mijn hoofd draait overuren helpppp

[irmavandeveen]

halo allemaal ik heb ook een uitstrijkje gedaan en daar werd pap 4 in gezien
nou de wereld stortte in niet normaal wat ik lees bij andere die angst dat heb ik ook
ik ben aan het overgeven en de spanning giert door mn hele lichaam ik ben gelijk bij de dokter geweest
en die ken mij heel goed gelukkig dus ik kreeg oxazepam aangeboden nou ik liep als een spook jankend door mn huis heen
maandag 22 augustus kreeg ik het te horen
woensdag 24 augustus werden er al 4 hapjes uitgehaald jeetje wat was ik overstuur niet normaal en je voelt je eigen al niet helemaal lekker zo liggend in een stoel met een camera gericht in je doos
en je kan alles nog volgen op tv ook nou dat was geen gezicht
de behandeling viel heel erg mee geen pijn maar dan he
wachten wachten wachten morgen moet ik om 10.15 in het ziekenhuis zijn 31 augustus oooo mijn god wat krijg ik te horen
ik ben zo bang mijn hele lichaam doet pijn van de spanning ik red het gewoon niet ik ben zo bang alles gaat door je hoofd
ik heb een dochter van 12 een tweelingboys van 4 jaar alles gaat door mn hoofd heen zoveel angst ik ben heel blij dat ik het van me af kan schrijven maar de tranen rollen over mn wangen nu
wie kan mij hiermee in godsnaam helpen die angst die spanning ik word er gek van xxxx Irma

[liddy]

Natuurlijk ben je bang. Je leven staat op z'n kop.
Echter op dit moment is het helemaal niet zeker dat je kanker hebt.
De cellen zijn nog meer afwijkend dan bij een PAP 3a of een PAP 3b. De gynaecoloog onderzoekt wat er aan de hand is.
U hebt een grote kans dat u een eenvoudige behandeling van de baarmoederhals nodig hebt. Die kans is ongeveer 90%.
Gelukkig heb je het verhaal van Sis gelezen en weet je uit haar verhaal dat het dus echt kan, pap 4 en geen kanker hebben.
Voor het nemen van hapjes ben je al geweest. Nee, het ligt helemaal niet prettig bij een gynaecoloog.
Vertel ze in het ziekenhuis wat je er in je omgaat. Dan kunnen ze daar op inspelen.
Het enige wat je nu kunt doen is genieten van je kinderen en afleiding zoeken. Ga met ze naar het bos of zo. Doe iets.
Laat je kinderen zien dat angst niet hoeft te betekenen dat je in een hoekje wegkruipt, echter dat je er zo goed mogelijk mee probeert om te gaan.
Heel goed dat je hier bent gaan schrijven dat heeft al vele geholpen.
Probeer geen rampscenario in je hoofd af te draaien, want dat is helemaal niet aan de orde.
Gelukkig is de week van wachten bijna om.

[irmavandeveen]

heey
ja afleiding zoeken dat doe ik wel ja maar ondertussen denk je aan de gekste dingen ik ben wel blij dat ik mn verhaal kwiijt kan en verhalen van andere kan lezen nou op naar morgen ik laat het jullie weten pppfffff ik word al misselijk als ik er aan denk maar ik moet er toch heen dikke kus van mij xxxxxxxxxxxx

[irmavandeveen]

VANDAAG WAS HET ZOVER MET LOOD IN MN SCHOENEN RICHTING HET ZIEKENHUIS PFFFF WAT ERG ZEG
ik zat jankend in de wachtkamer ,wat voel je je dan erg klein zeg en dan word je geroepen hartkloppingen wat er dan wel niet allemaal door je hoofd heen gaat
maar gelukkig het zat alleen in mn baarmoedermond en ze vertelde me dat ik geen kanker had ,nou ik had er wel kennen kussen zeg wat een opluchting
maar ik had wel cin 3 dus ik moet 9 september geopereerd worden ,maar ja wat the fuck dacht ik wat maak dat nou uit ik zei die hele zooi mag eruit maa rja dat doen ze niet,
ze gaan nou alles weghalen waar rare cellen in zitten ik heb geen kinderwens meer ik heb 3 gezonde kinderen dus ze kan lekker meer weghalen wat nodig is
nou ik ben blij dat ik op deze forum informatie en andere verhalen heb mogen lezen dat heeft me echt goed gedaan ik heb ook tegen de dokter gezegd over deze forum en
ze ging zelf ook ff een kijkje nemen op deze site nou jullie horen wel weer van me als de operatie geweest is
ik ga nu ff lekker genieten van mn gezin, want die hebben een week niks aan me gehad
wie weet eigelijk mij wat over deze operatie te vertellen
dikke kus irma xxxx

[natasha]

Hoi Irma,

Nou gelukkig viel het allemaal mee. Ik weet niet precies wat voor een operatie je moet ondergaan.
Ik heb in april van dit jaar een conisatie ondergaan, na uitslag pap4, wat ook al in de baarmoederhals zat. Ben net als jij zag me hele leven aan mij voorbij gaan en dacht dat ik mijn kinderen ( 10 en 8 jaar ) niet groot zou gaan zien worden, maar kop op, dat valt reuze mee. Mijnoperatie is onder algehele narcose gegaan maar is nauwelijks het woord operatie waard. Het is zo snel gegaan en ik heb er helemaal geen last van gehad, wat bloedverlies een goeie ongesteldheid zal ik maar zeggen. Maar dat eg ik , ik weet niet wat ze bij jou gaan doen. Maar als het onder algehele narcose is, geef je eraan over, doe het rustig aan ( zal niet meevallen met een tweeling van vier) maar toch..... komt allemaal goed, hou dat maar in je achterhoofd.

[liddy]

Geweldig nieuws, Irma.
Je zult waarschijnlijk een lis-excisie of een conisatie krijgen.
Beide ingreepjes zijn goed te doen.
Een lis-excisie kan met een plaatselijk verdoving gebeuren. De verdoving zetten is even pijnlijk, daarna voel je niets meer.
Een conisatie gebeurt meestal onder algehele narcose, soms met een ruggenprik.
Voor beide ingrepen geldt dat je na de behandeling niet zelf mag autorijden of in je eentje met het openbaar vervoer mag gaan.
Thuis kun je over het algemeen je dagelijkse werk­zaamheden snel weer hervatten.
Soms ben je de eerste dagen nog moe. Daarom is het verstandig deze eerste dagen niet te veel bezigheden te plannen.
Het blijft een ingreepje voor een onschuldige aandoening en toch is het heel indrukwekkend en daar heb je even tijd voor nodig om bij te komen.
Vaak heb je de eerste twee dagen meer behoefte aan slaap, geef daaraan toe.
Gezien de samenstelling van jouw gezien is het misschien verstandig om de eerste dagen extra hulp te regelen
Wie weet kan je man een paar dagen vrij nemen, of kan bijv. je moeder komen helpen.
Afhankelijk van de zwaarte van je werk wordt aan­geraden twee dagen tot een week rust te nemen.
Kortom, bedenk dat je enkel uit voorzorg wordt behandeld.
Veel plezier met je familie, wat zal het genieten zijn na deze uitslag.

[irmavandeveen]

hallo allemaal
het is ff een tijdje geleden maar hier mijn verhaal
ik ben geopereerd en tja wat zal ik zeggen het viel reuze mee pppffffffff wat een opluchting weer een berg voorbij
ik moest wel even herstellen maar dat kwam wel goed ik moest een week wachten dus weer spanning jezus wat erg
maar op een dinsdag ben ik met spoed 's nachts opgenomen in het ziekenhuis mijn man dacht dat ik een zware paniek aanval had maar helaas ik moest blijven ik had 4 longembolies en 2 longinfarcten erbij gekregen
dus ik werd opgenomen in het ziekenhuis gelijk aan de bloedverdunners maar er kwamen stolsels zo groot als een tennis bal eruit ik werd niet goed dus maar even met een eendenbek weer ff kijken
jeeee wat een pijn maar gelukkig de wond bloedde niet, ik moest rust houden maar wel blijven
oo mijn god dacht ik vrijdag krijg ik de uitslag en dan, maar mn arts had naar de gynaeceloog gebeld en had goed nieuws ik ben schoon jeetje zeg weer gingen 30 jassen van mn rug af dus zeer goed nieuws
ik moet over een half jaar terug komen maar eigenlijk wil ik gewoon volgende maand snap je ik ben gewoon bang tja
en nu ben ik thuis vanwege mijn longen en infarct ik moet alles uit handen geven maar ja het moet, ik ben echt al een maand een zombie dus mn hoofd draait echt overuren
ik wil wel even iedereen bedanken die me hier op deze forum gesteund hebben dikke kus irma xxx

[liddy]

Wat is dat pech en geluk hebben.
Proficiat met het feit dat je schoon bent.
Ik kan zo goed begrijpen dat je je wild geschrokken bent. Het is ook niet niks 4 longembolies en 2 longinfarcten.
Heb je wel genoeg hulp, want je hebt een druk gezin.
Probeer echt rustig aan te doen, de lijf heeft het heel hard nodig.
Praat met je huisarts over je angst dat je een half jaar moet wachten op het volgende onderzoek.
Je bent daar echt niet de enige in.
Ik ben nu acht jaar verder en ik kan er goed mee omgaan en toch, nog steeds ben ik de dag van de uitslag zenuwachtig.