18 + en een ouder verloren ? Lees dit svp.

Ben je tussen de 18 en 26 jaar en heb je een van je ouders verloren? Dan kun je hier terecht.

Heb je behoefte aan mailcontact met anderen,
Surf naar: http://www.diagnose-kanker.nl/lotgenote ... verwerking
Er is daar een speciale mailgroep voor jullie.
Deze mailgroep heet "Rouwverwerking kinderen van een overleden ouder, broer of zus" afgekort "Rouwverwerking-KvOOBZ" en is bedoeld voor "Kinderen van overleden ouders, broers en zussen".
Klasina

18 + en een ouder verloren ? Lees dit svp.

Berichtdoor Klasina » Wo 13 Aug 2003 17:56

Hallo.

Mijn naam is Klasina. Ik ben 24 jaar en woonachtig in Friesland. Vorig heb ik na een ziekbed van een half jaar mijn moeder verloren aan kanker. Kort daarna ben ik op internet gaan zoeken naar lotgenoten en heb me aangesloten bij enkele email-lijsten. Door de verhalen die mijn mailbox binnenrolden werd ik echter niet beter, vooral omdat veel van de besproken ouders (terminaal) ziek waren en ik zocht naar mensen zoals ik die al afscheid hadden moeten nemen van hun vader of moeder. Toen heb ik me weer afgemeld. Nu het 14 maanden geleden is dat mijn lieve moeder stierf merk ik dat ik het er steeds moeilijker mee krijg dat bijna niemand me begrijpt en dat het gevoel van onmacht niet weg gaat. Daarom besloot ik sites te gaan zoeken waar ik mensen kon vinden die ook een ouder hadden verloren aan kanker. De enige sites die ik vond waren voor kléine kinderen of mensen die op latere leeftijd veel pijn tegen kwamen over het verlies dat al op jonge leeftijd plaats vond. Ik vond niks voor kinderen van 18+. Zelf ben ik 24 en voor mijn gevoel pas ik in geen enkele groep, dus heb ik na lang wikken en wegen besloten een site op te richten die gefocusd is op deze groep mensen, proberende en hopende dat ik die op den duur kan uitbreiden tot een stichting.

Dit bericht is een oproep voor mensen die 18+ zijn, en een ouder aan kanker verloren hebben. Op de site wil ik onder andere een forum plaatsen, en ook pagina's met persoonlijke verhalen. Indien je op de hoogte gehouden wil worden van de ontwikkelingen, stuur mij dan een emailtje. Ook mag je mij je persoonlijke verhaal sturen indien je het prettig of belangrijk vindt dat met anderen te delen.

Tips zijn ook van harte welkom.

Dat we 18+ zijn betekend niet dat we onze vader en/of moeder niet meer nodig hadden..

Graag zie ik jullie reacties tegemoet zodat ik kan zien of mijn idee levensvatbaar is.

Groetjes.
Klasina.

pinks@chello.nl

karink
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Wo 29 Okt 2003 14:16
Locatie: Hellevoetsluis

Re: 18 + en een ouder verloren ? Lees dit svp.

Berichtdoor karink » Wo 29 Okt 2003 15:18

Klasina schreef:Hallo.

Mijn naam is Klasina. Ik ben 24 jaar en woonachtig in Friesland. Vorig heb ik na een ziekbed van een half jaar mijn moeder verloren aan kanker. Kort daarna ben ik op internet gaan zoeken naar lotgenoten en heb me aangesloten bij enkele email-lijsten. Door de verhalen die mijn mailbox binnenrolden werd ik echter niet beter, vooral omdat veel van de besproken ouders (terminaal) ziek waren en ik zocht naar mensen zoals ik die al afscheid hadden moeten nemen van hun vader of moeder. Toen heb ik me weer afgemeld. Nu het 14 maanden geleden is dat mijn lieve moeder stierf merk ik dat ik het er steeds moeilijker mee krijg dat bijna niemand me begrijpt en dat het gevoel van onmacht niet weg gaat. Daarom besloot ik sites te gaan zoeken waar ik mensen kon vinden die ook een ouder hadden verloren aan kanker. De enige sites die ik vond waren voor kléine kinderen of mensen die op latere leeftijd veel pijn tegen kwamen over het verlies dat al op jonge leeftijd plaats vond. Ik vond niks voor kinderen van 18+. Zelf ben ik 24 en voor mijn gevoel pas ik in geen enkele groep, dus heb ik na lang wikken en wegen besloten een site op te richten die gefocusd is op deze groep mensen, proberende en hopende dat ik die op den duur kan uitbreiden tot een stichting.

