet zijn.
Rouwen is nodig om daarna het mooie terug te kunnen ontdekken van hen die overleden zijn,leeftijd heeft hier geen enkel belang.
Geef je hart de mogelijkheid om dit verlies te erkennen en te verwerken.
Veel sterkte!

anke

Berichtdoor anke » Ma 22 Mei 2006 23:36

Ik begrijp hoe jullie je voelen,

mijn moeder is januari 2006 overleden aan de gevolgen van darmkanker. Ze heeft een ziektebed van 10 maand gehad. 12 chemo's en heel veel pijn.

Het was uitgezaaid naar haar eierstokken en botten. Vooral door de uitzaaiingen in haar rug heeft ze heel veel pijn gehad. Ze is 51 jaar geworden en ik mis haar nog iedere dag.

Ik wens iedereen die ook door zo'n moeilijke tijd doormaakt heel veel sterkte en liefde toe.

Groetjes anke

Jan1977
Lid
Berichten: 27
Lid geworden op: Do 19 Mei 2005 21:11
Locatie: Apeldoorn
Contact:

Berichtdoor Jan1977 » Wo 07 Jun 2006 23:50

Hoi allemaal, wat is er een ellende door die ziekte....het brengt ons zoveel verdriet en pijn, ik wens jullie opnieuw alle sterkte die ik maar kan toewensen...ik mis mijn moeder nog altijd heel erg en ik wil haar zo graag terug.....waarom, waarom....dat blijft maar spoken in mijn hoofd...ik kan het slecht verwerken, ik dacht dat het beter ging maar soms dan klap ik helemaal terug....HEEL VEEL STERKTE allemaal!!
Groetjes, Jan

tanja25

Berichtdoor tanja25 » Do 22 Jun 2006 12:46

hallo allemaal

ik heb vorig jaar okotber ook mijn moeder verloren
ze is 46 jaar geworden
ik ben eigenlijk nu pas een beetje aan het kijken op forums omdat ik niet goed wist hoe er mee om te gaan
ze kreeg te horen dat ze kanker had en 5 weken later was ze weg
het is zo vreselijk snel gegaan
ik zou het echt heel fijn vinden om hier met mensen over te praten
aangezien er in mijn omgeving niet veel mensen zijn met wie ik dat kan
iedereen wil er wel over praten natuurlijk maar lang niet iedereen weet hoe je je voelt

liefs tanja

tanja81
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Do 22 Jun 2006 12:40
Locatie: bergschenhoek
Contact:

Berichtdoor tanja81 » Do 22 Jun 2006 13:26

ging iets mis volgens mij.....

wings_of_hope
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Za 30 Sep 2006 23:12
Locatie: Driebergen-Rijsenburg

Berichtdoor wings_of_hope » Za 30 Sep 2006 23:32

Hallo allemaal

Toevallig kwam ik deze site tegen, aangezien ik iets zocht wat te maken heeft met rouwverwerking voor jong volwassenen.

Op 28 oktober 2006 verloor ik mijn moeder op 53 jarige leeftijd, ik ben nu zelf 23 jaar. Op 1 september kwamen we erachter dat ze ongeneeselijk ziek was, met uitzaiingen en binnen een paar weken was haar leven afgelopen.

In de afgelopen maanden heb ik in een soort schok geleefd met steeds de gedachte wat gebeurd er en waarom nou juist bij mij.

Ergens onbewust weet je dat je niet de enige bent, maar toch, want in mijn omgeving zie ik wel anders.

Ik vind het wel fijn om hier met jullie allemaal mijn verhaal te kunnen delen.

Liefs
Jasna

Naatje
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Wo 04 Okt 2006 14:46

Berichtdoor Naatje » Do 05 Okt 2006 11:20

hallo allemaal,

Ik ben hier per toeval terecht gekomen herken veel in jullie verhalen. Mijn moeder is 11 oktober een jaar geleden overleden en het lijkt wel alsof ik nu alles opnieuw beleef, heel haar ziekteproces en overlijden..ze is 55 jaar geworden, ik was toen 23 toen ik haar verloor. Mis haar verschrikkelijk iedere dag.

Ik heb het er zelf nog erg moeilijk mee. Vooral omdat ik het gevoel heb dat niemand in mijn omgeving mij begrijpt.

Maar door jullie verhalen, voel ik me toch begrepen omdat ik er veel in herken.

Ik wens iedereen veel sterkte toe!!!

Liefs Nathalie


Terug naar “Rouwverwerking jonge volwassenen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten