Schoonvader

Op dit forum kun je praten over het verlies van een van je ouders. Dit forum is voor jonge mensen van 10 tot 35 jaar.
woouterkoelewijn
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Vr 30 Jun 2006 09:57

Schoonvader

Berichtdoor woouterkoelewijn » Vr 30 Jun 2006 10:25

Ik had een beetje moeite om t juiste plekje te vinden op deze site maar ik denk dat ik me maar bij deze categorie moet aansluiten.

Ik ben wouter koelewijn en als ik met mijn collega over verkering praate zei hij altijd als je maar goed kan opschieten met je schoonvader gezelig een borreltje drinken enzo. Deze gedachte van mijn collega komt omdat hijzelf vrij jong zijn ouders is verloren en hij een superband heeft met zijn schoonouders.
Op een gegeven moment leerde ik tamara kennen en na verloop van een jaar kregen we verkering. Ik wist waar ik aan begon want er was al een half jaar bekent dat haar vader slokdarm kanker had.
Ik heb altijd willen klaar staan voor tamara en haar moeder want voor mijzelf was het lang zo erg niet. Natuurlijk is dat waar maar klaar staan was ontzetend moeilijk omdat ik het zelf ook moeilijk had toen de man 4 maanden geleden overleed.
Praten doe ik er niet veel over. tis gebeurt en je verandert het niet. Toch is uit mijn gedrag heel duidelijk op te merken dat ik het niet verwerkt heb. Ik ben snel boos enzo.
Leuke dingen samen doen met je schoon vader gaat niet meer. Zondag avond studio sport kijken zit er niet meer in. Hij heeft mij geholpen toen ik iets niet begreep van mijn computer. Hij was gek op zeilen is mij verteld en hij had zelfs een eigen boot. Ik vind het ook prachtig om te zeilen. Alle dingen die een normale schoonzoon met schoonvader doet zit er voor mij niet in.
Voor mijn vriendin, dr moeder en dr broer is het heel normaal dat ze het er moelijk mee hebben. Maar ik ben altijd bang om niet begrepen te worden. Standaart tekst is natuurlijk ook: moet je nagaan wat het dan voor tamara geweest moet zijn. Mijn vrienden kennen het verhaal dus tegen hun begin ik er ook niet zo snel over. Het is gebeurt het verhaal kent iedereen en ik heb er niets over te zegen. Maar ik moet het natuurlijk wel op een goede manier verwerken.

Terug naar “Voor kinderen die hun ouders verloren zijn”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten