wat een prachtig weekeinde he?
hebben jullie er ook van kunnen genieten?
hoop vurig van wel.
zaterdag de auto een schoonmaakbeurt gegeven.
de binnenkant dan, hoor.
moet ook af en toe gebeuren he?
Rietepiet allang blij, kon zij op haar gemak rondje centrum doen.
heeft gelukkig forse fietstassen plus voorop een mand.
die kwam dus bepakt en beladen terug.
vooral veel planten.
de tijd ervoor.
het boenen en poetsen valt je toch tegen, hoor.
met moeite de achterbanken op kunnen klappen.
je krijgt is het idee dat die stroever zijn geworden.
of misschien verval van krachten?
enfin, met behulp van stofzuiger, allerlei mondstukken, sop en zeem ziet hij er weer spic en span uit.
voor de buitenkant maar naar de autowasserette.
wel ineens veel aanspraak.
je krijgt het idee dat de hele buurt op de hoogte is van je lek en gebrek.
zelf heb je het er (buitenshuis) nooit over.
neen, dan de zondag.
vrij vroeg naar het strand.
eerst je bedoeling naar St. Maartenszee.
stukje nostalgie.
je hebt daar jaren met gezin leuk gekampeerd.
toch maar geluisterd naar Ria: naar Callantsoog.
drukte viel reuze mee.
parkeerplaats voldoende.
net gezellig.
parkeerplaats even buiten het dorp.
dat dwingt je een eind te lopen.
wat een geluk dat je geluisterd hebt naar het verstandigste deel van het huwelijk.
dat viel echt niet mee zeg! (om misverstanden te voorkomen:de wandeling)

naar het strand toe: klein stukje duinhelling op.
(weg naar zee in Sint Maartenszee is veel en veel langer)
je hijgt al gauw als een molenpaard.
je zou niet zeggen dat je in de grijze oudheid getraind bent op atletiek en door mariniers.
maar ja, ook nostalgie.
is toch al gauw een halve eeuw geleden.
nu is het: "Riet, help me, je bent nu mijn rollator"

helling af naar het strand voel je je heel wat.
dan door het rulle strand sloffen.
maar helling af betekent automatisch: aan het eind ook weer helling op.
Rietepiet geeft je een arm; "kom maar ouwe (ze is ouder dan ik), ik help je wel vooruit.
zal weer voor rollatortje spelen"
nou, dan kunnen wij weer niet verder van het lachen.
eindelijk: koffie met gebak.
je krijgt nog een glaasje slagroom toe ook.
gelukkig heeft je beschermengel iets in de gaten: op de bodem ligt een alcoholische drank.
ze weet uit ervaring dat je daar helemaal niet tegen kunt.
dus toch maar niet nuttigen.
bovendien heel slecht voor de psoriasis.
je moet nog terugrijden ook!
op de terugweg naar de parkeerplaats slaan vermoeidheid en pijn toe.
maar deze twee fijne dagen pakken ze je niet meer af.
o zo!
wel te rusten allemaal.
hoop tot lezens.


