voor een precht van ne papa

[poppemieke]

hey
ik kga me even voorstellen
ik ben nathalie en ben 22 jaar
21/6/2006 ben ik mijn vader verloren aan kanker en omdat ik het enorm moeilijk mee heb ben ik beginnen zoeken op het internet naar lotgenoten die het ook hebben meegemaakt .Want me mama praat ik er ni zo graag over ik hou veel voor mezelf en het is een tijdje niet goe gegaan me mij omdat ik me zoveel vragen zat en liet ik mij een beetje gaan ik heb de afgelopen jaren veel te veel te verduren gekregen de ene slag na de andere en nu ben ik het stillekes aan het verwerken
kga het hier een klein beetje uitleggen zo snappen jullie het een beetje

bij mijn papa heb ze longkanker vastgesteld in juni 2005 enkele dagen later was ook het hoofd aan getast maar de dokters gaven 95% kans op slagen da het me chemo weg ging

begin juli 05 is mijn nonkel gestorven ook aan kanker mijn papa begon tegen zijn gevecht tegen kanker

november 2005 verbeterde de chemo het niet en besloten ze in december 2005 stralen te doen papa werdt als maar zieker

ik kon de ziekte van mijn papa ni aanvaarden omdat ik toen al zo bang was en probeerde weg te vluchten ik ben toen een tijdje bij mijn vriend (ex) gaan wonen en maar de druk was zo groot en ik kon het ni meer aan na een relatie van 3.5jaar heb ik het gedaan gemaakt in april2006 ook al zag ik die jongen graag (wegens andere prive probs ook)

in mei 2006 is mij papa heel slecht beginnen gaan was neig vermagerd kon ni meer lopen ,at en dronk nog weinig

toen ben ik bij de arts gegaan die mijn papa behandelde en heb ik rechtuit gevraagd wat zijn overlevingskansen waren toen ze mij zei maak je maar gereed voor het afscheid

ja da was weer een slag in mijn gezicht en wist niet hoe ik het moest vertellen tegn broers en zussen ja mijn papa was mijn god ik was de jongste en was altijd mee me papa

toen heb ik iedereen bij elkaar geroepen (niet mama) want da zou ik alleen niet aan gekund hebben en heb ik het hen verteld
mijn zus was toen zwanger dus die wist da onze papa nooit haar kindje zou gekend hebben en heeft ze het verteld wa het ging zijn en hoe het ging noemen tegn papa

hij wist heel goed wa er gebeurde ma hij wou da ni laten zien (psycholoog heeft da ons verteld)

16 juni was hem trug thuis gekomen na een week ziekenhuis gedaan te hebben want we gingen palliatieve thuis doen in zijn vertrouwde omgeving met de nodige thuisverzorgingen

zondag 18 juni was het een hel schitterende dag
waren we allemaal thuis en papa was super goed die dag want heeft aan de deur van tuin gezeten samen met ons

maar maandag sloeg het noodlot ons toe papa was heel neig achteruit gegaan toen mama mij belde op te zeggen da ik naar huis moest da papa heel slecht er aan toe was wis ik wa er ging gebeuren dokter is toen toegekomen en heeft direct een ziekenwagen laten komen om hem over te laten brengen naar palliatieve zorg die avond kregen we nieuws
da hij die morgend ni zou halen mama ging die nacht daar blijven en ik zou haar dan gaan aflossen de dag erna we hadden besloten iedreen ne nacht te doen

dinsdag 20 juni was met veel ups en downs de ene moment wist hem alles de andere moment niets meer

de nacht van dinsdag om woensdag was het mijn beurt om daar te blijven
toen ging hem nog meer achteruit
gaf hem af en toe drinken zelfs da was teveel

woendag 21 juni om 9u kwamen de verpleegsters hem verzorgen en zei ik van papa ben 5 minuutjes weg naar beneden kga een sigaretje roken en kom trug he
ok zei hij nog 2 min later kwam de verpleegster bij mij en zei da ik onmiddelijk naar boven moest komen want papa was stillekes aan het weggaan heb dan iederen opgeroepen om te komen

hij heeft op iederen gewacht en om 10.45uur is hem bij de lieve engeltjes vertrokken
zo kennen jullie mijn verhaal
willen jullie u verhaal ook kwijt ma ge jerust iets achterlaten
en iedereen die dit leest en ook iets ergs heeft meegemaakt wens ik heeeeeel veel sterkte toe
xxx