het verhaal van mijn vader......
Geplaatst: Di 29 Apr 2008 17:40
Hallo allemaal,
Ik ben gerlinda en ben 24 jaar en werkzaam in de thuiszorg.
Ik heb natuurlijk een hoop gezien al in de tijd dat ik in de zorg werk dus ik zag eigenlijk ook meteen dat het helemaal niet goed zat met mijn vader.
Mijn vader is een stille man hij klaagt niet snel en als hij ziek is gaat hij liever nog met 40graden koorts de krantenwijk doen dan dat ie in bed blijft liggen.
De afgelopen tijd zag ik dat mijn vader erg moe en terug getrokken was,
ik dacht dat hij gewoon ff moe van de kranten was want mijn vader staat iedere ochtend om 4uur op om de wijk tedoen.
Maar het ging niet over, hij kreeg pijn bij zijn heupen en het trok door totaan zijn knieen, het werd zelfs zo erg dat mijn vader niet meer kon lopen van de pijn.
Hiervoor is hij naar de huisarts gegaan en kreeg tramadol voorgeschreven want ze dachten in eerste instantie aan een hernia.
Nadat mijn vader 2dagen tramadol slikte begon hij rare dingen tedoen en hij ging raar praten (beetje met dubbele tong)en was ook erg verward.
Heb hiervoor de arts gebeld die dachten dat het een reactie was op de tramadol en miss een longonsteking, dus die adviseerde ons om gelijk met de medicatie te stoppen en een afspraak te maken bij de HA voor de volgende dag.
volgende dag bij de dokter, die zij dat het longonsteking was en schreef een kuur voor en zei dat we een nieuwe afspraak moesten maken om volgende week trug te komen.
een week verder en we zijn bij de dokter, maar in die week is het praten en lopen steeds erger geworden, mijn vaders stem valt regelmatig weg en hij kreeg pijn in zijn li-schouder erbij kon niet meer plassen en poepen en hij sliep bijna de hele dag.
Ik wou heel graag dat mijn vader door de scan ging maar de dokter in opleiding die wou liever eerst iets aan de benen doen dus we kregen een verwijskaart voor rontgen.
Daar kwam verder niet veel uit behalve een beetje slijtage maar dat is logische mijn vader is ook 64 en heeft altijd hard gewerkt.
Toen ging het weer slechter met mijn vader, hij zag ook geel en grauwig en viel steeds meer af (in ong 4weken tijd 15kilo) en de diaree liep hem langs de benen.
Weer voor de zoveelste keer naar de dokter.
Nu dacht de arts weer dat mijn vader een longontsteking had en stuuurde ons naar het ziekenhuis om longfotos telaten maken.
Volgende dag konden we terecht, en we werden s'avond gebeld door de assistente en die zei dat ze een vlekje zagen op de long en dat weer een teken van een flinke longonsteking was, we konden de kuur gelijk ophalen en moesten na het weekend terug komen.
Die maandag voor de zoveelste keer in de praktijk, ze zagen me vader en hebben geluisterd maar klonk nog steeds heel slecht ze haalden er nog een arts bij en die zei dat ze mijn vader zouden doorverwijzen naar een longarts en dat we met spoed een afspraak hebben.
Dit was dus afgelopen maandag, ik verzorg mijn vader nu ook want hij kan het zelf niet meer goed maar vind dit toch best moeilijk soms.
En ook dat het allemaal zo lang duurt, ik heb echt een paar keer op het punt gestaan om met mijn vader naar het ziekenhuis te stappen maar ik zie het niet zitten om dan de halve dag in de wachtruimte van de ehbo tezitten om een keer geholpen te worden.
Ik heb vanmiddag contact gehad met het ziekenhuis en we hebben aankomende vrijdag een afspraak dus ik hoop dat we nu eindelijk eens wat meer teweten komen........
Ik heb veel gelezen op het internet naar de symptomen en bij welke ziekte deze voorkomen en ik kom steeds uit op longkanker.
Mijn vader rookt al heel erg lang (50 jaar) dus het zou best kunnen..
Maar dan snap ik niet waarom het zolang duurt allemaal?
ik zie bij een heleboel verhalen dat ze binnen een paar dagen al helemaal onderzocht zijn en dat ze een oorzaak vinden en hier zijn we al 3weken aan het klooien met dokters en je wordt voor je gevoel van het kastje naar de muur gestuurd..
Wie komt dit bekend voor of heeft iemand miss een idee wat mijn vader heeft en kan mij wat meer zekerheid en misschien wel hoop geven want ik zie het echt niet meer zitten hij gaat allemaal zo snel achteruit....
Gerlinda
Ik ben gerlinda en ben 24 jaar en werkzaam in de thuiszorg.
Ik heb natuurlijk een hoop gezien al in de tijd dat ik in de zorg werk dus ik zag eigenlijk ook meteen dat het helemaal niet goed zat met mijn vader.
Mijn vader is een stille man hij klaagt niet snel en als hij ziek is gaat hij liever nog met 40graden koorts de krantenwijk doen dan dat ie in bed blijft liggen.
De afgelopen tijd zag ik dat mijn vader erg moe en terug getrokken was,
ik dacht dat hij gewoon ff moe van de kranten was want mijn vader staat iedere ochtend om 4uur op om de wijk tedoen.
Maar het ging niet over, hij kreeg pijn bij zijn heupen en het trok door totaan zijn knieen, het werd zelfs zo erg dat mijn vader niet meer kon lopen van de pijn.
Hiervoor is hij naar de huisarts gegaan en kreeg tramadol voorgeschreven want ze dachten in eerste instantie aan een hernia.
Nadat mijn vader 2dagen tramadol slikte begon hij rare dingen tedoen en hij ging raar praten (beetje met dubbele tong)en was ook erg verward.
Heb hiervoor de arts gebeld die dachten dat het een reactie was op de tramadol en miss een longonsteking, dus die adviseerde ons om gelijk met de medicatie te stoppen en een afspraak te maken bij de HA voor de volgende dag.
volgende dag bij de dokter, die zij dat het longonsteking was en schreef een kuur voor en zei dat we een nieuwe afspraak moesten maken om volgende week trug te komen.
een week verder en we zijn bij de dokter, maar in die week is het praten en lopen steeds erger geworden, mijn vaders stem valt regelmatig weg en hij kreeg pijn in zijn li-schouder erbij kon niet meer plassen en poepen en hij sliep bijna de hele dag.
Ik wou heel graag dat mijn vader door de scan ging maar de dokter in opleiding die wou liever eerst iets aan de benen doen dus we kregen een verwijskaart voor rontgen.
Daar kwam verder niet veel uit behalve een beetje slijtage maar dat is logische mijn vader is ook 64 en heeft altijd hard gewerkt.
Toen ging het weer slechter met mijn vader, hij zag ook geel en grauwig en viel steeds meer af (in ong 4weken tijd 15kilo) en de diaree liep hem langs de benen.
Weer voor de zoveelste keer naar de dokter.
Nu dacht de arts weer dat mijn vader een longontsteking had en stuuurde ons naar het ziekenhuis om longfotos telaten maken.
Volgende dag konden we terecht, en we werden s'avond gebeld door de assistente en die zei dat ze een vlekje zagen op de long en dat weer een teken van een flinke longonsteking was, we konden de kuur gelijk ophalen en moesten na het weekend terug komen.
Die maandag voor de zoveelste keer in de praktijk, ze zagen me vader en hebben geluisterd maar klonk nog steeds heel slecht ze haalden er nog een arts bij en die zei dat ze mijn vader zouden doorverwijzen naar een longarts en dat we met spoed een afspraak hebben.
Dit was dus afgelopen maandag, ik verzorg mijn vader nu ook want hij kan het zelf niet meer goed maar vind dit toch best moeilijk soms.
En ook dat het allemaal zo lang duurt, ik heb echt een paar keer op het punt gestaan om met mijn vader naar het ziekenhuis te stappen maar ik zie het niet zitten om dan de halve dag in de wachtruimte van de ehbo tezitten om een keer geholpen te worden.
Ik heb vanmiddag contact gehad met het ziekenhuis en we hebben aankomende vrijdag een afspraak dus ik hoop dat we nu eindelijk eens wat meer teweten komen........
Ik heb veel gelezen op het internet naar de symptomen en bij welke ziekte deze voorkomen en ik kom steeds uit op longkanker.
Mijn vader rookt al heel erg lang (50 jaar) dus het zou best kunnen..
Maar dan snap ik niet waarom het zolang duurt allemaal?
ik zie bij een heleboel verhalen dat ze binnen een paar dagen al helemaal onderzocht zijn en dat ze een oorzaak vinden en hier zijn we al 3weken aan het klooien met dokters en je wordt voor je gevoel van het kastje naar de muur gestuurd..
Wie komt dit bekend voor of heeft iemand miss een idee wat mijn vader heeft en kan mij wat meer zekerheid en misschien wel hoop geven want ik zie het echt niet meer zitten hij gaat allemaal zo snel achteruit....
Gerlinda