NEC hoog gradig met uitzaaiingen

Hier mogen kankerpatiénten hun eigen ervaringsverhaal delen met anderen. Dit is voor anderen vaak weer heel leerzaam en voor de patiënt een prima manier om wat van zich af te schrijven.
Björn
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Vr 20 Jan 2017 20:18

NEC hoog gradig met uitzaaiingen

Berichtdoor Björn » Zo 18 Jun 2017 00:47

Hallo allemaal,

Mijn naam is Björn.

Ik ben 40 jaar oud, heb samen met mijn vriendin 2 zoons van 2 en 6.
Afgelopen Januari kreeg ik na onderzoek te horen dat ik een zeldzame, zeer agressieve vorm van kanker in mijn maag heb (NEC). De arts gaf me 3 maanden te leven zonder behandeling. Nu 6 chemokuren verder is de kanker minder geworden. Ik ben nog erg zwak, en moet proberen een redelijk normaal leven op te bouwen. Ik heb mijn oudste jongen moeten vertellen dat pappa ziek is en dood gaat, maar dat we niet weten wanneer.. Gemiddeld is de overlevingskans 1,5 jaar. Ik moet voorbereidingen treffen voor mijn overlijden, en tegelijkertijd omgaan met mijn gezin, familie, en vriendenkring die erg veel moeite hebben met mijn situatie. Ik weet niet goed hoe hier mee om te gaan, en weet ook niet wat ik van jullie allemaal verwacht..Mijn leven ligt in puin, ik moet verder in de wetenschap dat er een sluipmoordenaar in me zit, en tegelijkertijd mijn rol als partner, pappa,maat, zoon en broer vervullen..

Als iemand hier iets nuttigs over te zeggen heeft, hoor ik het graag..

Gr, bjorn

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: NEC hoog gradig met uitzaaiingen

Berichtdoor liddy » Zo 25 Jun 2017 20:56

Het is een hele opgaaf waar je voor staat.
Ja, het is een goed idee om nu alles te regelen, zodat je familie straks weet wat je wensen zijn.
Vraag eens in het ziekenhuis of ze daar een onlogisch contactpersoon hebben. Die weten vaak de weg
naar hulp voor jou en je gezin.
Misschien kan de site http://www.kankerspoken.nl/ je kinderen helpen, hopelijk heb je er
zelf ook wat aan.
Probeer bij de dag te leven. Immers je weet normaal al niet wat er morgen op je wacht en nu zeker niet.
Is het een idee om een boekje te maken waarin je je kinderen vertelt wat jij als kind hebt meegemaakt,
hoe je je vrouw leerde kennen, wat je lievelingseten is enz.?
Maak een filmpje van gewoon samen wandelen.
Hopelijk lukt het je ook om nog te genieten van mooie momenten, hoe klein het ook is.
Dat is belangrijk voor jou en je familie.


Terug naar “Ervaringsverhalen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten