Diagnose Kanker lotgenotenforum

Mijn vader is helaas gister door de artsen ongeneesbaar verklaard en mag naar huis om te genieten van de tijd die hij nog heeft.
Hij heeft een flinke tumor bovenin de linkerlong zitten en deze is te groot om operatief te verwijderen.
Onlangs heeft hij een ingeklapte long opgelopen, waardoor deze is gaan ontsteken.
Hij moet nu constant met een drain lopen om zoveel mogelijk van het vuil eruit te laten lopen.
Ik weet dat ik zeer waarschijnlijk een hoop info hier terug kan vinden door goed te lezen,
maar aangezien tijd nu echt heel erg kostbaar begint te worden wil ik graag vragen
of er hier mensen zijn die een vergelijkbare situatie hebben ervaren en wat de beste manier zou zijn om nu verder te gaan.

Ik hoop dat jullie mij een klein beetje wijzer kunnen maken.

Jerry

Wat een vreselijk bericht om te krijgen.
Daar sta je dan en nu ...
Begin meteen met het moeilijkste, dan heb je dat gehad.
En dat is een gesprek met je vader over zijn wensen als hij is overgegaan.
Dit is geen gemakkelijk gesprek, echter als jullie er over gepraat hebt, is het zo'n opluchting.
Je ontkomt niet aan zo'n gesprek en hoe langer je er mee wacht, hoe moeilijker het wordt.
Probeer samen met je vader naar de huisarts te gaan en bepraat met hem/haar wat hij/zij voor jullie kan betekenen.
Het allerbelangrijkste is bij de dag leven.
Kijk niet te ver vooruit, want het loopt toch altijd weer anders.
Mocht je werk hebben, licht je leidinggevende in.
Probeer ook wat te lezen bij het gedeelte over longkanker.
Ieder geval is uniek en toch ook weer gelijk.
Voor iedereen is het een achtbaan van gevoelens waar je doorheen gaat.
Let ook een beetje op jezelf. Zorg dat je ook wat tijd voor jezelf houd.
Sterkte.

Dank je wel voor de lieve en begripvolle reactie, ik ben zelf een soort van workaholic
en weken van 90 uur en meer zijn voor mij normaal.
Ik ben professional bodybuilder dus als ik niet werk ben ik met mijn sport bezig
en dat is nu ineens allemaal totaal niet meer belangrijk.
Ik ga lekker genieten van de laatste tijd die mijn vader en ik nog kunnen doorbrengen
en daarna zien we wel weer verder.