Hoofdwebsite Stichting Diagnosekankervandaag open dag in heel Nederland van alle "Pisa" huizen.
je raapt al je moed bijeen.
stalen ros beklommen: er heen
geen spijt daarover.
was gezellig.
je bent onder lotgenoten.
iedereen heel hartelijk.
je ontmoet nog een opgewekt, creatief vrouwspersoon uit onze groep.
wat een welkom!
"kom Ron, zal ik je omhelzen. weet dat je dat niet zo leuk vindt"
" ja, ja, pure plagerij"
(boontje komt om zijn loontje. wie kaatst moet de bal verwachten)
tjonge, dat was nog eens een warm welkom.
ze haalt je over om deel te nemen aan de zanggroep.
wat een mooie, enthousiaste, warme stemmen.
je kunt het niet over je hart verkrijgen dat te verknoeien door daaraan uit volle borst mee te doen.
het spreekwoord luidt: gezelligheid ken geen tijd.
nou, niets is minder waar hoor!
helaas te laat realiseer je je dat er ook nog zoiets is als een behandelafspraak in het ziekenhuis.
gelukkig niet meer glad.
racen dus.
(nou ja, voor zover een oud heertje kan racen, dan)
niet op tijd dus.
maar gelukkig: de man na jou, is naar voren geschoven.
daarna is het jouw beurt.
eind goed, al goed.
ik kan een ieder die daartoe in staat is, regelmatige bezoeken aan de Pisahuizen warm aanbevelen.
Ron.
PS: nu ik deze laatste zin overlees: toch wel een beetje tricky.
