longkanker met uitzaaiingen

[hy]

Mijn vader heeft afgelopen donderdag te horen gekregen dat hij longkanker heeft met uitzaaiingen naar de lymfeklieren en bijnieren en hij zit al in stadium 4 (niet klein cellig)
Ze kunnen hem enkel chemo aanbieden.Mijn vader wilt de chemo ondergaan, dus we moeten er maar het beste van hopen dan.
Op het moment bestaat onze wereld uit boosheid, frustratie, ongeloof en heel veel verdriet. Het is gewoon heel erg onwerkelijk.
Woensdag krijgt hij een botscan en zal moeten blijken of het ook in de botten zit. Zo ja, dan wordt hij nog eerst bestraald om de pijn op zijn borst en been te verminderen.
Vrijdag krijgt hij de uitslag van de botscan en dan zal het hele traject wel gaan beginnen.

Met de vader van mijn man gaat het ook niet goed. Hij ligt ook in het ziekenhuis.
Ook bij hem hebben ze een vlek op zijn long geconstateerd en we moeten rekening houden met een kwaadaardige aandoening.
Vandaag krijgen we de uitslag te horen. Er is wel verzocht dat er familieleden aanwezig zijn, nou dan kan je wel een beetje inschatten wat de ernst van zijn situatie is.

Ik heb me nooit bezig gehouden met het lezen van informatie over kanker. Nu wil ik het graag lezen, maar kan me niet concentreren. Vrijdag hebben we een gesprek met de longarts en probeer een lijstje te maken met vragen. Er spoken zoveel dingen door mn hoofd.
Ik weet het even niet meer...

[liddy]

Beste Hy,

Dat is me schrikken, het is wel heel veel in een keer.
Heel begrijpelijk dat je het niet allemaal op een rijtje kunt houden.
Wat de chemo voor je vader betreft:
Als er al uitzaaiingen zijn, kan door de chemo, mits je vader die verdraagt, het proces vertraagd worden en de kwaliteit van leven verbeteren.
Bestraling voor pijnbestrijding is ook zo'n goed middel.
Schrik niet terug voor morfine. Je hoeft niet bang te zijn voor verslaving.
Het komt voor dat in het begin de dosis een paar keer omhoog bijgesteld moet worden om een dosis te vinden waarbij je vader zich prettig vindt.
Zijn er nog geen uitzaaiingen dat is de kans dat het proces vertraagd kan worden, vele malen groter.
Ik ga je niet beloven dat je vader nog beter kan worden, maar misschien is jullie nog veel meer tijd gegund dan het nu lijkt.
Kijk eens op de volgende link voor informatie:
[url]http://www.kwfkankerbestrijding.nl/content/pages/AlgemeenU.html[/url]
Ook de brochure op die pagina (PDF) kan ik je aan bevelen.

Probeer bij de dag te leven. Verder vooruit kijken heeft geen zin, dingen lopen altijd anders dan je ze voorstelt.
Kom gerust met je verhaal en vragen, je bent welkom.

Liddy

[Hanne]

Ik kan me heel goed voorstellen wat er allemaal door je hoofd spookt.
Teveel om het bij te benen waarschijnlijk...
Hoe is het gesprek bij de longarts gegaan?
Heb je de vragen kunnen stellen die je wilde stellen?

Ik maak zo ongeveer hetzelfde mee als jij, maar dan met mijn moeder.
Wel met het verschil dat wij (haar kinderen) na ruim een jaar allerlei klachten min of meer wel waren voorbereid op een slechte uitslag.
Binnen amper twee weken gaat alles in sneltreinvaart.
Mijn moeder heeft inmiddels de eerste chemo gehad en heeft nog twee kuren te gaan. Daarna nog radiotherapie.
Voor mezelf heb ik besloten om zoveel mogelijk te genieten van de goede dagen en dingen en er het uiterste uit te halen wat er in zit.
Het maakt ook bij mezelf een heel proces los en dat proces wil ik in alle facetten heel bewust doorlopen. Met alles erop en eraan. De goede dingen en de pijnlijke dingen. Ik heb me goed ingelezen en weet zo ongeveer wat er ons te wachten staat.

