Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hallo,

Vorige week hebben we gehoord dat mijn vader (83 jaar) darmkanker heeft. Een biopsie van 2 grote gezwellen op de lever hebben duidelijk gemaakt dat het uitzaaing van kanker is en dat de originele kanker ergens in de lever moet zitten. Een coloscopie leverde niets op omdat ze niet ver kwamen: teveel bochten.
De artsen hebben chemo gedurende 6 maanden voorgesteld. Dat geeft ons hoop. Ze gaan toch een man van 83 jaar geen chemo geven zonder dat er hoop is! ......... of toch?

Dit is de eerste keer dat ik met kanker en chemo dichtbij te maken krijg. Nu hoor ik van sommige vrienden dat mijn vader te oud is om chemo te verdragen. Ook een bevriende huisarts zei dat hij niets zou doen. Maar wij zijn zo blij met dat beetje hoop. Sinds mijn vader weet dat ze iets gaan doen, leeft hij op. Hij loopt al wat meer om fit te blijven en doet zijn best met eten. Deze hoop maakt ons positief.
De eerste chemo is 16 augustus en deze week wordt een kastje onder de huid geplaatst.

Heeft iemand anders ervaring met chemo op deze leeftijd? Ik ben nu al zenuwachtig voor de 1e kuur; hoe gaat het toch al vermagerde en verzwakte lichaam van pa reageren?

Jullie reacties zijn zeer welkom!

Rexa

hoi rexa,

niet iedere chemo is even heftig als de anderen. Er zijn ook mildere therapieen. Vaak wordt het overigens als 'discriminatie' gezien, als artsen op latere leeftijd niet zo snel meer chemo geven, omdat mensen het niet aan zouden kunnen. Dat gebeurd namelijk heel vaak. Misschien zou je voor een second opinion kunnen gaan, maar blijkbaar denkt de arts je vader het nog wel aankan. En het feit dat je vader daar zo van opleeft.. is alleen maar fijn. Onthoud alleen wel, dat je ten allen tijden kan stoppen met de behandeling. Mocht het te zwaar zijn, de patient bepaald uiteindelijk zelf.
Ik denk ook dat als ze misschien niets zouden doen (omdat anderen dan zeggen) je vader dan misschien helemaal wel in zou storten, geestelijk, emotioneel en het dan ineens niet meer vol kan houden. Dus misschien is dit wel voor je vader de juiste weg.

sterkte in elk geval, je weet nooit hoe dingen gaan lopen en dat is gewoon ontzettend eng...

jodyi

Hoi Jodyi,

Heel erg bedankt voor jouw ondersteunende woorden. Ik ben er nu echt zeker van dat dit voor mijn vader het beste is.
Hier in Frankrijk zullen ze toch niet echt aan iets beginnen wat niet haalbaar is. Garanties hebben we niet, maar dat heeft niemand. Zelfs als men gezond is, heeft men geen garanties.

groetjes,

Rexa