de kinderen in een lastig parket

[r.landouw]

omdat wij al vroeg een twee eenheid vormden, er waren niet veel gemengde koppels, was "men" vaak storend nieuwsgierig naar ons.
rechtstreeks vragen was er nauwelijks bij.
wat ik altijd beneden peil heb gevonden was de omweg via de kinderen.
ik merkte vooral aan Maud dat zij daar vaak mee te maken had.
ze wist niet hoe ze die vragen moest beantwoorden.
vond die ook heel vervelend.
het bevreemdde haar. was het van huis uit niet gewend.
waarom vonden veel mensen ons vreemd?
mamma en pappa hadden het toch ook nooit over andere grote mensen?
ook vervelend waren de min of meer denigrerende opmerkingen die wij te horen kregen waar de kinderen bij waren.
omdat wij nogal eens moesten helpen met spullen verhuizen, hebben wij altijd een statiocar gehad.
VW Passat.
wat denken jullie van de opmerking: "wat moeten vier kleine mensjes nu met zo'n grote kar?"
mijn wraak is zoet geweest.
eerstvolgende keer dat die familie in hun auto zaten:
"ik begrijp niet hoe vier forse mensen in zo' n wagentje passen"
maar mijn wraak was pas goed raak bij het volgende incident:
mooi weer.
dus in luchtige kleding autowassen.
waterslang van twee hoog naar buiten.
je voelt gewoon dat diverse buren nieuwsgierig gluren.
vader van Maud en Pat is weer ergens mee bezig. de zwarte rakker.
je doet net of je jeuk hebt.
langzaam, ongegeneerd krabben, onderaan de rug (de bips)
dan met een ruk omdraaien naar de ramen toe.
vrolijk, vriendelijk wuiven.
meteen bewegen diverse keukengordijnen en valletjes.
daarna eigenlijk niet meer zoveel last gehad.

wat mij wel geraakt heeft is de uitval van een vader van een van haar vriendinnetjes waar ze aan het eten was.
"ja, jouw vader die zwartjoekel uit de kolonien heeft het maar goed. altijd een grote kar onder zijn ko....
daar moet ik wel hard voor werken"
Maud wist niet hoe ze het had.
ze heeft alleen geantwoord:
"mijn vader werkt ook. als u nog ligt te slapen, is hij al op pad."
het is nooit meer goed gekomen tussen haar en dat meisje.
geen van beiden was er schuldig aan.
jammer.