Onwerkelijk

Getrouwd of samenwonend en dan je partner verliezen door kanker. Hoe pak je je leven weer op? Hoe moet je verder?
vestel
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 11 Sep 2009 13:00

Onwerkelijk

Berichtdoor vestel » Vr 11 Sep 2009 14:23

Hallo, Mijn naam is Patrick en ben 33. Nu heb ik hier op het forum veel berichten gelezen. Iets wat ik als zeer prettig ervaar. (en dat terwijl het allemaal over een vreselijk onderwerp gaat) en ik zou ook graag mijn verhaal hier neerleggen.

Iets meer dan een half jaar geleden heb ik mijn vriendin moeten begrafen. Ze was net 32 geworden en heeft een zeer heftige strijd tegen baarmoederhalskanker niet kunnen winnen.

Ze was een vrouw die ondanks meerdere tegenslagen in het leven rechtop stond en lachend de toekomst tegemoet zag.
Het is of het lot er mee speelde. Beide waren we gescheiden en hadden al een tijdje een alleenstaand bestaan toen we elkaar ontmoeten. Het was liefde op het eerste gezicht en al snel waren we onafscheidelijk.
Op een bepaald moment heb ik haar ten huwelijk gevraagd en zouden we gaan samenwonen,

Ze had al een tijdje lang last van haar been en is daarvoor meerdere keren naar het ziekenhuis geweest. Maar daar werd gezegd dat ze het niet konden vinden en dat mijn vriendin zich geen zorgen hoefde te maken. Een second opinion in het UMCG wees uit dat er uitgezaaide baarmoederhalskanker was geconstateerd waarbij een tumor om de slagader naar het been zat. Daarbij zat er ook een onbekend object diep in haar bekken. Hoogstwaarschijnlijk ook een tumor.

Dit nieuws kregen we toen we net 1 week samen woonden. Op basis van de diagnose en de behandeling hebben we toen direct thuishulp aangevraagd. In mijn woonplaats kon ik deze niet krijgen. We werden afgescheept met de opmerking dat mijn vriendin een gezonde partner heeft waardoor ze geen hulp nodig zou hebben.
In haar woonplaats kon ze volledige thuishulp krijgen. Dit betekende dat na 4 weken samenwonen, mijn vriendin weer terug verhuisde naar haar "oude huis".
Vanaf dat moment tot haar overlijden ben ik elke moment dat kon bij haar geweest.
De maanden die volgden waren zwaar. Naast dat ze pijn in haar been had, heeft ze in die periode geen "last" gehad van de kanker. De chemo's die volgden en de pijn bestrijding waren wel slopend.

November vorig jaar kregen we te horen dat de kanker agressiever was geworden waardoor de behandeling niet meer aansloeg. Dit was vreselijk nieuws, maar na het stopzetten van de chemo's knapte ze als persoon behoorlijk op. Haar verjaardag in December, de feestdagen, oud en nieuw werden gevierd. En het plan om te trouwen werd weer opgepakt. Begin februari was de bruiloft gepland.
Maar halverwege januari ging het mis. Ze ging heel erg hard achteruit. Haar been begon af te sterven en haar lever begon te falen.

Vanaf het begin van de behandeling tot bijna tot haar overlijden heeft ze een bed in de kamer gehad en heb ik naast haar gelegen op een luchtbed. Ik ben al die tijd bij haar geweest
Maar net de betreffende nacht van vrijdag op zaterdag eind januari kon ik niet bij haar zijn. Haar zus belde me op dat ze was overleden na een onrustige nacht.

Het is nu september en elke week bezoek ik haar graf. (100 km van mijn woonplaats). Ik mis haar enorm en ik kan er niet bij dat sommige dingen in het leven zo enorm fout kunnen gaan.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor liddy » Vr 11 Sep 2009 14:45

Er is heel wat op je afgekomen.
De een wil juist overgaan als er enkel de partner bij is. De ander wacht op een kind wat nog moet komen.
En de volgende, net zoals bij jouw vriendin, gaat over juist als de geliefde er niet is.
Het lijkt dan alsof er gewacht is op het moment totdat die ene persoon er juist of juist niet is.
Jouw vriendin wist dat ze naar een volgende fase ging, waarbij ze jou niet mee kon nemen.
Dat was zo moeilijk voor haar, dat ze er onrustig van werd. Daarom ging ze toen jij er niet was.

