"voor mij ben je en blijf je een kwajongen..."

[r.landouw]

oei mensen, beetje dom eigenwijs geweest.
therapeutisch in de tuin gewerkt.
wortels blootleggen . proberen er uit te trekken. fout! helemaal fout!
heb nu (spier)pijn in de operatie snee.
zal wel overgaan.

maar goed:
ouderlijk huis aan de Prinsengracht.
vlag uit: Ron heeft eindelijk weer eens een diploma gehaald.
dan een oproep militaire dienstplicht.
Koninklijke marine.
uiteindelijke standplaats: TOKM (Technische Opleidingen Koninklijke Marine) wat een humor he?
verlof om de nacht in het ouderlijk huis door te brengen.
wat een opluchting: niet met vierhonderd man op een slaapzaal, alle ramen en deuren dicht.
jakkes, alleen al het idee.
je denkt oud en wijs genoeg te zijn om (af en toe) de stad in te gaan.
nou, vergeet dat maar. als je thuis komt volgt nog een inspectie.
aantreden voor je ,moeder. je marinejas wordt aan een nauwkeurige inspectie onderworpen.
gelukkig, geen vreemde haren of geurtjes. dit keer ontsnapt.
"maar ma, ik ben notabene volgens de wet volwassen!'
"niets met jouw gemaar te maken. voor mij ben je een kwajongen, dat zul je ook blijven. einde discussie"
wordt een keer nogal laat.
probeer muisstil mijn slaapkamer te bereiken. dus: schoenen uit, heeeel voorzichtig de trappen op.
wat voor trappen: ouderwets grachtenpand.
dus: steil, smal, van hout. veel gekraak.
vreemd: ganglicht doet het niet. aardedonker. nou ja, kan gebeuren. lamp waarschijnlijk kapot.
na iedere trede en bij ieder gekraak doodstil blijven staan.
luisteren: neen, geen verdacht geluid.
verder dan maar.
bijna bovenaan.
hoera, in veilige haven.
mis dus.
mijn moeder paraat, in het pikkedonker.
werpt zich met haar volle gewicht (ruim honderd kilo spier) tegen mij aan.
natuurlijk ben je daar niet op bedacht.
je verliest je evenwicht, zwaartekracht doet de rest.
als bij toverslag gaat het ganglicht aan.
"zo jochie. dat zal je leren. je dacht zeker mij slim af te kunnen zijn? nou, dan moet je toch vroeger opstaan"
het flitst door je heen: "of vroeger thuiskomen"
"ik heb gewoon de lamp los gedraaid"
Zo'n kind geef je toch een fanta?
PS.
het kinderzinnetje "daarom is geen reden, als je van de trappen valt ben je gauw beneden"
klopt helemaal.
ik heb het op een pijnlijke wijze aan den lijve ondervonden.

[stoffeltje]

hoi ron ,
zo blijven er toch dingen, of wat je ouders normaal zouden zeggen bij je hangen hè!
moet er zelf wel eens om lachen,alsof er over mijn schouder heen gekeken wordt.

[r.landouw]

nou reken maar.
naarmate je ouder wordt (je zult mij niet horen zeggen "en wijzer") besef je dat zij toch het beste met je voor hadden.
de strenge opvoeding heeft toch vruchten afgeworpen.
ik denk dat zij maar al te goed wisten dat het een bittere noodzaak was, gezien de "erfelijke belasting" die ik van mijn familie meetors.
Hoe heb ik dat gezegd he?
want mijn familie, dat was (en is) een uitbundige bende.
tjonge jonge, daar kan ik over blijven vertellen.

[stoffeltje]

hi,je hebt dat mooi gezegd ja, zou het je niet nadoen
ondanks dat tijden veranderen, blijven je ouders op dezelfde manier bij je.
al is het maar met kleine dingen.
denk zelfs wel eens, ma kan jij daarop een oplossing voor weten?
ze wist voor mijn gevoel alles.
stoffel