Dit bericht is een oproep voor mensen die 18+ zijn, en een ouder aan kanker verloren hebben. Op de site wil ik onder andere een forum plaatsen, en ook pagina's met persoonlijke verhalen. Indien je op de hoogte gehouden wil worden van de ontwikkelingen, stuur mij dan een emailtje. Ook mag je mij je persoonlijke verhaal sturen indien je het prettig of belangrijk vindt dat met anderen te delen.

Tips zijn ook van harte welkom.

Dat we 18+ zijn betekend niet dat we onze vader en/of moeder niet meer nodig hadden..

Graag zie ik jullie reacties tegemoet zodat ik kan zien of mijn idee levensvatbaar is.

Groetjes.
Klasina.

pinks@chello.nl


Hoi Klasina,

Ik ben nu bijna 22 en ik ben 3 jaar geleden mijn moeder verloren, ook ik weet me af en toe geen raad met mijn gevoelens. Ik zou het fijn vinden als je me op de hoogte zou willen houden met de vorderingen van de website.

groetjes Karin

Gebruikersavatar
tomvdwal
Administrator
Berichten: 62
Lid geworden op: Di 15 Jan 2002 22:27
Locatie: Medemblik
Contact:

kinderen die een ouder verloren hebben

Berichtdoor tomvdwal » Wo 29 Okt 2003 16:31

Ik las het verhaal van Klasina

Ten eerste is het jammer dat mensen niet kunnen vinden waar ze naar op zoek zijn....., Maar ook is het jammer dat ze het niet vragen aan de webmasters van de websites die bekend zijn en waar veel (jonge)mensen langs komen. SDK is zo'n website die veel voor jullie kan betekenen! én hier is alles al aanwezig!

De stichting Diagnose kanker (SDK) heeft al een mailgroep voor kinderen die een ouder verloren hebben. Probeer het daar eens ! Je bent van harte welkom. Bedenk wel, dat de bezoekers het succes bepalen van een mailgroep. m.a.w jou inbreng is van belang

Surf naar: http://www.diagnose-kanker.nl/mailgroepen.htm
en schrijf je in. De mailgroep is te vinden
onder: rouwverwerking kvoobz ( kinderen van overleden ouders broer of zus) Mocht het wenselijk zijn dan kunnen wij altijd een nieuwe mailgroep erbij maken. Maar laten we het eerst hier proberen.
Niemand zit te wachten op een lege mailgroep..., toch?

Wat betreft je persoonlijk verhaal?
Ook die kan je kwijt in de "het profiel" waar andere deelnemers het kunnen lezen! ( alleen van eigen jouw groep of naar keuze deelnemers van alle mailgroepen)

Ook in dit forum zullen wij er aandacht aanbesteden.
Je kan het al vinden bij rouwverwerking jonge volwassen
waar ik de berichten al naartoe verplaats heb
Dus geen nieuwe site, maar invulling geven aan wat er is.

vriendelijke groet,

Tom van der wal
Webmaster SDK

Linda

ik maak het op dit moment mee

Berichtdoor Linda » Wo 21 Jan 2004 21:04

Beste Klasina,

ik ben 23 en woon in Deventer. Mijn moeder is met de kerstdagen van 2003 ziek geworden. Ons (mijn vader, 2 broers en ik) werd verteld dat het een simpele longontsteking was. Later bleek het tegendeel waar. Mijn moeder werd steeds zieker en sliep steeds vaker en langer. Ze is vorige week opgenomen in het ziekenhuis in Groningen wegens uitdrogings-verschijnselen en omdat de kuren die ze van de huisarts had gekregen niet werkten. Gisteren heb ik te horen gekregen dat mijn moeder lijdt aan longkanker. Ze heeft uitzaaien in haar lever, nieren, botten en bloed. Dit blijkt de meest aggressieve soort kanker te zijn. De doktoren kunnen het niet genezen, met andere woorden: het gaat niet weg en het zal alleen maar slechter met haar gaan. Ondanks dat heeft ze toch besloten een chemokuur te ondergaan. Vandaag heb ik haar voor het eerst gezien na het slechte nieuwsbericht van mijn huilende vader aan de telefoon. Ze zal morgen ook een bloedtransfusie krijgen. En eigenlijk is ze gewoon haar tijd aan het rekken. Want een genezing is er niet. De doktoren hebben haar een maand gegeven. Wat nu? Hoe is het om je moeder te verliezen als je zelf nog heel jong bent en nog maar net zelfstandig bent? Waar zal ik het moeilijk mee krijgen? Ik heb zoveel vragen. Ik zou er graag met iemand, van rond mijn leeftijd, willen praten.

Klasina
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Wo 17 Dec 2003 15:39
Locatie: frl.
Contact:

Berichtdoor Klasina » Wo 21 Jan 2004 21:33

Voor Tom: Ik was op de hoogte van het bestaan van die mailgroep, ik ben er zelfs even lid van geweest. Maar wat ik wilde opzetten was een complete website, ook informatie náást bijv. een forum.

Een ander punt is dat SDK kanker-gerelateerd is. Ik weet dat ik dat noemde in mijn oproep, maar er zijn ook veel vaders en moeders door ándere oorzaken overleden. De site die ik gemaakt heb is volgens mij ook voor hen toegankelijk.

Wat mij echter een beetje tegen de borst stuit is de afsluitende zin "Dus geen nieuwe site, maar invulling geven aan wat er al is".. Met alle respect maar dat komt een beetje op mij over alsof het gaat om de hits, en daar gaat het me dus echt NIET om. Al zijn er maar 3 mensen die iets aan mijn site hebben, dan zijn toch maar weer 3 mensen die een stapje verder komen. daarnaast is het zo dat iedereen vrij is om zijn ideeen uit te werken, en niet verplicht is invulling te geven aan de ideeen die een ander heeft uitgewerkt. Dat geldt voor SDK, en ook voor mijn site. Voel je je er niet prettig, zoek dan een plaats waar je je wél goed voelt.

Nee, aan een lege mailgroep heb je niks, ik probeer ook niet jullie mailgroep leeg te plukken, en als het forum op mijn site niet loopt zal ik dat jammer vinden ja.

Maar IK vind hier niet wat ik zocht, het is een goed forum, de site ook, maar ík voel mij hier (en op de mailgroep) niet thuis. En het kan toch zo zijn dat dat voor meer jong-volwassenen zo is lijkt me. Wat is er mis mee dat er een extra plaats is bijgekomen op het net waar die groep wél z'n draai kan vinden ?

Het is nooit mijn bedoeling geweest SDK te beledigen (want zo komt de reactie een beetje op mij over), of hier te gaan spammen. Helemaal niet. Maar ik denk gewoon maar zo; hoe meer mensen zich waar dan ook prettig voelen, hoe beter. Of die mensen nu liever bij SDK zitten op bij de nieuwe site die ik ben begonnen.....als ze er maar wat aan hebben.




Voor Linda: Ik heb je email gehad, en zal via email reageren op je verhaal ok? Maar je bent sowieso welkom op www.geenkindmeer.nl

Sterkte aan iedereen.

karink
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Wo 29 Okt 2003 14:16
Locatie: Hellevoetsluis

Re: ik maak het op dit moment mee

Berichtdoor karink » Vr 23 Jan 2004 15:22

Linda schreef:Beste Klasina,

ik ben 23 en woon in Deventer. Mijn moeder is met de kerstdagen van 2003 ziek geworden. Ons (mijn vader, 2 broers en ik) werd verteld dat het een simpele longontsteking was. Later bleek het tegendeel waar. Mijn moeder werd steeds zieker en sliep steeds vaker en langer. Ze is vorige week opgenomen in het ziekenhuis in Groningen wegens uitdrogings-verschijnselen en omdat de kuren die ze van de huisarts had gekregen niet werkten. Gisteren heb ik te horen gekregen dat mijn moeder lijdt aan longkanker. Ze heeft uitzaaien in haar lever, nieren, botten en bloed. Dit blijkt de meest aggressieve soort kanker te zijn. De doktoren kunnen het niet genezen, met andere woorden: het gaat niet weg en het zal alleen maar slechter met haar gaan. Ondanks dat heeft ze toch besloten een chemokuur te ondergaan. Vandaag heb ik haar voor het eerst gezien na het slechte nieuwsbericht van mijn huilende vader aan de telefoon. Ze zal morgen ook een bloedtransfusie krijgen. En eigenlijk is ze gewoon haar tijd aan het rekken. Want een genezing is er niet. De doktoren hebben haar een maand gegeven. Wat nu? Hoe is het om je moeder te verliezen als je zelf nog heel jong bent en nog maar net zelfstandig bent? Waar zal ik het moeilijk mee krijgen? Ik heb zoveel vragen. Ik zou er graag met iemand, van rond mijn leeftijd, willen praten.


Hoi,

Ik ben mijn moeder in oktober 2000 verloren aan kanker, zij is van de een op de andere dag erg achteruit gegaan, waardoor wij geen woord meer met haar hebben kunnen wisselen. Dit is nog steeds erg moeilijk omdat we gewoon geen afscheid hebben kunnen nemen. Eind augustus werd er borstkanker bij haar geconstateerd en begin september is ze geopereerd. Operatie ging perfect en ze was binnen 3 dagen alweer thuis. Genezing ging ook goed, maar er moesten nog wel wat testen gedaan worden. Eind september werd er in haar lever iets gezien, alleen wisten ze niet wat, dat moesten ze goed gaan nakijken met zo'n scan. Op dat moment ging ze al een beetje raar doen, erg vergeetachtig enzo. ongeveer een week na die foto (begin oktober) is ze ziek geworden en thuis naar bed gegaan. Sindsdien hebben we niet meer met haar kunnen spreken, het leek wel of ze een klein kind was. Ze kon niets vasthouden en soms zei ze echt vreemde dingen over wat zij waarschijnlijk van vroeger had onthouden. Ze zag ineens onze cavia en dat beestie was al 10 jaar dood of zo, zulk soort vreemde dingen. Maar goed, ze is nog 14 dagen thuis geweest en toen na 3 keer een arts erbij gehad te hebben werd ze met uitdrogingsverschijnselen opgenomen. In het ziekenhuis kregen we te horen dat ze niet meer te redden was. Op de vraag hoe lang het dan nog zou duren kregen we te horen: "ik kan het niet zeggen 1 dag, 2 dagen hooguit 2 weken." de arts had gelijk 13 dagen later overleed ze. Ik weet precies hoe je je voelt en nog gaat voelen. Het is echt moeilijk vooral alle eerste dingen. eerste verjaardagen, feestdagen, moederdag. Ik woon sinds een jaar samen dat zijn ook dingen wat moeilijk is, hoe zou ze je huis vinden. Wat als je straks kinderen krijgt, mijn broer heeft pas een kindje wat zou ze daarvan vinden? Allemaal moeilijk, maar op den duur leer je het een plekje te geven en dat is wel fijn.

Sterkte

groetjes karin

Miek
Lid
Berichten: 16
Lid geworden op: Do 17 Apr 2003 23:13
Locatie: zuidholland

Re: kinderen die een ouder verloren hebben

Berichtdoor Miek » Zo 27 Jun 2004 10:29

tom schreef:Ik las het verhaal van Klasina

Ten eerste is het jammer dat mensen niet kunnen vinden waar ze naar op zoek zijn....., Maar ook is het jammer dat ze het niet vragen aan de webmasters van de websites die bekend zijn en waar veel (jonge)mensen langs komen. SDK is zo'n website die veel voor jullie kan betekenen! én hier is alles al aanwezig!

