Lachen om de kaarten die binnenkomen en nét op het randje zijn.
Lachen om de 'kankerkaart' die ik mocht trekken als ik geen energie had. Op den duur hoefde ik alleen maar te doen alsof ik een gele kaart trok (als scheidsrechter) en mijn kleine dames begonnen al te lachen.
Lachen om die vriend, die me nu structureel 'kortdarmpje' noemt. (Bijna mijn hele dikkedarm is verwijderd tijdens de operatie)
Lachen als ík op moet staan om voor iedereen wat te drinken in te schenken. In plaats van 'het oude moet eerst op' wordt er nu geroepen 'laat die kankerlijer maar lopen.'
Zo zijn er nog 100 kleine anekdotes te benoemen waarin we echt hebben kunnen lachen met of om kanker. Toch valt het me op dat er online weinig ruimte is voor 'kankerhumor'. Natuurlijk is kanker een zwaar en heftig onderwerp, maar het heeft mij en mijn omgeving zeker geholpen om alles wat luchtiger te maken en om dingen een plekje te geven. Humor is voor mij een manier van verwerking.
Nu ben ik in mijn hoofd bezig met een paar dingen om 'kankerhumor' wat meer op de online kaart te zetten, maar ik vraag me af of er meer mensen zijn die dit gemist hebben in zijn/haar traject, of dat ik de enige ben met een zieke geest (nee, geen hersentumor