En voor de rest wat Lidy zegt: vooruitkijken heeft weinig zin, dingen lopen altijd anders dan je ze voorstelt. Steek daar de energie niet in. Richt de energie op je vader, je schoonvader en jullie daaromheen.
Wat ik je zou willen meegeven is: zorg vooral ook goed voor jezelf. Zoek en neem je momenten van ontspanning en rust, zodat je zult aankunnen wat er staat te gebeuren. Ik weet dat het moeilijk is, maar het zal je helpen.
't Is echt niet niks he...

[hy]

Hoi Hanne,

Nee, het is zeker niet niks. Het lijkt alsof alles in 1x komt.
Nu 2 weken later na de uistlag van mn vader, is het nog steeds onwerkelijk.
A.s. dinsdag krijgt hij zijn 1e chemokuur, de werkelijkheid komt steeds dichterbij en dat is heeeel eng . Mijn vader krijgt 4x2 chemobehandelingen. Nu maar hopen dat hij er niet zo ziek van wordt en het aanslaat, zodat het de groei kan remmen.

Mijn schoonvader zit nog steeds in het traject onderzoeken.
Wel is er longkanker bij hem geconstateerd. Woensdag heeft hij een pet scan gehad en er zijn zwarte vlekken te zien in 2 klieren en rondom zijn speekselklier, wat duidt op verhoogde activiteiten. Nu weten ze niet of het ontstekingen zijn, of dat het daadwerkelijk betreft om kankercellen.
Volgende week krijgt hij een endoscopie en pas volgende week maandag de uitslag. Dan zal moeten blijken of er uitzaaiingen zijn.

Ik heb thuis nog 2 kleine kinderen rondlopen, daar probeer je de dagelijkse gang van zaken ook zo normaal mogelijk te laten verlopen.
Enerzijds slepen ze je door de dagen heen, anderzijds is het ook heel zwaar.
Ik houd mezelf ook voor om van elke dag te genieten en te leven van dag tot dag. En het valt zeer zeker niet mee.

Hoe gaat het nu met je moeder Hanne? Hoe reageert ze op de chemo?

[Hanne]

Hoi Hy,

m'n moeder heeft geen last van misselijkheid, wel van een branderig gevoel aan haar hoofd en hoofdpijn. Ze is nog maar net begonnen en eigenlijk dringt nu pas goed tot haar door wat er allemaal aan de hand is. Eergisteren dacht ik nog: veel dingen gaan nu veranderen en mijn moeder wordt waarschijnlijk nooit meer zoals ze voor de chemo was. Dat vond ik wel heftig
Mijn partner heeft chronische leukemie en prostaatkanker, maar dat proces gaat zo langzaam dat ik daarover veel minder zorgen heb.

Zwaar hoor voor jou, zo met je vader én je schoonvader en dan je gezin erbij. Heb je opvangmogelijkheden voor je kinderen om bijvoorbeeld zelf er eens tussenuit te kunnen? Ook hoop ik dat je steun krijgt van mensen in je direkte omgeving, want er gaat wel veel op jou neerkomen denk ik?
Heel veel sterkte!

[wij]

Hallo Hanne en Hy,

het is zo erg om jullie verhalen te lezen. Ik wens jullie veel sterkte!

groetjes Tine

[hy]

Dank je wel voor je medeleven.
Helaas is mn vader 7 weken geleden overleden.
Hij heeft toch nog 9 maanden geleefd nadat hij de diagnose kreeg.
Het zijn hele zware maanden geweest, met name voor mn vader en voor het hele gezin, met heel veel tegenslagen.
Mn vader kreeg chemo, maar na 2 kuren bleek hij er allergisch voor te zijn. Ze zijn toen begonnen met tabletten (Tarceva), maar deze waren ook veels te heftig voor hem. In november is hij met alles gestopt.
Toen kregen we te horen dat hij al uitzaaiingen had in de lever op 3 plekken en in de alvleesklier.
Hij had ook veel pijn in de maagstreek en in februari kreeg hij een morfinepomp. De pijn in de maag werd aardig onderdrukt, maar kwam weer op andere plekken terug, met name in zn schouders.
We zagen hem steeds meer aftakelen en zo van de 1 op de andere dag ging het heel erg slecht met hem. Hij sliep 22 uur van de 24 en lag hele dagen op bed.
Zo is hij zijn laatste 2 weken ingegaan en na een dag benauwd te zijn geweest is hij 's avonds overleden.
Ik mis hem iedere dag en kan het niet bevatten dat hij er niet meer is.

