mijn ouders zijn bijde overleden aan kanker

Ben je tussen de 18 en 26 jaar en heb je een van je ouders verloren? Dan kun je hier terecht.

Heb je behoefte aan mailcontact met anderen,
Surf naar: http://www.diagnose-kanker.nl/lotgenote ... verwerking
Er is daar een speciale mailgroep voor jullie.
Deze mailgroep heet "Rouwverwerking kinderen van een overleden ouder, broer of zus" afgekort "Rouwverwerking-KvOOBZ" en is bedoeld voor "Kinderen van overleden ouders, broers en zussen".
stenny
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Wo 18 Aug 2004 21:44

mijn ouders zijn bijde overleden aan kanker

Berichtdoor stenny » Zo 22 Aug 2004 20:25

hallo allemaal mijn naam is sabrina 25j

Mijn vader is gestorven aan longkanker in 1998 na een leidensweg van 1jaar,ik heb het er heel moeilijk meegehad,ik maakte me helemaal gek
ik dacht dat ik zelf ook kanker had,maar na verschillende onderzoeken was er toch niets aan de hand.
Toen dat alles weer een beetje beter begon te lopen,en ik mijn leven weer had opgepakt werd mijn moeder ziek,het zou eerst om een maagontsteking gaan maar na onderzoeken kwamen ze erachter dat ze darmkanker had.
ik wist niet wat ik hoorde,het kon toch niet bestaan dat ik haar ook nog moest afgeven,wat moest ik zonder haar.
In maart 2001 stierf ze,en daar stonden we dan helemaal alleen,geen ouders meer,ik voelde me als een klein kind hulpeloos verloren,ik wilde niet meer leven,dat ze mij nu ook maar komen halen
het was moeilijk maar ik heb me er doorheen geslaan,ik moet er nog steeds hard aan werken, ik heb nun een zoontje van 19maanden ik vind het jammer dat ze hem niet meer hebben gezien.
we hebben pas tehoren gekregen dat mijn schoonvader ook kanker heeft
en dat het er niet zo goed uit ziet,wat moet ik nu ik weet niet of ik het nog een keer aankan.
de engste dingen spoken door mijn hoofd,alles komt weer boven en slapen kan ik slecht.
ik hoop dat er iemand is die mij raad kan geven want dat kan ik nu goed gebruiken.
groetjes Sabrina

[size=18][/size][size=12][/size]
groetjes sabrina

ina
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Vr 30 Apr 2004 21:13
Locatie: Friesland

Berichtdoor ina » Vr 27 Aug 2004 20:40

Dag Sabrina,

Wat een verdrietige toestand.
Heel naar maar ook heel begrijpeljik. Het is nl. heel normaal dat door een dreigend (nieuw)verlies (dat van je schoonvader) een 'oud' verlies weer in alle heftigheid wordt geactiveerd. Als het goed is zal de pijn etc. nu toch minder intensief moeten zijn en minder lang moeten duren.
Als je bang bent dat je toch de grip verliest dan kun je misschien beter professionele hulp in roepen eventueel via de huisarts. Om je gedachten en gevoelens weer meer in de hand te krijgen.
Sterkte.
Ina

Jan1977
Lid
Berichten: 27
Lid geworden op: Do 19 Mei 2005 21:11
Locatie: Apeldoorn
Contact:

Berichtdoor Jan1977 » Wo 07 Jun 2006 23:46

Sabrina...ik kreeg echt kippevel toen ik jou verhaal las...wat erg zeg. Als ik je ook maar ergens mee kan helpen....ik ben mijn moeder vorig jaar verloren aan longkanker en daar heb ik het al zo moeilijk mee....wat mag jij dan wel niet? Hoe is het nu met je, gaat het wel een beetje? Hoe alsjeblieft de moed erin, ook voor je kind...hou je daaraan vast, probeer het want het is zeker heel moeilijk. Je weet het....als ik kan helpen...Groetjes, Jan

Helenfault
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Di 01 Okt 2019 16:45

mijn ouders zijn bijde overleden aan kanker

Berichtdoor Helenfault » Ma 09 Dec 2019 13:49

Hallo iedereen,

Ik weet niet of ik hier op de juiste plaats ben, ben 22, maar heb een groot probleem met mijn ouders.
Heb er ook lang over nagedacht om ergens mijn verhaal te plaatsen, maar moet het gewoon eff kwijt.

Ik ben dus 22 en heb al bijna 5,5 jaar een relatie met mijn vriend. Ik ben zeer gelukkig met hem, en onze relatie is super. Maar mijn ouders vinden hem niet goed, en willen al 5 jaar dat ik met hem breek.
Ze doen alles eraan om ruzie te stoken in onze relatie. Ze willen mij verbieden hem te zien en bekijken hem niet eens als ze ons toevallig tegenkomen. Ze negeren hem volledig en beschuldigen hem van overspel en vertellen maar leugens over hem. Deze week is het weer erger geworden. Ze bepalen gewoon mijn hele leven, ik mag niet bij hem blijven slapen, mag niet weggaan. Het is nooit goed als ik iets vraag. Ik ben het gewoon moe aan het worden na 5 jaar. Praten met hun helpt niet, ze geloven toch niets wat ik zeg en ze luisteren gewoon niet. Ze geloven hun eigen leugens gewoon. Dit belast mijn relatie met mijn vriend zeer erg. Weet gewoon niet meer wat ik kan doen. Thuis weggaan is geen optie. Ik studeer nog en mijn ouders regelen daarvoor alles. Ik kan het financieel ook niet. Ik vind het gewoon erg dat ze mijn hele leven willen bepalen terwijl ik 22 ben en al 5 jaar een relatie heb. Kunnen ze dat dan niet gewoon accepteren. Hun reactie daarop is dat ik onder hun dak woon, en dat ze zolang alles over mij te zeggen hebben. Mijn mama zei daarstraks tijdens een ruzie zelfs letterlijk: Wat moet ik toch met u aanvangen? Wat ben ik, een klein kind? Ik had zoiets van laat me met rust en laat me mijn eigen leven leiden. Ik weet gewoon niet meer wat doen. Iemand mss tips?
Sorry als het soms niet duidelijk is, ben al blij dat ik ergens mijn verhaal kan doen.
Voel me de laatste tijd echt down, de zeldzame momenten met mijn vriend trekken me terug omhoog.Ik ben zo blij dat hij me hierdoor nog niet heeft laten vallen. Bedankt voor het lezen
Groetjes


Terug naar “Rouwverwerking jonge volwassenen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten