merkwaardig uitlatingen

[r.landouw]

"Vent, kom jij eens even hier!"
mijn ouders waren temperamentvolle mensen.
mijn vader was rechtvaardig in zijn besluiten.als een klacht binnenkwam over baldadigheden waarbij ik betrokken zou zijn geweest, dan zocht hij het eerst uit.
stond het voor hem vast dat dat het geval was, dan werd ik ter verantwoording geroepen: "vent, kom jij eens even hier"
ik wist dan al wat er zou gaan komen. hij was wel democratisch. ik mocht kiezen: zweep, rotan (spaans rietje), of stok (steel van een bezem).
de volgende dag op school voorzichtig gaan zitten. uitgelachen door klasgenoten.
maar daarom niet getreurd, een tijdje later was het de beurt aan een ander om voorzichtig te gaan zitten. kon ik lachen.

"Ach jong, deze keer niet verdiend, maar dat is voor alle keren dat je het wel verdiende, maar niet kreeg"
mijn moeder had minstens evenveel temperament, maar was aan de kort aan gebonden kant.
niks uitzoeken," je zult er heus wel op de een of andere maniet mee te maken hebben gehad".
meteen er op los meppen.
als later bleek dat ik er inderdaad niets mee te maken had, dan kwam zij met haar logica.

"Ach snertvent, wanneer wordt je nou toch een keer volwassen?"
bekende strijdkreet van mijn moeder, als ik haar weer eens beet had genomen.

les nederlandse taal op de kweek.
"1e naam enkelvoud voltooid tegenwoordige tijd van de uitdrukking zijn mijn wellust botvieren?
niemand?
Ik heb wel vier botten gelust!"

botsing met leraar culturele en maatschappelijk vorming.
leraar: "ik ken wel 50 gedichten uit mijn hoofd"
mijn antwoord: "nou en? ik ken van wel 10 kinderversjes de beginregel"

leraar muziek:
Ron, je bent geniaal muzikaal. wat jammer dat het met 2 k's is."

op het muziekexamen 2e leerkring kweekschool (eindexamen):
"Ron, voor je prestatie een 4, voor het lef op het examen te verschijnen een 8"

mijn oudste kleindochter Serena: "Ooooh, opa, je hebt een gat in je sok"
"lieverd, beter zo dan omgekeerd"
paar tellen stilte. dan: "opa, je maakt weer een grapje, daar trap ik niet meer in"

moest voor haar iets invullen, voor school.
vraag: wie vindt jij het mooiste zingen?
antwoord van opa: mezelf onder de douche. jammer dat niemand het daarmee eens is.
vraag: wat wil je later worden:
antwoord van opa: wereldkampioen rollatorracen.
ze vond het nog prachtig ook. in de klas kwamen ze niet meer bij van het lachen.

wat je ogen zien, vernielen je handen.
ik ben berucht om mijn volslagen gebrek aan technisch inzicht. twee linker handen.
maar ik ben wel nieuwsgierig. hoe gaat dat? hoe moet dat? hoe zit dat in elkaar.
dus als ik mij weer eens ergens mee bemoei, is het uit een mond: pa, laat dat nu maar. het werkt nu nog. het hoeft niet kapot.
wat je ogen zien, vernielen je handen.

daar ben je niet voor verzekerd.
ik heb van mijn werkgever een prachtige wok pan cadeau gekregen.
gezien mijn pogingen om een cake te bakken (keuken moest opnieuw gewit worden) is het gezin beducht voor verdere koksaspiraties mijnerzijds.
Maar nu heeft mijn zoon Patrick er iets op gevonden.
"Pa, schade als gevolg van afbranden van het huis door jouw kooktalent, is niet gedekt door de verzekering"

je hebt een bizar gevoel voor humor.
diensttijd. marine. moest op het matje komen.
heftige discussie. met name over "gevoel van eer"
mijn weerwoord:" ach overste, daar hebben wij twee wereldoorlogen aan te danken"
"je hebt een bizar gevoel voor humor. daarom zal ik de straf een beetje verminderen"

afscheid van de kweek.
"ron twee dingen moeten mij van het hart:
1) bij jou was het altijd 1, 2, veel
2) eens zal je kunnen zeggen" ik heb een schitterende toekomst achter de rug""