rituelen
Geplaatst: Za 24 Okt 2009 14:06
ben ik gevoelig voor. niet verslaafd. geen neurose of fobie. gewoon gevoelig.
ik ben ervan overtuigd dat het een positieve invloed kan hebben.
ben er ook van overtuigd dat ieder land, ieder volk, stam, ja zelfs ieder individu, bewust of onbewust een of meerdere rituelen heeft.
het eerste ritueel dat ik bewust meemaakte had een gruwelijk gevolg.
oorlog, krijgsgevangene.
mijn tante liet zich uitgebreid wassen. ritueel wassen.
een Japans officier kwam langs. gewaarschuwd?
vroeg wat er aan de hand was.
"ik ben ritueel gereinigd"
dat wekte zijn belangstelling. dat vond hij prachtig, was er vanzelfsprekend gevoelig voor.
tolk vertaalde een en ander.
"o ja, gefeliciteerd. waar bent u van gereinigd, waar was dat voor nodig?"
"een Jap heeft mij aangeraakt. daardoor werd ik onrein. maar nu is alles weer in orde. nu ben ik weer rein"
ai, dat had ze beter niet kunnen zeggen. dat was zuiver provoceren.
de gevolgen waren afgrijselijk.
de hele familie aantreden.
nu een geheel ander ritueel, wat ik destijds natuurlijk absoluut niet begreep, maar mij jarenlang nachtmerries heeft bezorgd.
mijn tante zou ritueel onthoofd worden.
volgens die officier een hele eer. ze weigerde een blinddoek.
knielde.
een flits. in een klap hoofd van de romp gescheiden.
vele jaren later werd mij duidelijk, dat dit op zichzelf een kunst is: het zwaard moet vlijmscherp zijn, de uitvoerder sterk, zeer bedreven, om zoiets in een klap te voltooien.
thuis hebben wij nu ook onze rituelen.
ik sta als eerste op.
maak voor mezelf thee, een mok van een halve liter.
makkelijk, dan kan ik in de gaten houden hoeveel vocht ik per dag ongeveer consumeer.
zodra ik de voetstappen van mijn vrouw op de trap hoor, zet ik thee voor haar. kleinere hoeveelheid hoor.
tussen 10 uur en half elk: tijd om koffie te zetten.
neem ik ook voor mijn rekening.
koffie klaar: als waarschuwing drie klappen op de gong in de gang.
of ze nu naast me staat, in de tuin is, in de garage of op mijn zolderkamer: drie dreunen.
en geloof me, die zijn duidelijk te horen.
mensen die in huis bezig zijn (bijvoorbeeld visite of werklui) zijn altijd heel verbaasd.
nog nooit zoiets meegemaakt.
onlangs werd er in de tuin een boom omgezaagd. een knots van ruim 14 meter lengte.
dus: de garagedeur opgegooid, gong naar de opening gesleept, gewacht op een lawaaipauze , drie dreunen.
ha, ha, ha, je had de gezichten moeten zien.
ook voorbijgangers keken verbaasd. wat is dat nou?
dessavonds een iets ander ritueel.
kort na het avondjournaal een oerkreet:" JA, LEKKER RIE"
"neen"
10 minuten daarna: "wat wil je drinken?"
korte stilte.
"koffie?"
"lieverd, de vraag stellen is haar beantwoorden.
wat is een indische jongen zonder koffie. ik moet mijn kleur toch bijhouden?"
ik ben ervan overtuigd dat het een positieve invloed kan hebben.
ben er ook van overtuigd dat ieder land, ieder volk, stam, ja zelfs ieder individu, bewust of onbewust een of meerdere rituelen heeft.
het eerste ritueel dat ik bewust meemaakte had een gruwelijk gevolg.
oorlog, krijgsgevangene.
mijn tante liet zich uitgebreid wassen. ritueel wassen.
een Japans officier kwam langs. gewaarschuwd?
vroeg wat er aan de hand was.
"ik ben ritueel gereinigd"
dat wekte zijn belangstelling. dat vond hij prachtig, was er vanzelfsprekend gevoelig voor.
tolk vertaalde een en ander.
"o ja, gefeliciteerd. waar bent u van gereinigd, waar was dat voor nodig?"
"een Jap heeft mij aangeraakt. daardoor werd ik onrein. maar nu is alles weer in orde. nu ben ik weer rein"
ai, dat had ze beter niet kunnen zeggen. dat was zuiver provoceren.
de gevolgen waren afgrijselijk.
de hele familie aantreden.
nu een geheel ander ritueel, wat ik destijds natuurlijk absoluut niet begreep, maar mij jarenlang nachtmerries heeft bezorgd.
mijn tante zou ritueel onthoofd worden.
volgens die officier een hele eer. ze weigerde een blinddoek.
knielde.
een flits. in een klap hoofd van de romp gescheiden.
vele jaren later werd mij duidelijk, dat dit op zichzelf een kunst is: het zwaard moet vlijmscherp zijn, de uitvoerder sterk, zeer bedreven, om zoiets in een klap te voltooien.
thuis hebben wij nu ook onze rituelen.
ik sta als eerste op.
maak voor mezelf thee, een mok van een halve liter.
makkelijk, dan kan ik in de gaten houden hoeveel vocht ik per dag ongeveer consumeer.
zodra ik de voetstappen van mijn vrouw op de trap hoor, zet ik thee voor haar. kleinere hoeveelheid hoor.
tussen 10 uur en half elk: tijd om koffie te zetten.
neem ik ook voor mijn rekening.
koffie klaar: als waarschuwing drie klappen op de gong in de gang.
of ze nu naast me staat, in de tuin is, in de garage of op mijn zolderkamer: drie dreunen.
en geloof me, die zijn duidelijk te horen.
mensen die in huis bezig zijn (bijvoorbeeld visite of werklui) zijn altijd heel verbaasd.
nog nooit zoiets meegemaakt.
onlangs werd er in de tuin een boom omgezaagd. een knots van ruim 14 meter lengte.
dus: de garagedeur opgegooid, gong naar de opening gesleept, gewacht op een lawaaipauze , drie dreunen.
ha, ha, ha, je had de gezichten moeten zien.
ook voorbijgangers keken verbaasd. wat is dat nou?
dessavonds een iets ander ritueel.
kort na het avondjournaal een oerkreet:" JA, LEKKER RIE"
"neen"
10 minuten daarna: "wat wil je drinken?"
korte stilte.
"koffie?"
"lieverd, de vraag stellen is haar beantwoorden.
wat is een indische jongen zonder koffie. ik moet mijn kleur toch bijhouden?"
