Diagnose Kanker lotgenotenforum

zoals al vermeld vond Theo "van af nu ben ik een MAN"
ik heb me af en toe kostelijk vermaakt om de situaties die daaruit voortvloeiden.
zoals nu volgt:
vroeg in de morgen een gekerm, gehuil van pijn.
" au, au, ma, heus, dat is geen rommel van mij. de kat heeft in bed gejongd"
natuurlijk neem je voorzichtig een kijkje om de hoek van de deur.
jak, wat een zure geur.
"O ja, de kat de schuld geven he? meneer verbeeldt zich een man he? nou, ik zal je straffen als een man"
zijn moeder witheet. vieze rommel op het bed.
tja, wat zal ik ervan zeggen. het idee van Theo over man zijn was toenertijd "Wein, Weiber und Gesang"
met dit als resultaat.
man of geen man, zijn moeder gaf hem een rammeling met een grote pook.
heb verder niets gezegd, me uit de voeten gemaakt.
fietsen tevoorschijn.
op mijn voorstel gedaan wat ik als jongen zo vaak moest doen: ervandoor naar familie in de buurt.
naar Heidenheim.
slechts voor een paar dagen hoor. tot de storm uitgewoed is.
aaaaahhhh heerlijke onbezorgde vakantietijd.
voor jongen zowel als man.
ha ha ha.