De stichting Diagnose kanker (SDK) heeft al een mailgroep voor kinderen die een ouder verloren hebben. Probeer het daar eens ! Je bent van harte welkom. Bedenk wel, dat de bezoekers het succes bepalen van een mailgroep. m.a.w jou inbreng is van belang

Surf naar: http://www.diagnose-kanker.nl/mailgroepen.htm
en schrijf je in. De mailgroep is te vinden
onder: rouwverwerking kvoobz ( kinderen van overleden ouders broer of zus) Mocht het wenselijk zijn dan kunnen wij altijd een nieuwe mailgroep erbij maken. Maar laten we het eerst hier proberen.
Niemand zit te wachten op een lege mailgroep..., toch?

Wat betreft je persoonlijk verhaal?
Ook die kan je kwijt in de "het profiel" waar andere deelnemers het kunnen lezen! ( alleen van eigen jouw groep of naar keuze deelnemers van alle mailgroepen)

Ook in dit forum zullen wij er aandacht aanbesteden.
Je kan het al vinden bij rouwverwerking jonge volwassen
waar ik de berichten al naartoe verplaats heb
Dus geen nieuwe site, maar invulling geven aan wat er is.

vriendelijke groet,

Tom van der wal
Webmaster SDK





Ik weet niet of ik hier mijn reactie moet plaatsen of elders, maar weet eigenlijk niet waar ik dan zou moeten zijn...
mijn broer is op 3 september jl. overleden en ik ben op zoek naar jonge mensen/ studenten die ook een broer of zus hebben meoeten wegbrengen. mijn broer was 22 , ik ben 21. ik weet niet of een mail greop of forum iets is voor mij, een aantal mensen in mijn omgeving hebben wel gezegd dat het misschien voor mij erstandig is om naar een praatgroep te gaan die uitgaat van de universiteit... maar ik ben bang om mijn verdriet en zwakte te tonen, weet dat dat niet goed is, maar ik ben denk ik nog niet zover...
heeft iemand enig idee waar ik een mailgroep (om mee te beginnen) kan vinden voor mensen tussen de 18 en 25 waarvan ook een broer of zus is overleden?

alvast bedankt, mieke
De dood is als een horizon
en een horizon is niets meer
dan slechts een grens aan ons gezichtsvermogen

Gebruikersavatar
jodyi
Lid
Berichten: 499
Lid geworden op: Za 15 Mar 2003 19:56

Berichtdoor jodyi » Ma 28 Jun 2004 09:28

hoi Mieke,

hier: http://www.diagnose-kanker.nl/mailgroepen.htm vind je de mailgroepen van diagnose kanker. Een stukje naar onder vind je dan Rouwverwerking, met daaronder een paar mailgroepen. Ook rouwverwerking kvOOBZ : Kinderen van Overleden Ouders, Broers, Zussen (een korte afkorting dus even)

misschien kun je je daar eens inschrijven, en je voorstellen. Je hoeft niet direct mee te mailen verder, je kan ook nog even (een paar dagen) kijken of het wat is. En is het niks, dan kun je je altijd weer uitschrijven.

sterkte in elk geval,
jodyi

nanouk
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Wo 11 Jan 2006 22:32

Berichtdoor nanouk » Wo 11 Jan 2006 22:53

hallo
ik ben nanouk en ik ben 25 jaar en ik heb op 20 juni 2003 mijn vader verloren aan leverkanker dat is dus al 2 en half jaar geleden en dan zeggen heel erg veel mensen nou je vader is nu al zo lang dood nu niet meer zeuren hoor en dat vind ik zo raar als of het minder erg word na langer hij dood is nou het word juist steeds erger .
want een jaar na dat mijn vader overleden was ben ik getrouwd met de man waar ik heel erg veel van hou en natuurlijk had ik mijn vader er heel erg graag bij willen hebben en dat zeggen je familie (natuurlijk mijn moeder mijn zus en mijn broer niet ) en vrienden nou je heb ons toch nou sorry maar ik had het liefst niemand op mijn bruiloft gehad maar en dan alleen mijn vader en mijn familie maar dat snapt niemand .
nu is het ook nog zo dat ik vorig jaar een dochtertje gekregen en toen moest ik weer mijn vader missen en dat is heel erg moeilijk maar natuurlijk leer je daar mee leven maar nu is het zo dat mijn dochter over twee weken een jaar wordt en op zulke momenten mis ik hem toch echt heel erg ook omdat ze nu ook gaat staan en dingen gaat zeggen en dan vraag je je toch af hoe je vader dat gevonden zou hebben mijn zus heeft twee jongen en die waren er al dat mijn vader nog leefde en mijn vader deed zo leuk met hun en mijn dochter moet dit nu missen en dat doet best wel pijn .
helemaal omdat ik zelf dat ik anderhalf was mijn opa verloor en hem nog steeds heel erg mis :(
maar wat ik wel iedere dag met mijn dochter doe is voor de foto van mijn vader gaan staan en zeggen dat is opa en nu zegt ze ook als ze die foto ziet opa wel lief hoor maar ja ze heeft hem nooit gekent en dat is echt heel moeilijk voor mij .
het is ook nog zo dat ik er niet met mijn moeder broer en zus over kan en druf te praten omdat hun hem ook heel erg missen .
het komt nu ook allemaal weer boven omdat mijn schoonvader die net genezen is van darmkanker vrijdag weer voor een controle moet en bij mijn vader was het ook eerst weg en een jaar later zat het er weer en toen nog veel agressiefer dus ik heb het deze weken niet zo lekker zoals jullie misschien wel snappen .
ik zou dus ook heel graag contact met mensen willen die ook hun vader hebben verloren .
ik hoop dat er mensen reageren
groetjes nanouk

pappie
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Ma 26 Dec 2005 10:18
Locatie: kerkrade
Contact:

Berichtdoor pappie » Do 19 Jan 2006 15:43

hallo allemaal,

ik ben cindy en ben 1 januari 2006 mijn vader verloren hij had longkanker
en had uitzaaiingen tot het lever en de botten.
we hebben het juli 2005 kregen te horen wat een hele schok voor ons was
mijn vader was een heel stuk van mijn leven was ook altijd heel erg trots
op hem,maar helaas konden ze niets meer voor hem doen alleen nog wat
chemokuur geven om iets langer te kunnen leven en in het begin ging het
ook heel erg goed we zijn nog een week op vakantie gegaan, maar je kunt het gewoon niet beseffen en dat vind ik zo erg.
na de vakantie ging het steeds wat minder en met de kerst kreeg hij inzulten dus zijn we na de kerst naar het ziekenhuis met hem gegaan en
hebben hem in de scan gedaan en daaruit bleek dat hij ook al uitzaaiingen naar de hersenen en de grote bloedvaten had.
hij deed ook hele rare dingen zoals dingen zoeken in de prullenbak en de sleutels zoeken die hij niet nodig had echt heel raar, maar dat kwam eigenlijk door de tumor in de hersenen waar hij zo verward van werd ik vond het heel erg voor hem want hij was altijd een hele sterke man en dan zie je je vader zo erbij zitten , daarna is hij naar het sterftehuis gegaan het mantelhof bij ons in de buurt en daar heeft hij maar nog twee dagen geleefd. ik mis hem zo ontzettend en vraag me echt af wat ik zonder hem moet doen hij maakte alles altijd zoveel zin en verheugde me altijd als hij weer thuis was.
wie wil er met mij erover praten die hetzelfde heeft meegemaakt.

sterkte allemaal,
groetjes cindy (23)

miep

Berichtdoor miep » Za 28 Jan 2006 23:58

Hoi Cindy,

Alsnog gecondoleerd met t verlies van je vader...
Wat een gemis, hé......

15 sep jl is mijn moeder op 52-jarige leeftijd gestorven aan de gevolgen van longkanker met diverse uitzaaíngen.

Ik mis haar ook verschrikkelijk, soms dan vraag ik me echt af hoe t nu toch allemaal verder moet. Ik heb pas een huis gekocht. Alleen, want ik heb al n tijd geen vriend meer. Toen mn moeder net n paar mnd ziek was heb ik t uitgemaakt want ik had t gevoel totaal ''geen'' steun van hem te krijgen, we gingen toen bijna 3 jaar met elkaar.
Maar nu heb ik dus een huis gekocht en ik wil t gewoon allemaal met mn moeder delen maar dat kan gewoon niet meer... Ook als ik weer nieuwe dingen gekocht heb, en volgende week krijg ik meubelen enzo....

