hallo lui,
vandaag mijn eerste timuflu prik gehaald.
goeden dag zeg, wat een joekel van een naald.
wil niemand schrik aanjagen, maar het was geen pretje.
ik ben toch al zo bang voor injecties.
maar met "heldenmoed en doodsverachting" heb ik mij er door heen geslagen.
zien jullie het voor je?
ha ha ha.
als kleine jongen kreeg ik van ma vaak de opdracht: "ga jij eens kijken waar de ijscoman is!"
dan wist ik dat zij een schuine bak wilde vertellen.
in ieder geval een grap waarvan zij vond dat die minder geschikt was voor mijn oren.
later woonden mijn vrouw, de kinderen en ik in Nieuwendam noord.
in de zomer kwam er altijd omstreeks dezelfde tijd een ijscowagen langs.
al van ver te horen door het deuntje: "o was ik maar niet getrouwd, het had me dan niet berouwd...."
ik rende dan meteen naar de intercom. "geen ijs, geen ijs, geen ijs,.........."
kort daarop weerklonken de geluiden van hollende kinderen.
"geen ijs, geen ijs, geen ijs,.......
"beeeeehhhhhh"
"nou vooruit dan maar, omdat ik zo dol op jullie ben"
heerlijk he, die gezichten van gelukzalig aan hun ijsje likkende kinderen.
kon het toch niet laten om even te plagen.
ps: als ik als kleine jongen iets lekkers uit de voorraadkamers moest halen, dan moest ik van mijn ouders altijd fluiten onderweg.
"en blijven fluiten, heb je dat goed begrepen?"
zodra zij mijn gefluit niet meer hoorden, kwam er een brul "Ronnie, fluiten!"
ijscoman
-
- Lid
- Berichten: 1370
- Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
- Locatie: bennebroek
Re: ijscoman
dat was een goeie,dat fluiten.
ze hielden je wel in de gaten hè!
ze hielden je wel in de gaten hè!

Re: ijscoman
hoi Stoffeltje.
zijn toch leuke herinneringen, he?
ook kostbaar.
natuurlijk worden ze met de jaren bijgekleurd.
het nare vervaagt, het leuke, goede wordt helderder.
gelukkig maar.
ik geloof dat de gesprekleidster in "Herstel en Balans" de spijker op de kop slaat:
"het simpele feit dat jullie hier aan meedoen, hierin investeren, tekent jullie al als optimisten"
aan de andere kant realiseer ik me: wij kunnen dat.
hoeveel lotgenoten zouden dat dolgraag ook willen, maar zijn daar gewoon niet toe in staat?
reden te meer op te proberen deze groep "een geestelijk kontje te geven"
zijn toch leuke herinneringen, he?
ook kostbaar.
natuurlijk worden ze met de jaren bijgekleurd.
het nare vervaagt, het leuke, goede wordt helderder.
gelukkig maar.
ik geloof dat de gesprekleidster in "Herstel en Balans" de spijker op de kop slaat:
"het simpele feit dat jullie hier aan meedoen, hierin investeren, tekent jullie al als optimisten"
aan de andere kant realiseer ik me: wij kunnen dat.
hoeveel lotgenoten zouden dat dolgraag ook willen, maar zijn daar gewoon niet toe in staat?
reden te meer op te proberen deze groep "een geestelijk kontje te geven"
-
- Lid
- Berichten: 1370
- Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
- Locatie: bennebroek
Re: ijscoman
ja er zullen meer mensen die in jou situatie zitten veel aan hebben.
helaas geldt dit niet voor iedereen.
maar positief blijven hoor en de hoop niet verliezen!
je gaat goed.
helaas geldt dit niet voor iedereen.
maar positief blijven hoor en de hoop niet verliezen!
je gaat goed.

Terug naar “De kracht van het positief denken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast