Hoofdwebsite Stichting Diagnosekankervandaag een dag met een gaatje.
ben al een tijd in de weer om paden sneeuwvrij te maken, respectievelijk te houden.
is mij gelukt, zij het met moeite.
nu een zaak om het bij te houden.
bij de buurman ging het een beetje stroef, omdat onder de sneeuw een vrij dikke harde laag ijs verborgen is.
misschien veroorzaakt door het niet steeds op tijd wegwerken van de sneeuwlagen.
ook bezig met de dakgoot boven de garage ijsvrij te hakken.
steeds als het overdag dooit, komt het smeltwater net voor de garagedeur terecht.
's morgens spekglad door nachtvorst.
heel vervelend voor bezorgers en Rietepiet..
zelf niet zoveel last van omdat je lekker in een verwarmde auto zit.
voordeel van een elektrische deur.
"moet je hem nou zien zitten, mijn pasja.
sjeik Abdoel Landouw.
grootvorst Von Landowski"
maar goed: je staat lekker vroeg op, met het idee de dakgoot definitief ijsvrij te maken, plus een breder deel van de straat.
telefoon.
vraag of je bereid bent een lift te geven.
bussen rijden niet helemaal op schema.
natuurlijk doe je dat.
alleen: waar moet je die persoon ophalen.
volgt een uiteenzetting.
wordt er alleen onduidelijker op.
uiteindelijk: licht in de duisternis.
"oooo, bedoel je dat punt.
had dat meteen gezegd.
natuurlijk ken ik dat."
moeizaam ademhalen aan de andere kant, ook omdat je het lachen niet meer kunt inhouden.
op de betreffende halte (opgeheven), staan nog een paar mensen beteuterd te kijken.
"waar moeten jullie heen?"
verschillende antwoorden.
"nou, ik kan jullie in ieder geval een lift aanbieden naar centraal station"
ja ja, wereldstad Hoorn heeft meer dan een station hoor!
"nou graag, dan pakken wij daar wel de bus"
zo gezegd zo gedaan.
wel wat tijd verloren.
op de terugweg zie je een vrouw in een wit pak (of soort uniform) langs de weg ploeteren.
soort koffer op wielen achter zich aan slepend.
"kom op Ron.
je bent toch bezig.
misschien moet die mevrouw een heel eind lopen".
die moet naar het WFG (West Fries Gasthuis)
"ach, daar ben ik al een paar keer gast geweest.
stapt U maar in"
vrouw kijkt in eerste instantie vreemd op.
"meent u dat nou?"
"ja natuurlijk.
maar als u met die bijtende wind toch liever sportief wilt wandelen: even goede vrienden hoor"
uiteindelijk toch naar WFG.
kom je thuis: "o, nou je de auto toch buiten hebt, kunnen we meteen boodschappen doen".
eind goed al goed: toch nog tijd om verder te werken aan dakgoot en weg.
bijna klaar.
komt de buur,man de straat inrijden.
moet binnenkort aan de knieen geopereerd worden.
"Ron, dat is wel genoeg hoor"
"Ed, ik denk er over na om dit deel van de straat helemaal ijsvrij te hakken.
ook een stuk van de parkeerplaatsen naar onze woningen (staan daar tegenover).
ik vind het zielig voor die oudjes als ik ze zo zie schuivelen"
