Daar ben ik weer...
Een half jaar geleden heb ik een LETZ gehad (pap4, CIN3) en mijn leven stond behoorlijk op zijn kop, eigenlijk na de goede uitslag (snijranden waren schoon) nog het meeste.
Het was voor een controlefreak als ik nogal een schok. Was net gestopt met roken en erg bezig mijn conditie op te bouwen en had zoiets niet verwacht, voelde me echt in de maling genomen door mijn eigen lichaam.
2 maanden later na de uitslag ging het alweer steeds beter en ik heb er de afgelopen 3 maanden ook niet zo aan gedacht.
Nu moet ik volgende week dinsdag dus voor de eerste controle en ik merkte het in eerste instantie alleen aan mijn lichaam dat ik totaal niet ontspannen ben,
ik kom aan van stress en ben dus aangekomen de afgelopen maand en kan geen rust vinden, zelfs niet als ik hardloop bijv. Mijn spieren spannen zich steeds meer aan, vooral
de afgelopen week.
Het is dus een onbewust proces, ikzelf doe net of er niets aan de hand is dus, die gedachtes komen niet eens naar de oppervlakte, tot een uur geleden. Ik weet dat er op zich
maar zo'n enorm kleine kans is dat er iets mis zou kunnen zijn, en ga ook uit van een goede uitslag, maar ik ben toch bang, onrustig, gestresst, spieren doen zeer, heb het gevoel dat er iemand op mijn borst zit.... verschrikkelijk gewoon!
Hoe hebben jullie dat ervaren? voor de eerste keer na de LETZ weer in het ziekenhuis met je benen wijd voor de dokter? En die angst eromheen? Alle herinneringen die terugkomen terwijl je er eigenlijk net overheen was/het soort van vergeten was? Ik heb er zo geen zin in

Groetjes Margriet.