Nee, het is niet begrijpen.
Geef jezelf tijd om te rouwen. Misschien is een rouwgroep iets voor jou.
In ieder geval goed dat je je verhaal hebt opgeschreven, jij bent hier welkom.
Sterkte.

vestel
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 11 Sep 2009 13:00

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor vestel » Vr 11 Sep 2009 15:50

Dankje

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor stoffeltje » Vr 11 Sep 2009 16:41

hallo patrick,
allereerst alsnog gecondoleerd.
zoals liddy schrijft, soms kan een mens op verschillende momenten heengaan.
gun jezelf ook rust.
zo te lezen hebben jullie erg veel van elkaar gehouden, en dat hakt er op in.
zoek hulp om door deze periode heen te komen.
zo snel toch je geliefde verliez en is zwaar.
heb je iemand van de fam. waar je er mee over kan praten?
goed ook dat je hier bent gekomen en het geschreven hebt.
het van je af schrijven verlicht ook vaak wat.
zelf praat ik nog met een dominee na het verlies van mijn broers en ouders, dit helpt mij persoonlijk.
veel sterkte stoffeltje

vestel
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 11 Sep 2009 13:00

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor vestel » Vr 11 Sep 2009 20:17

Mijn familie, vrienden en collega's hebben me goed opgevangen en gelukkig kan ik nog steeds met iedereen hierover praten.
Helaas merk ik dat bepaalde dingen vaak niet bespreekbaar zijn, of dat ik bepaalde dingen niet wil bespreken met mensen die dichtbij mij staan.
Het is nu meer dan een half jaar geleden en ik merk dat de boosheid en de onmacht beginnen verdwijnen.

Ik ben blij voor je dat je met de dominee kunt praten. Die mogelijkheid heb ik helaas niet. Tijdens de ziekte, het overlijden, en de begrafenis hebben de ouderlingen en de dominee op een dusdanige wijze gefaald dat ik daarom uit de kerk ben gestapt. Het was voor mij een schok dat de mensen waarop je vertrouwt al het menselijke uit het oog verliezen.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor stoffeltje » Vr 11 Sep 2009 21:18

hoi patrick,
erg betreurenswaardig is dat ,en juist op zo een moment dat je het nodig hebt.
je kunt hier altijd welkom hoor.
het is niet niks wat je zo achter de rug hebt.
het opeens alleen zijn te accepteren,dat gaat ook niet met een half jaar weg,daar staat geen tijd voor,.
veel praten en het uiten,niet in je rugzak stoppen.!
er zijn ook via de huisarts groepen voor lotgenoten te vragen.
veel sterkte,stoffel

vestel
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 11 Sep 2009 13:00

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor vestel » Za 12 Sep 2009 11:33

dankje

petra38
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Ma 29 Mei 2006 14:40
Locatie: enkhuizen

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor petra38 » Wo 16 Sep 2009 12:30

Hoi Patrick,

Ik wil je condoleren met het verlies van je vriendin.
Misschien heb je iets aan deze site,JJPV,Jong Je Partner Verloren.Alleen de herkenning al van alles was voor mij een hele opluchting.
Voor mij is het volgende maand 2 jaar terug dat mijn man is overleden aan weke delen kanker.

Heel veel sterkte,Petra

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Onwerkelijk

Berichtdoor stoffeltje » Wo 16 Sep 2009 13:07

hoi petra,
ook nog gecondoleerd.
fijn dat je baad had bij JJPV.
je vind dan toch een soort herkenning.
ook jij veel sterkte, stoffeltje :wink:


Terug naar “Ik heb mijn partner verloren”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten