Emotionele gevolgen en boosheid.

[simonskoop]

Emotionele gevolgen en boosheid.
Toen ik als man met borstkanker werd geconfronteerd, waren de emoties heftig. Maar de angst hoe moet dit verder en ga ik hieraan dood? Met die gedachten was het zeer emotioneel en erg benauwend en angstig leven. Vooral in de begin van onderzoeken en daarna de behandeling was een groot vraagteken en angst. Maar toen ik op zoek ging naar informatie over borstkanker bij mannen werd het er niet beter door. Ondanks dat de prognose goed was had ik toch veel twijfels. Vooral over de hormonale therapie als nabehandeling met tamoxifen, omdat er op de bijsluiter niets over mannen staat. Maar door het op zoek gaan naar informatie en lotgenoten en aandacht te vragen voor mijn probleem is niet de emoties helemaal weg, maar wel veel van mijn angst. Er is geen boosheid over wat me is overkomen, borstkanker. Maar wel boosheid over dat mannen met borstkanker geen aandacht krijgen. Als het over borstkanker gaat en je verwoordt dat dat vrouwen alle aandacht verdienen en de mannen niet vernoemd worden roept dat bij mij nogal wat emoties en boosheid op. Als je in de voorlichting zegt borstkanker (er is bijna geen voorlichting over mannen hier in Nederland, ook geen onderzoek) is zeldzaam. Maar wat is dan zeldzaam, borstkanker of de man?

Simon.