geen groter verschil bij vuurwerk dan tussen Maud en Pat.
Maud is heeel voorzichtig, om niet te zeggen een beetje bang.
ze vindt het nog steeds prachtig, maar dan om er op veilige afstand naar te kijken.
het toppunt van durf als kind was het vasthouden van een sterretje.
ongelukkig genoeg viel een uitgeblust vonkje op haar hand.
van schrik liet ze pardoes de ster vallen: gat in de vaste vloerbedekking.
natuurlijk haar tranen met een paar knuffels en een glas limonade geblust.

Patrick daarentegen moest een beetje geremd worden.
had de roekeloosheid van Pa.
erfelijk belast zeker.
grinnik grinnik.
op een dag werden wij door mijn pa gebeld.
wat dat voor flauwekul was?
"waar heb je het over?"
had een forse bekeuring in de bus gekregen.
ging mij echt geen lichtje branden.
pas later, veel later.
(secundair reagerend!)
"Pat, kom jij eens hier!"
hortend en stotend de waarheid.
bij logeerpartij bij opa had hij gespaarde strijkers in een rioolput gegooid.
door gasvorming straten ver knallen.
"machtig pa".
"draai er niet omheen Pat.
Bekeuring of niet?"
"o ja, glad vergeten. ben toch gepakt door politieagent.
heb opa's adres opgegeven. vandaar"
"dat is een boevenstreek"
"ja maar ik logeerde daar op dat moment toch?"
probeer dan maar je lachen in te houden.
hij heeft het ook gepresteerd om, bij controle van de kwaliteit vuurwerk, een vuurpijl dwars door het raam van zijn slaapkamer af te steken.
ruit aan diggelen natuurlijk.
schade moeten terugbetalen van het geld van zijn vakantiewerk.
hij is nu (gelukkig) een stuk rustiger.


