Beide ouders kwijt

Op dit forum kun je praten over het verlies van een van je ouders. Dit forum is voor jonge mensen van 10 tot 35 jaar.
Chrystalia
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Vr 22 Apr 2011 22:22

Beide ouders kwijt

Berichtdoor Chrystalia » Do 07 Jun 2012 23:18

Op 19 februari 2011 ben ik mijn moeder verloren aan longkanker. In november 2009, kregen we dit te horen, en 3 dagen voor de kerst kwam het bericht, we kunnen alleen nog rekken. Mijn moeder was een vechter, en wilde alles proberen om nog zo lang mogelijk te kunnen genieten van mijn zoontje, die op 1 juli 2009 geboren was. Ze is toen bestraalt en dat leek heel goed te helpen. De kleinste tumor was niet meer te zien op de scans, en de grootste was een derde kleiner. Stiekem kregen we de hoop dat ze er toch nog wel een tijdje bij zou mogen zijn. Tot ze in augustus 2010 ontdekte dat het was uitgezaaid naar haar hersens. Weer bestralen. Het hielp, maar ze was nu wel heel erg verzwakt. Was ook een hele rare tijd, mijn moeder heeft haar moeder, mijn oma moeten wegbrengen tussen alles door. Ze werd steeds wat zwakker. Toen mijn vader op 4 januari 2011 in het ziekenhuis belande met hart problemen, werd ze met de dag slechter. Nog een bed in de kamer en de nodige thuishulp voor haar geregeld. En ze is er nog een tijdje geweest met m'n vader er bij. De maandag voor ze overleed was ik bij haar. Alleen zonder mijn zoontje. Ze wilde haar kleine man graag nog zien. Dus die woensdag ochtend met mijn zoontje, toen net anderhalf, bij haar geweest. Het was vermoeiend maar ze had m gezien. Die avond lag ze in het ziekenhuis, ze was te zwak om nog iets te kunnen. Die zaterdag is ze van ons heen gegaan. Mijn vader en broertje waren bij haar. Ik zelf kwam te laat. Ze was al weg nog voor ik onderweg kon naar haar toe. Een rommelig jaar volgt. Alles mis je voor de eerste keer. Met kerst 2011 kwamen mijn vader en broertje bij ons eten. Mijn vader was al tijden niet lekker, en leek last te hebben van een verstopping. Hij gooide alles op stress. Tot het echt niet meer ging. Hij werd in januari opgenomen. En toen ging t snel. Ze vonden een tumor bij zijn alvleesklier, en we moesten er wel van uit gaan dat het slecht was. Hij werd door gestuurd naar het AMC, en na een aantal onderzoeken, kwam er uit dat er nog een kans was dat ze konden opereren. Ook hij wilde elke kans grijpen. Op 22 februari ging hij uit eindelijk per ambulance richting AMC. Waar hij werd opgenomen voor een kijk-operatie. Waaruit moest blijken of ze nog konden opereren of dat ze niet meer konden. Ik zou de volgende dag op bezoek komen. 's avonds, ik zat op m'n werk kreeg ik een berichtje van m'n broertje. bel me nu. Heb m'n werk laten vallen en heb m gebeld. Het eerste wat ie zij, ik werd net gebeld door het AMC, pa heeft een hartstilstand. Ze zijn 'm nu aan het reanimeren. Ik heb ben direct naar hem toe gegaan, en we zijn samen naar het AMC gereden. Ze hadden hem een uur gereanimeerd, zonder resultaat. 368 dagen na het overlijden van mijn lieve moeder, ging mijn vader haar achterna. Nu 3,5 maand later hoop ik nog steeds dat het niet waar is.Dat ik snel wakker wordt uit deze onwerkelijke droom. En dat ik mijn kleine ventje mee kan nemen naar opa en oma toe. Hij wordt binnenkort 3, en hij weet wel wie opa en oma zijn. En 's avonds als het donker en helder is, en hij de maan en sterren ziet kan hij nog even naar ze zwaaien. Want opa en oma zijn een sterretje. Ik mis ze beide nog elke dag, het botsen met m'n vader en het uren kletsen met m'n moeder. Ik wilde ze nog zo graag een deel laten zijn, van alle bijzondere momenten van het leven. We zijn nu bezig voor een tweede kindje. En hij of zij, zal nooit meer opa en oma leren kennen. En ik kan een zwangerschap niet meer delen met de belangrijkste vrouw uit mijn leven. Ik kan alleen maar hopen dat ze waken over ons. En dat ze ons van boven toelachen. Ooit in een verre toekomst zal ik ze weer zien. Maar dat zal nog heel lang duren.

aim85
Lid
Berichten: 7
Lid geworden op: Ma 05 Sep 2011 14:59

Re: Beide ouders kwijt

Berichtdoor aim85 » Ma 11 Mar 2013 22:18

Chrystalia,
Wat een verschrikkelijk verhaal! Je zoontje zal zich zowel zijn oma als opa kunnen herinneren, dat weet ik zeker! en daarnaast hou jij de herinnering levend aan hun beide.

Ik ben op 11 mei 2012 mijn moeder verloren en op 30 mei is me zus bevallen van haar eerste zoontje. me zus woont in het buitenland en kon niet eens bij de begrafenis zijn. de pijn en het onbegrip is groot. elke dag denken we had ze m niet 1 x mogen zien, kunnen zien.....
maar elke keer als ik het kleine ventje zie merk ik : door hem voel ik nog iets van vreugde.... want een baby is zo puur en liefdevol.
Ik ben bang dat ik nooit meer vreugde zal voelen in me leven doordat ik me moeder en beste vriendin ben kwijtgeraakt maar door me neefje merk ik vreugde is voelbaar.

Je kids zullen je de kracht geven om dit te dragen....

sterkte.


Terug naar “Voor kinderen die hun ouders verloren zijn”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten