Maatschappelijk Seksueel hulpverlener
Geplaatst: Vr 15 Sep 2017 18:27
Goedenmiddag lieve lezers en lotgenoten,
Sinds begin deze maand werd er een gezwel gevonden in mijn rechter testikel. Na een flitsbezoek aan de huisarts en de daarbijbehorende verwijzing voor een 'echo' in het ziekenhuis ging het ineens heel erg snel en weet soms niet eens meer wat er allemaal gebeurd is.
Ik ben na de echo per direct doorverwezen naar de uroloog welke mij eigenlijk per direct op de wachtlijst zette als zijnde spoed-operatie. De melding was voor mij nog niet eens helemaal bezonken maar kon wel lezen op de brief van het ziekenhuis dat ik de opvolgende week al geopereerd zou gaan worden wegens vermoeden van teelbalkanker!
Na wederom bloed te hebben laten prikken werd de betreffende dag begonnen met een enorme angst... Pre-medicatie was al voorgeschreven en voor ik het wist lag ik op de uitslaapkamer van het ziekenhuis... De helft van mijn (mannelijkheid) armer..."ontmand" zijn was een goede aanduiding voor mijn gevoel...
De hevige pijn werd gedeeltelijk onderdrukt door sterke medicatie welke ik helaas nog slik vanwege het feit dat de incisie groter was uitgevallen dan verwacht en ik door het 'gewroet' meer pijnklachten heb gehouden dan verwacht was.
De morfine slik ik nu nog als 'smarties', de pijn is nu level 7 (met 40 mg morfine)
De huidige thuiszorg houdt gelukkig een oogje in het zeil ware het niet dat ik al reeds sinds het begin van dit jaar ben thuis komen te zitten als mantelzorger voor mijn vrouw welke ook dusdanige ernstige gezondheidsklachten heeft dat zij zonder mijn hulp (gemeente liet weer verstek gaan) niet kon zorgen voor ons zoontje van net 4. Hierdoor ben ik nu nog aan het overbelasten omdat de hulp voor ons zoontje uitblijft!
Zodoende zijn onlangs de hechtingen weer opengesprongen en ben ik verblijdt door de vuile 'charmante' onderbroeken die regelmatig besmet zijn met wondvocht.
Enfin alsof het nog niet genoeg is (ik wijd nu niet verder uit over mijn thuissituatie) heb ik een enorme deuk opgelopen in mijn bevatting dat een gedeelte van mij niet meer is! Ik ben een deel van mezelf kwijt! Zowel fysiek als geestelijk en kan er (nog) niet mee omgaan als zijn er al afspraken met de maatschappelijk clientondersteuner, de huisarts en de medisch psycholoog van het ziekenhuis.
Ik heb na de operatie tot mijn verbijstering nog steeds geen erectie meer gehad... Dit terwijl ik normaliter een vrij sexueel mens ben, houd van sexualiteit en ben niet bang voor mijn eigen ik...(exibitionistisch , naturistisch zelfs soms)
Dat is nu weg!.......
Mijn hoop op een erectie terwijl de thuishulp me kwam douchen vervloog ook snel want zelfs na deze aanraking gebeurde er wederom niks...en gebeurt nog steeds niks...
Ik weet dat het nog maar kort geleden is en het schijnbaar vanzelf zal herstellen... Ik weet het niet, ben er bang voor...
Nu ben ik via sites uitgekomen op een sociaal, seksueel hulpverlener, iemand die mensen kan helpen hun sexualiteit te her-vinden tegen een behoorlijk tarief! Ik weet niet wat ik hiervan moet denken, ik hoop aan de andere kant dat (zij) mij misschien zou kunnen helpen om mijn gevoel en sexualiteit weer te kunnen stimuleren, activeren om zo weer iets aan waardigheid terug te kunnen krijgen...zo ervaar en zie ik dit! Ik ben gewoon bang dat er iets beschadigd is of dat ik niet meer kan genieten zoals voorheen... Misschien moet ik maar iemand gaan zoeken die mij subtiel, discreet kan helpen om weer te kunnen genieten, een orgasme te kunnen krijgen zonder al te veel pijn...
Wie heeft hier ervaring mee? Kunnen jullie me hierbij helpen? Ben ik te ongeduldig?
Vast bedankt voor jullie (hoop positieve) reacties, feedback...
Een wanhopig en afwachtend Aziaatje...
Sinds begin deze maand werd er een gezwel gevonden in mijn rechter testikel. Na een flitsbezoek aan de huisarts en de daarbijbehorende verwijzing voor een 'echo' in het ziekenhuis ging het ineens heel erg snel en weet soms niet eens meer wat er allemaal gebeurd is.
Ik ben na de echo per direct doorverwezen naar de uroloog welke mij eigenlijk per direct op de wachtlijst zette als zijnde spoed-operatie. De melding was voor mij nog niet eens helemaal bezonken maar kon wel lezen op de brief van het ziekenhuis dat ik de opvolgende week al geopereerd zou gaan worden wegens vermoeden van teelbalkanker!
Na wederom bloed te hebben laten prikken werd de betreffende dag begonnen met een enorme angst... Pre-medicatie was al voorgeschreven en voor ik het wist lag ik op de uitslaapkamer van het ziekenhuis... De helft van mijn (mannelijkheid) armer..."ontmand" zijn was een goede aanduiding voor mijn gevoel...
De hevige pijn werd gedeeltelijk onderdrukt door sterke medicatie welke ik helaas nog slik vanwege het feit dat de incisie groter was uitgevallen dan verwacht en ik door het 'gewroet' meer pijnklachten heb gehouden dan verwacht was.
De morfine slik ik nu nog als 'smarties', de pijn is nu level 7 (met 40 mg morfine)
De huidige thuiszorg houdt gelukkig een oogje in het zeil ware het niet dat ik al reeds sinds het begin van dit jaar ben thuis komen te zitten als mantelzorger voor mijn vrouw welke ook dusdanige ernstige gezondheidsklachten heeft dat zij zonder mijn hulp (gemeente liet weer verstek gaan) niet kon zorgen voor ons zoontje van net 4. Hierdoor ben ik nu nog aan het overbelasten omdat de hulp voor ons zoontje uitblijft!
Zodoende zijn onlangs de hechtingen weer opengesprongen en ben ik verblijdt door de vuile 'charmante' onderbroeken die regelmatig besmet zijn met wondvocht.
Enfin alsof het nog niet genoeg is (ik wijd nu niet verder uit over mijn thuissituatie) heb ik een enorme deuk opgelopen in mijn bevatting dat een gedeelte van mij niet meer is! Ik ben een deel van mezelf kwijt! Zowel fysiek als geestelijk en kan er (nog) niet mee omgaan als zijn er al afspraken met de maatschappelijk clientondersteuner, de huisarts en de medisch psycholoog van het ziekenhuis.
Ik heb na de operatie tot mijn verbijstering nog steeds geen erectie meer gehad... Dit terwijl ik normaliter een vrij sexueel mens ben, houd van sexualiteit en ben niet bang voor mijn eigen ik...(exibitionistisch , naturistisch zelfs soms)
Dat is nu weg!.......
Mijn hoop op een erectie terwijl de thuishulp me kwam douchen vervloog ook snel want zelfs na deze aanraking gebeurde er wederom niks...en gebeurt nog steeds niks...
Ik weet dat het nog maar kort geleden is en het schijnbaar vanzelf zal herstellen... Ik weet het niet, ben er bang voor...
Nu ben ik via sites uitgekomen op een sociaal, seksueel hulpverlener, iemand die mensen kan helpen hun sexualiteit te her-vinden tegen een behoorlijk tarief! Ik weet niet wat ik hiervan moet denken, ik hoop aan de andere kant dat (zij) mij misschien zou kunnen helpen om mijn gevoel en sexualiteit weer te kunnen stimuleren, activeren om zo weer iets aan waardigheid terug te kunnen krijgen...zo ervaar en zie ik dit! Ik ben gewoon bang dat er iets beschadigd is of dat ik niet meer kan genieten zoals voorheen... Misschien moet ik maar iemand gaan zoeken die mij subtiel, discreet kan helpen om weer te kunnen genieten, een orgasme te kunnen krijgen zonder al te veel pijn...
Wie heeft hier ervaring mee? Kunnen jullie me hierbij helpen? Ben ik te ongeduldig?
Vast bedankt voor jullie (hoop positieve) reacties, feedback...
Een wanhopig en afwachtend Aziaatje...