te paard naar huis
Geplaatst: Ma 19 Okt 2009 19:02
de eerste keer in Nederland.
twee problemen:
in de lente en de zomer de lange schemering,
eb en vloed.
de lange schemering was voor mij eigenlijk geen probleem. ik kon nog geen klokkijken. dus beriep ik me er steeds op dat "ik dacht dat het veel vroeger was"
was snel opgelost: geleerd klok te kijken.
maar ja,waar ik meestal speelde (aan het strand) geen mensen om te vragen hoe laat het is ("geloof je dat zelf wel?")
tweede probleem was mij totaal onbekend.
op zichzelf natuurlijk wel, maar niet zo hevig. niet zo'n groot getijdeverschil.
ik speelde op een stuk strand.
had niet in de gaten dat het stuk vol stroomde: vloed.
vaste land niet meer droog bereiken.
politie te paard ontdekte mij.
haalde mij naar het droge.
"moet jij niet allang thuis zijn jochie?"
"hoe laat is het dan? zo laat al?
oh oh,problemen. moet als een haas naar huis"
"waar woon je?"
"Frankenslag meneer."
"dat is niet zover hiervandaan. weet je wat? je zit toch al voorop. ik breng je wel even!"
ha, apetrots was ik.
daar kwam ik aangereden. met politie.
de buurt liep uit.
"heb je het gezien? deze keer is die apenkop te ver gegaan. opgebracht door de bereden politie!"
mijn ouders woest.
"Wat heb je nu weer uitgespookt?" (ik was behoorlijk nat)
politieagent nam het voor me op. zaak uitgelegd.
"yippie, dat kunnen ze mij niet meer afnemen. kan ik lekker opscheppen, want verder heeft niemand dit voor elkaar gekregen! o zo!"
natuurlijk kreeg ik forse klappen, per slot van rekening was ik veel te laat thuis.
maar niets was in staat mijn pret te bederven.
ron.
twee problemen:
in de lente en de zomer de lange schemering,
eb en vloed.
de lange schemering was voor mij eigenlijk geen probleem. ik kon nog geen klokkijken. dus beriep ik me er steeds op dat "ik dacht dat het veel vroeger was"
was snel opgelost: geleerd klok te kijken.
maar ja,waar ik meestal speelde (aan het strand) geen mensen om te vragen hoe laat het is ("geloof je dat zelf wel?")
tweede probleem was mij totaal onbekend.
op zichzelf natuurlijk wel, maar niet zo hevig. niet zo'n groot getijdeverschil.
ik speelde op een stuk strand.
had niet in de gaten dat het stuk vol stroomde: vloed.
vaste land niet meer droog bereiken.
politie te paard ontdekte mij.
haalde mij naar het droge.
"moet jij niet allang thuis zijn jochie?"
"hoe laat is het dan? zo laat al?
oh oh,problemen. moet als een haas naar huis"
"waar woon je?"
"Frankenslag meneer."
"dat is niet zover hiervandaan. weet je wat? je zit toch al voorop. ik breng je wel even!"
ha, apetrots was ik.
daar kwam ik aangereden. met politie.
de buurt liep uit.
"heb je het gezien? deze keer is die apenkop te ver gegaan. opgebracht door de bereden politie!"
mijn ouders woest.
"Wat heb je nu weer uitgespookt?" (ik was behoorlijk nat)
politieagent nam het voor me op. zaak uitgelegd.
"yippie, dat kunnen ze mij niet meer afnemen. kan ik lekker opscheppen, want verder heeft niemand dit voor elkaar gekregen! o zo!"
natuurlijk kreeg ik forse klappen, per slot van rekening was ik veel te laat thuis.
maar niets was in staat mijn pret te bederven.
ron.