Diagnose Kanker lotgenotenforum

heb een heerlijk weekeinde achter de rug. (minstens even fijn als mijn toekomst)
vrijdag middag, direkt na "herstel en balans" naar een zomerhuis van Landal Greenpark 't Loo gereden (dat wil zeggen, Patrick, zoonlief reed. Ik voel mij nog te onzeker, vertrouw mijn lichaam nog onvoldoende)
Geboft met het weer.
leuke dingen gezien (waaronder een klein dierenpark met zeldzame petieterige aapjes) en beleefd..
ben daar zowaar nog verdwaald. Grote ongerustheid bij moeder de vrouw: "wat heeft hij nou weer uitgespookt"
(ze weet maar al te goed hoe nieuwsgierig ik van aard ben. ook dat ik vrij snel de weg kwijt)
aanleiding voor dit uitstapje was de 47e verjaardag van ons huwelijk.
het is traditie dat wij een 8 persoonshuisje huren. kunnen we met de kleinkinderen verstoppertje spelen.
jammer dat zij er langzamerhand te groot voor worden.
ook jammer dat mijn lichaam na twee uur slenteren waarschuwt dat de grens van wat het kan hebben bereikt wordt.
maar evengoed met volle teugen genoten. ook veel gelachen.
heb getracht het gezelschap over te halen mij te laten koken.
afwijzing was unaniem.
Motivatie verschillend (al naar gelang de ervaringen).
"Ik ga liever gewoon dood"
"Ik kom er liever niet achter dat het ziekenhuis hier niet zoveel ervaring heeft met voedselvergiftiging"
"ben je wel extra verzekerd tegen afbranden van een vakantie huis door eigen schuld"
"wat je tot nu toe hebt gepresteerd op dat gebied is weliswaar revolutionnair, maar niet bepaald om echt van te
genieten"
"Pa, doe dat nou niet, de laatste keer konden wij de keuken uitsoppen"
lachen geblazen dus.
helaas, aan alles komt een eind.
In dit geval, zoals zo vaak: veel te snel.

r.landouw,
fijn zo een vakantie,en genieten erbij.
mijn broer had ook nog een paar korte dagen vakantie met fam.
ook altijd erg optimistisch.
de kleintjes genoten ervan,weer op vak..
mijn broer maakte de foto"s.
bij de eerste vak. ging hij zowaar voor het eerst in een 8 baan,
ook hij had geluk er een periode bij te krijgen.
probeer nog veel van die tijden door te maken,en geniet met je fam.
zo te lezen staan jullie ook sterk samen.
maak er wat van ,sterkte stoffeltje

hallo stoffeltje,
bedankt voor het "geestelijk kontje" (uitdrukking van de wiskundeleraar op de Hervormde Kweekschool voor Onderwijzers in Amsterdam)
andere uitdrukking (die op mij heeft geslagen) (andere leraar): Ron, wat is het leven toch eenvoudig voor jou. Een, Twee, Veel.....
Hoop dat jij, jouw broer en alle anderen (gezin, familie, vrienden) nog veel leuke dingen mogen beleven.
het kan in het leven merkwaardig lopen, he?
ik ben in de gordel van smaragd geboren. doordrenkt met het oosterse innerlijke leven.
mijn vrouw is in Amsterdam geboren, puur westers. even blond als ik nu grijs ben (ha ha)
na veel omzwervingen kwam ons gezin (pa, ma en zusje Joyce) in Amsterdam.
rietepiet, nog steeds de mooiste vrouw ter wereld, Prinsengracht 460, kruising Leidsestraat, mijn persoontje Prinsengracht 178, kruising Rozengracht, recht tegenover de Westerkerk.
Eerst 20.000 km gescheiden, vervolgens nog geen kilometer.
ik kwam haar eerder tegen dan zij mij (althans was mij er eerder van bewust)
liefde op het eerste gezicht van mijn kant.
wij ontmoetten elkaar bewust op 3 september 1956 om 08.30, in klas 1a. (begin van het schooljaar)
sindsdien onafscheidelijk.
direkt na mijn diensttijd maakte zij werk van ons huwelijk (ik vond het wel best zo).
Ondertrouw, huwelijksdatum, receptie, noem maar op.
de energie zit veel meer bij haar dan bij mij.
de klappen die wij opliepen, en er waren heel wat tegenslagen, brachten ons steeds dichter bij elkaar.
soms had ik het idee dat het mijn einde was, zoals met die nare bijna dood ervaring.
veel kopje onder, maar altijd weer te boven gekomen.
ook haar is veel ellende overgekomen.
maar nogmaals: dat sterkt onze band alleen maar.
nu lees ik op deze fora veel over lotgenoten, put ook daar kracht uit, kan mijn ei kwijt, kan een kleine bijdrage leveren.
al met al: ik ben een gezegend mens.
nogmaals: veel dank en sterkte.

hoi r.landouw,
helaas is mijn broer overleden.
maar heb mooie herinneringen aan hem,hij had veel humor en was een optimist.
ook een sterke fam.
beleef alles zoveel mogelijk bewust samen met je fam..
sterkte stoffel.

hoi stoffeltje,
wat afschuwelijk. mijn diepste medeleven.
wij weten wat het is om zo'n verlies te lijden. ons kleindochtertje, 16 maanden. pats, in vijf minuten. hartstilstand.
kom net van een training van "herstel en balans"
fijne groep. veel humor en opgewektheid.
dat geeft de burger moed en kracht.
fijn weekend.
ook veel sterkte, kracht, liefde en warmte voor alle betrokkenen.
ron.