Vaker dan droom ik over mam en dan word ik wakker en dan realiseer ik me ineens dat mam echt dood is.... :cry:

Ik weet wel dat t zó ook niet meer ging en dat t ''t beste'' was maar ik mis haar zo verschrikkelijk, net zoals jij je pap zal missen...

En jij bent nog jonger dan mij... Mijn broertje was nog 18 toen mam stierf (is net 19 geworden) en mn oudere broer is 27 jr.
Mijn vader werkt als vrachtwagenchauffeur.

Cindy, heel veel sterkte en als je iets kwijt wil; schrijf t op!

Groetjes Miep :wink:

pappie
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Ma 26 Dec 2005 10:18
Locatie: kerkrade
Contact:

Berichtdoor pappie » Wo 01 Feb 2006 15:07

hoi Miep,

wat erg voor jou ik weet hoe het is als je denkt dat je geen steun krijgt van je vriend, ik heb dat ook afentoe juist als ik hem nodig heb is die er niet of hij luistert niet en dat vind ik erg vervelend dan zit ik bijna de hele avond te huilen. En dan mis ik mijn pap nog eens zo erg.
Had je dat huis met je moeder gekocht of eigenlijk met je vriend.
Ik heb ook een huis gekocht met mijn vriend twee jaar geleden die mijn pap nog helemaal opgeknapt heeft hij was namelijk timmerman.
Toen we vorig jaar bij ons helemaal klaar waren hadden mijn ouders zich een huis gekocht en twee weken erna kreeg hij dan te horen dat hij longkanker had en ze niets meer voor hem konden doen.
En elke morgen als ik wakker wordt dan denk ik weer och ja mijn vader is er niet meer. Ik wil zo graag weten hoe het met hem is en of hij bij ons is .

Ik mis hem zo ontzettend en dat de wereld nu nog moeilijker wordt zonder hem. :cry:
Cindy
ps: jij ook heel veel sterkte

Gast

Berichtdoor Gast » Ma 20 Mar 2006 22:40

wat vreselijk herkenbaar
Mijn schoonvader is 18 februari jl overleden aan longkanker. Eind aug 2005 te horen gekregen dat ze niets meer konden doen dan rekken met chemo.
De chemo sloeg goed aan... zijn longen war en zo goed als schoon. Helaas was op de scan uitzaaingen te zien in de hersenen. Toen is het erg snel gegaan.... hij takelde in 2 weken aanzienlijk af... hij heeft nog wel 5 bestralingen gehad, maar het mocht niet baten.
Het zat ook in zijn nieren en lever... vrijdagsmiddags voelde hij zich beroerd. Toen hebben ze hem naar het ziekenhuis gebracht.... zaterdag morgen is hij na een epilieptische aanval overleden :cry:
aanstaande zondag zou hij 53 worden

Gast

waar is de website gebleven????

Berichtdoor Gast » Wo 22 Mar 2006 18:48

Beste Klasina,

De web site geen kind meer is blijkbaar niet meer actief. Ik heb overal gezocht.
Heb je enig idee wanneer de site weer actief gemaakt wordt?

Ik mis het.

x ell

Jan1977
Lid
Berichten: 27
Lid geworden op: Do 19 Mei 2005 21:11
Locatie: Apeldoorn
Contact:

Berichtdoor Jan1977 » Wo 07 Jun 2006 23:42

Eigenlijk weet ik niet goed wat ik hier nu moet zeggen....jullie hebben ook al zoveel meegemaakt...gecondoleerd allemaal en heel heel erg veel sterkte..ik ben helaas mijn moeder vorig jaar kwijt geraakt aan longkanker met uitzaaiingen in hoofd en het ging allemaal zo snel....en ook ik krijg het er alleen maar moeilijker mee en ik mis haar vreselijk. Ik ben gelukkig getrouwd, heb prachtige kleine jochies maar het doet zo'n verdriet en pijn om iemand te verliezen aan zo'n vreselijke ziekte....mijn moeder heeft altijd voor me klaar gestaan en me altijd met alles geholpen... allemaal nogmaasl sterkte met alles...Groetjes, Jan


Terug naar “Rouwverwerking jonge volwassenen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten