Mijn zus en ik

[r.landouw]

hallo lotgenoten en lezers/lezeressen.
ben nu bezig met een van mijn hobbies: cassettes en lp's met oude muziek van vroeger over zetten op audio cd's.
niet klassieke muziek heb ik afgerond (tenminste, voorzover die in mijn collectie waren).
Ben nu bezig met cassettes en platen klassieke muziek.
Beetje problemen met 78 toerenplaten. Afspeelapparatuur is niet meer zomaar te krijgen, of betrekkelijk duur.
Ik heb nog wel een paar pick ups (ben er altijd zuinig op geweest, maar daar slipt de snaaraandrijving van.
Ik heb nog niet de energie om naar de stad te gaan om te informeren of die gerepareerd kunnen worden, en zo ja door wie en hoeveel tijd dit gaat kosten.
Andere belemmering: ik ben even nieuwsgierig als onhandig (a technisch).
Dat is een ideale combinaties om in vreemde situaties terecht te komen..
Ik heb nu even tijd, omdat klassieke stukken vaak drie kwartier duren. Opname versnellen is er niet bij.
Vandaar.
Ik hoop met deze anekdotes een glimlach te veroorzaken.
Al is het er maar een.
Zoals reeds gememoreerd: mijn zus en ik zijn elkaars tegenpolen. Je kunt ook stellen: wij vullen elkaar prachtig aan.
Maar ruim drie jaar ellende van krijgsgevangenschap schept een bijzondere en sterke band.
Mijn zus is zo serieus, dat ik het nooit kan nalaten haar voor de gek te houden.
Daar gaat het volgend verhaaltje over.
Noot: mijn belevenissen stel ik op schrift zoals zij mij binnenvallen.
Dus absoluut niet chronologisch.
Gaat ie:
Ik vind zee zwemmen heel erg fijn. Wel in lekker warm water, schoon, en niet te veel deining.
Griekenland ideaal.
Daar ik al getint ben, word ik ook snel diepbruin.
Joyce (mijn tweelingzusje):
"tjonge Ron, wat ben je bruin, je begint steeds meer op een neger te lijken"
Mijn persoontje: "weet je wat ik nu zo vreemd vind! Dat deel van mij, dat nooit met de zon in aanraking komt, is het meest gekleurd. Ja is pikzwart"
Joyce, na een tijdje diep nadenken:" Ohhh, Ron toch. Viezerik!!!"
Mijn persoontje: "Ik begrijp het niet. Ik dacht aan mijn ziel. Waar dacht jij eigenlijk aan?"
Na een tijdje: "Aaahhhh. Nu snap ik het. Foei Joyce toch. Ga je schamen. Dat had ik nooit van je verwacht"
Grote hilariteit.