PAP 3A CIN 2 / alleenstaande moeder

Een forum voor baarmoederkanker, baarmoederhalskanker en eierstokkanker.
wittebloem35
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Di 26 Jul 2016 09:17

PAP 3A CIN 2 / alleenstaande moeder

Berichtdoor wittebloem35 » Di 26 Jul 2016 09:34

Even getwijfeld om hier wat te posten, maar ik wil graag mijn verhaal doen en hoop dat iemand dit herkent of tips heeft...

Ik ben een alleenstaande moeder van 35 met 1 zoon van bijna 5. Mijn ex-partner is 6 maanden geleden overleden aan een hersentumor. De reden dat we zijn gaan scheiden heeft bij mij veel stress opgeleverd, waardoor ik na mijn scheiding weer ben gaan roken... stom stom.

Nu heb ik de laatste jaren in een soort overlevingsmodus gezeten waarbij mijn hoofd boven water houden het belangrijkste was. Intussen heb ik weer een vaste baan, gaat het gelukkig goed met mijn zoontje en na diverse onderzoeken bij de dokter, dacht ik dat alles weer op orde was. Ik bleek een ernstig vitamine D tekort te hebben en was oververmoeid. Hiervoor van alles gehad, het gaat nu beter.

Drie maanden geleden heb ik voor het eerst meegedaan aan het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker. Omdat ik op mijn 30e zwanger, was, was dit de eerste keer. Echt klachten had ik niet, maar ik ben wel eens wat bloed verloren na intiem te zijn geweest.
Zo'n 6 weken geleden kreeg ik de uitslag. Pap 3a-2. Ik schrok me ROT! Zeker omdat ik natuurlijk net mijn ex-man verloren heb aan kanker. Hoewel de huisarts wel 10x gezegd heeft dat het nog geen kanker was, blijft dit wel spoken.
Intussen heb ik een maand geleden een kolposcopie gehad en daaruit bleek dat het een CIN2 was. Tijdens dat onderzoek was er wel een plekje zichtbaar wat donker opkleurde, dit was niet zo heel groot, maar er werd toch een biopt genomen.

Nu heeft de gyn mij gevraagd wat ik wil.... behandelen of nog 6 maanden wachten. Volgens haar is de kans dat het lichaam het zelf oplost, zo'n 70%. Maar ze zei er wel direct bij dat roken heel slecht is hiervoor. Ik ben hierdoor echt gaan nadenken en ben nu zo goed als gestopt. Ze zei dat gezien mijn leeftijd, ik best 6 maanden kon wachten. Gezien mijn voorgeschiedenis van mijn ex zou ze ook snappen als ik wel zou kiezen voor behandeling. Toen ik haar vroeg of het over 6 maanden niet erger zou zijn (bijv. een pap 3B of 4) zei ze dat dat niet zo snel zou gaan, maar dat ze daar geen 100% garantie voor kon geven.

Vorige week ben ik weer voor het eerst intiem geweest. Ik vond dit heel spannend, maar gelukkig geen klachten. Tot ik de volgende dag toch wat bloed verloor bij het afvegen en eigenlijk de hele dag zo'n raar buikpijn gevoel had, een beetje een weiig gevoel. Dat was na een dag weer over.
Afgelopen zaterdag weer intiem contact gehad en ook toen niks aan de hand. Echter had ik vanochtend (3 dagen daarna dus) ineens weer bloedverlies, terwijl ik in de 2e week van mijn pil zit en nog lang niet ongesteld moet worden.

Ik word hier zo onzeker van. De gyn zei dat het herhalend onderzoek echt pas over 6 maanden kon, omdat je lichaam de tijd nodig heeft om te herstellen. Maar het feit dat ik nu toch bloed verlies, geeft mij aan dat het niet goed is. Ik mag altijd bellen naar de gynaecoloog. Eigenlijk wilde ik mijn lichaam de kans geven om het zelf te herstellen, maar ik begin nu steeds meer te twijfelen. Enerzijds denk ik, ze zouden me nooit zeggen dat ik wel kan wachten, als er echt 'gevaar' zou zijn. Anderzijds zit er iets in mijn lichaam wat niet goed is, en ik ben er veel mee bezig. Ik had misschien wel gewoon graag gewild dat de gyn de beslissing zou nemen voor mij.

Ik snap dat het lichaam tijd nodig heeft om te herstellen en dat ze daarom een nieuw uitstrijkje pas na 6 maanden doen, maar dit blijvend bloedverlies geeft mij nou niet echt het vertrouwen dat mijn lichaam het aan het opruimen is....

Herkennen jullie dit of hebben jullie tips? Ik weet dat ik de beslissing zelf moet nemen, maar ik kan zo weinig online vinden over vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten....

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: PAP 3A CIN 2 / alleenstaande moeder

Berichtdoor liddy » Di 26 Jul 2016 12:33

Zoals je al zegt je moet zelf de beslissing nemen.
Waar het eigenlijk om draait is, denk ik, durf je de zes maanden uit te zitten.
Als jij denkt, dat de zes maanden termijn te veel van je gaat vragen, laat je
dan eens goed uitleggen wat voor behandeling ze willen doen. Zodat je weet wat het allemaal inhoud.
Wellicht kun je een gesprek met je huisarts aanvragen en met hem/haar overleggen wat voor jou
de best passende keuze is. Geef bij het aanvragen van het gesprek aan waarover je het wilt hebben,
zodat ze genoeg tijd inplannen en je huisarts zich kan voorbereiden.

wittebloem35
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Di 26 Jul 2016 09:17

Re: PAP 3A CIN 2 / alleenstaande moeder

Berichtdoor wittebloem35 » Di 26 Jul 2016 13:01

Dat is het ook... of ik dit durf!

Eigenlijk wil ik gewoon graag weten of het in die 6 maanden niet van een Pap3A naar een (bijv) Pap3B of zelfs 4 zou kunnen gaan.... daar heb ik niet echt een duidelijk antwoord op gekregen. Weet iemand dat hier toevallig? Ik zou mezelf namelijk nooit kunnen vergeven als ik nu 6 maanden wacht en ik dadelijk ineens een ergere uitslag heb (zeker ook niet tegenover mijn zoontje)

Overigens vond ik het dichtbranden echt verschrikkelijk pijnlijk. Ze hadden een zoals de arts zei, mooie, grote biopt kunnen nemen. Die deed niet echt pijn, even hoesten en het was gebeurd. Maar omdat dit zo'n grote hap was, is ze ruim 15 minuten bezig geweest om het dicht te branden. Uiteindelijk heb ik ruim een half uur met die eendebek in gelegen, dat vond ik echt vervelend. Ik was blij dat ze klaar waren!

Ik ga bijna op vakantie maar zal inderdaad de huisarts bellen om advies te vragen, zij kent mij het beste en kan wellicht passend antwoord geven. Mijn gyn werkt namelijk niet meer in het ziekenhuis, zij moest om af te studeren terug naar Maastricht.

Yvy
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Di 02 Aug 2016 12:12

Re: PAP 3A CIN 2 / alleenstaande moeder

Berichtdoor Yvy » Di 02 Aug 2016 12:22

Hallo wittebloem35,

ik heb mij zojuist geregistreerd omdat ik momenteel in precies hetzelfde schuitje zit. Het is inderdaad best lastig om mensen te vinden die hetzelfde doormaken op dit moment, en niet jaren geleden.

Ook ik heb te horen gekregen dat mijn uitstrijkje PAP3a was. Ik kreeg weinig informatie van mijn huisarts, die ietwat zenuwachtig zei; ik verwijs je door naar de Gynaecoloog, daar kijken ze verder.
Nou daar was ik mooi klaar mee, en had die week nog een traumatische gastroscopie achter de rug. Gisteren, 01-08-2016 kon ik al terecht bij de gyn. Ik was ontzettend bang voor wat er komen ging en voelde mij niet mijzelf. Gelukkig kreeg ik alle tijd van de gyn en zijn assistent om mijn verhaal te doen.

Ik heb een colposcopie gehad waarbij 1 biopt is afgenomen. Ik vond het erg spannend allemaal, maar het biopt viel gelukkig reuze mee. Het dichtbranden van het wondje was inderdaad minder prettig en duurde bij mij ook behoorlijk lang. Ik heb de beste man verteld dat als het ooit tot een lisexcisie moet komen bij mij, dat mooi onder narcose gaat gebeuren. Ik hou er echt niet van als men daar beneden aan het prutsen is. Ik vind het eng.

Nu moet ook ik wachten op de uitslag van het biopt. Over twee weken word ik gebeld. Dan zal ik horen of men wil afwachten of behandelen.


Wat jou situatie betreft, ik zou kiezen wat je hart je ingeeft. Ik denk dat ik zelf voor behandeling had gekozen, gewoon voor de geruststelling dat het dan maar weg is. Als ik de keuze krijg laat ik me denk ik ook behandelen. Een behandeling is waarschijnlijk een lisexcisie. Een 'lichte' ingreep zoals ze dat noemen. Heel veel sterkte!

Lin83
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Ma 15 Aug 2016 20:19

Re: PAP 3A CIN 2 / alleenstaande moeder

Berichtdoor Lin83 » Ma 15 Aug 2016 20:42

Ik wil ook graag mijn verhaal kwijt, wordt echt onzeker van deze tijd..

Ik ben nu 32 en 3 jaar geleden heb ik mijn eerste uitstrijkje gehad nav het bevolkingsonderzoek, dit was PAP 2.
Geen idee wat het was dus gaan zoeken op internet en daar las ik dat dit niet zo'n ramp was en dit waarschijnlijk vanzelf weer zou verdwijnen.
Dus na een half jaar een nieuw uitstrijkje in de veronderstelling dat het weg zou zijn, niet dus, weer PAP 2.
Weer werd ik voor een half jaar weg gestuurd, en dit x was het PAP 3a.. iets waar ik erg van schrok want het werd dus erger ipv minder.
Coloscopie ondergaan en dit was CIN I, en weer werd ik voor een half jaar weg gestuurd..
Wederom na een half jaar een uitstrijkje laten doen en deze was PAP 1 tot mijn grote verbazing, helemaal gelukkig was ik ermee.
Nou dat was dus achteraf onterecht, blijkbaar heeft de toen zenuwachtige assistente alleen aan de goede kant cellen weg gehaald (is bij mij aan 1 kant besmet) waardoor er dus een goede uitslag kwam, terwijl het er eigenlijk dus gewoon nog zat, dit bleek weer een half jaar later, was weer gewoon PAP 3a.
Weer een coloscopie gehad en hier kwam nu CIN II uit, dus werd een lisexcisie gedaan onder narcose (gelukkig!!) want vond de coloscopie's al pijnlijk.
De nasleep van die lisexcisie vond ik echt verschrikkelijk betreft de vreselijke geur van de afscheiding, echt ondraaglijk bijna. dit duurde wel zo'n maand pff.. maargoed we gaan gewoon door.
Nu ben ik 3 maanden verder na de operatie en vertrouw het voor geen meter, bij de laatste menstruatie verging ik van de rugpijn en de afscheiding had weer een vieze geur in deze periode (net als het laatste jaar rond de menstruatie), daarnaast voel ik af en toe hele gemene steken van binnen uit.
Ik vind dit allemaal alles behalve goed klinken en als ik de gyn moet geloven is t volstrekt onnodig om tussentijds een uitstrijkje te laten maken, na een half jaar is vroeg zat.
Ik heb alleen echt geen zin om in november straks te horen te krijgen, sorry mevrouw, het is foute boel, ook al zeggen ze dat t zo snel niet kan gaan, lees wel andere verhalen helaas.
Toch ga ik bellen deze week om te vragen of het toch niet kan.

Ik was na de operatie gestopt met roken, alleen door de spanning ben ik weer begonnen :? t is echt zo moeilijk om te stoppen in deze tijd.
Wil het wel weer gaan proberen binnenkort.

Ze zeiden trouwens wel na de operatie dat ze alle afwijkende cellen hadden weg gehaald, dit was een vrij groot gebied.
Ik vind achteraf ook echt dat de dokters je veelste lang laten doorlopen met foute uitslagen!

Ik vraag me af of iemand zich hierin herkent..

En hoe gaat het nu met jullie? Al uitslagen gehad?


Terug naar “Baarmoeder-, baarmoederhals- en eierstokkanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten