29 jaar en baarmoederhalskanker!
Geplaatst: Zo 03 Jul 2011 19:47
Hallo,
Ik ben een trotse moeder van twee prachtige jongens van 5 en 3 jaar oud.
Mijn verhaal:
Ik rook al een tijdje van onder, en ben daarvoor meerdere malen naar de huisarts geweest heb diverse keren medicijnen daarvoor gehad en het ging ook weg maar kwam na verloop van tijd weer terug. Toen heb ik op eigen verzoek om een kweekje gevraagd, die is ook afgenomen en was prima in orde. Bij het kweekje wordt alleen getest op bacterie of schimmelinfectie. De huisarts heeft me toen medegedeeld dat ik gewoon wat sterker dan de gemiddelde vrouw ruik, dat geloof je dan maar niet...hij is inmiddels arts!
Zes maanden daarna kreeg ik een oproep voor het bevolkingsonderzoek. Een uitstrijkje maken bij de huisarts. Ging goed, deed geen pijn. De uitslag duurt ongeveer twee weken en zou dat per post ontvangen. Na een week tijd kreeg ik telefoon van de huisarts met als mededeling dat ik een Pap 3A had en gezien moest worden in het ziekenhuis. Diezelfde week ben ik nog naar het ziekenhuis geweest en hebben ze met een microscoop gekeken. Hij zag daar wel wat afwijkende cellen maar het was minimaal. Ik kreeg de keus van hem om over 4 maanden weer een uitstrijkje te maken of al het stukje weg te laten halen. Ik wilde graag zekerheid en koos voor het laatste. 20 april hebben ze mij geopereerd en het stuk weggehaald. Arts gaf aan dat het zoals verwacht was. 9 mei zou ik gebeld worden met de uitslag tussen 12.00 en 13.00 uur. Was er vanuit gegaan dat als het schokkend was ze wel eerder hadden gebeld. 13.25 uur belde de arts (te laat) met slecht nieuws, het viel ontzettend tegen en het is dus Kanker! Over de telefoon, lekker menselijk!!! Diezelfde week ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis in Nijmegen. Eerst een gesprek gehad en een inwendig onderzoek + bloed afgenomen. Week later werd er een CT-scan gemaakt. Ook daar anderhalve week op moeten wachten. Gelukkig eindelijk goed nieuws! Mijn organenen zijn schoon en ik krijg groen licht voor de bruiloft 10 juni en de huwelijksreis daarna! Heerlijk genoten met z'n viertjes. Dat pakken ze me zeker niet meer af!
Aankomende woensdag 6 juli ben ik aan de beurt voor de operatie, ze gaan m'n gehele baarmoeder + omliggende lymfeklieren verwijderen.
Het is tot nu toe goed gegaan met me, maar ik voel de spanning komen. Ik ben zenuwachtig en vooral bang! Bang voor de operatie, bang voor de pijn, bang dat ze uitzaaingen vinden in de lymfeklieren.....eigenlijk bang voor alles!!
M'n grote geluk is dat ik twee prachtige jongens heb, maar toch het wordt defenitief weggehaald waar je eigenlijk niet om hebt gevraagd.
Is er iemand die deze operatie heeft gehad en hoe heb jij die toen ervaren??
Ben zeer benieuwd.
Groetjes Ilona
Ik ben een trotse moeder van twee prachtige jongens van 5 en 3 jaar oud.
Mijn verhaal:
Ik rook al een tijdje van onder, en ben daarvoor meerdere malen naar de huisarts geweest heb diverse keren medicijnen daarvoor gehad en het ging ook weg maar kwam na verloop van tijd weer terug. Toen heb ik op eigen verzoek om een kweekje gevraagd, die is ook afgenomen en was prima in orde. Bij het kweekje wordt alleen getest op bacterie of schimmelinfectie. De huisarts heeft me toen medegedeeld dat ik gewoon wat sterker dan de gemiddelde vrouw ruik, dat geloof je dan maar niet...hij is inmiddels arts!
Zes maanden daarna kreeg ik een oproep voor het bevolkingsonderzoek. Een uitstrijkje maken bij de huisarts. Ging goed, deed geen pijn. De uitslag duurt ongeveer twee weken en zou dat per post ontvangen. Na een week tijd kreeg ik telefoon van de huisarts met als mededeling dat ik een Pap 3A had en gezien moest worden in het ziekenhuis. Diezelfde week ben ik nog naar het ziekenhuis geweest en hebben ze met een microscoop gekeken. Hij zag daar wel wat afwijkende cellen maar het was minimaal. Ik kreeg de keus van hem om over 4 maanden weer een uitstrijkje te maken of al het stukje weg te laten halen. Ik wilde graag zekerheid en koos voor het laatste. 20 april hebben ze mij geopereerd en het stuk weggehaald. Arts gaf aan dat het zoals verwacht was. 9 mei zou ik gebeld worden met de uitslag tussen 12.00 en 13.00 uur. Was er vanuit gegaan dat als het schokkend was ze wel eerder hadden gebeld. 13.25 uur belde de arts (te laat) met slecht nieuws, het viel ontzettend tegen en het is dus Kanker! Over de telefoon, lekker menselijk!!! Diezelfde week ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis in Nijmegen. Eerst een gesprek gehad en een inwendig onderzoek + bloed afgenomen. Week later werd er een CT-scan gemaakt. Ook daar anderhalve week op moeten wachten. Gelukkig eindelijk goed nieuws! Mijn organenen zijn schoon en ik krijg groen licht voor de bruiloft 10 juni en de huwelijksreis daarna! Heerlijk genoten met z'n viertjes. Dat pakken ze me zeker niet meer af!
Aankomende woensdag 6 juli ben ik aan de beurt voor de operatie, ze gaan m'n gehele baarmoeder + omliggende lymfeklieren verwijderen.
Het is tot nu toe goed gegaan met me, maar ik voel de spanning komen. Ik ben zenuwachtig en vooral bang! Bang voor de operatie, bang voor de pijn, bang dat ze uitzaaingen vinden in de lymfeklieren.....eigenlijk bang voor alles!!
M'n grote geluk is dat ik twee prachtige jongens heb, maar toch het wordt defenitief weggehaald waar je eigenlijk niet om hebt gevraagd.
Is er iemand die deze operatie heeft gehad en hoe heb jij die toen ervaren??
Ben zeer benieuwd.
Groetjes Ilona