[liddy]

Gecondeleerd met het verlies van je vader.
Neem vooral de tijd om alles te verwerken.
Zeker nu de roes van de eerste tijd voorbij is en het medeleven van de omgeving wegebt word je op jezelf teruggeworpen.
Juist nu kan het moeilijker worden om om te gaan met dingen van alledag.
Overhaast niets. Laat het gebeuren.
Heel veel sterkte.

[wij]

Hallo Hy,

ook van mij: Gecondeleerd met het verlies van je vader. Hat spijt me zeer om dit te lezen. Ik hoop dat je de komende tijd goed door staat en steun in de familie kan vinden.
Is het dan wel zo dat de kankerpatienten eigenlijk meer aan de chemo overlijden dan aan de kanker zelf?

Hoe gaat het met je schoonvader dan?

groetjes Tine

[Sandert]

Hoi.


Wat je schrijft klinkt herkenbaar.


Mijn vader heeft ook longkanker met uitzaaiingen naar de nieren en de lymphen , alleen in zijn geval is het kleincellig (dus veel en snel uitzaaiingen)...

Bij hem hielp de chemo helaas niet. Hij had 5 kuren van 1 keer... 3 dagen ziekenhuis, 2 dagen kuur 1 dag spoeling. De 5de kuur heeft hij niet af kunnen maken, hij was te ziek.

In zijn longen zat een tumor van 7 cm, er was welgeteld na 4 kuren 17 mm (millimeter) af. Dat is 1/35!!

Hij is ziek geworden van de kuren, misselijk het hele verhaal..

Ik lees dat je vader er niet meer is en ik voel me oprecht klote voor je, maar toch plaats ik m'n verhaal mochten anderen het lezen.

Chemo kuur is (helaas) geen zekerheid van uitstel, maar eerder een stille hoop die helaas te weinig werkt. Daarom, doe zoals de roparun aanmoedigt: voeg geen dagen toe aan het leven, maar leven aan de dagen...

Sander

[Dana2510]

Hoi Hy,

Ik zit jou hele verhaal te lezen en ik hoor veel herkenning. Mijn vader is ook overleden aan longkanker met uitzaaiingen. Ook ronde dezelfde periode als jou vader.
De eerste tijd krijg je veel vragen van : hoe is het nou en dat soort vragen maar alsgauw merk ik dat als je bijna een jaar verder bent dat dat soort vragen vergeten worden....
Ik weet niet hoe jij dat nu ervaart maar ik merk dat juist nu alles pas echt is..... Nu pas begin ik te beseffen wat er allemaal gebeurt de afgelopen jaren. Van het ziek zijn naar zijn overlijden en van van het overlijden tot nu. Mijn vader heeft ook een ziektebed gehad van 9 a 10 maanden. Mijn rouwverwerking begint nu pas, de kwaadheid maakt plaats voor vragen, het besef dat pap nooit meer terug komt begint nu pas....
Ik hoop dat je mensen om je heen hebt met wie je je verdriet kunt delen.

Liefs

[hy]

Hoi Dana,

We zijn nu, na je laatste bericht, alweer een jaar verder. Hoe is het nu met je?
Tsja, het gemis blijft en zal ook niet meer overgaan, enkel de scherpe kantjes gaan er af.
Helaas het afgelopen veel mensen om me heen verloren met kanker. Het drukt je neus toch wel weer op de harde feiten in het leven. Geniet van het leven en maak er zolang het kan een feestje van!