van je familie moet je het maar hebben (01)
Geplaatst: Do 12 Nov 2009 11:53
hallo allemaal.
net terug van de tandarts.
alleen maar controle, maar ai, wat een pijn in mijn buik.
Sch....he?
zit natuurlijk tussen de oren.
ben heel bang geworden voor injecties.
was ik altijd al hoor, maar sinds ik in het AMC 3 uur lang in mijn heb liggen trillen van pijn omdat een infuus niet wilde lukken, is het eind zoek.
held op sokken.
maar goed, kan het nu van mij afschrijven.
tussen twee haakjes, vind het fijn om herinneringen op papier te zetten.
steeds weer schieten mij nieuwe stre.....eh dingen te binnen.
maar goed, mijn familie.
eigenlijk wat daar van over is.
de wereldoorlog heeft huisgehouden: een deel is nooit teruggekeerd.
niemand weet waar die familieleden zich bevinden, of ze nog leven of niet.
de rest is verspreid over de hele wereld. alle werelddelen.
maar gelukkig hebben wij met een aantal nog geregeld goed contact.
een aantal verhalen heb ik van horen zeggen.
de strekking was ongeveer gelijkluidend, dus een kern van waarheid zal het wel bevatten.
bij een aantal gebeurtenissen was ik rechtstreeks betrokken.
sommige berichten zijn, laat ik het voorzichtig uitdrukken "enigszins aan de koloniale kant"
niet leuk.
sla ik dus over.
andere zijn leuker. daar zal ik het wel over hebben.
maar verlies een ding niet uit het oog: andere tijd, andere cultuur.
gaat ie:
Oma Tjang.(eigenlijk overgrootmoeder)
kras oudje.heb ik maar heel even gekend.
geloof de verhalen die over haar de ronde deden/doen meteen.
zie ik haar wel voor aan.
ze was een bekend fokster van eenden. haar trots.
haar zoon Frans idem.
hij ging zover, dat hij ze namen gaf van destijds beroemde filmdiva, zoals Asta Nielsen.
rivaliteit tussen die twee wijd en zijd bekend
op een dag staat gebraden eend op het menu.
Frans staat op een gegeven ogenblik lijkwit op. "Dat is Asta"
hij rent naar de wapenkamer.
oma Tjang er als een haas vandoor.
die twee achter elkaar aan, Frans met een buks.
rest van de familie aanmoedigings kreten.
plus gokken: "hij krijgt haar te pakken of niet. wie zet hoeveel in?"
uiteindelijk met een sisser afgelopen.
tweede verhaal:
last van inbrekers. oma had de oplossing.
de volgende dag een afschuwelijk gegil.
baboe overstuur.
reconstructie:
oma laat de ramen van de voorkamer wagenwijd open.
inbreker denkt een pracht kans te zien.
klimt door het raam naar binnen.
edoch: onder het raam slapen twee grote deense doggen.
daar trapt hij op.
beesten grommen.
man van schrik erin gebleven.
nooit meer last van inbrekers.
derde verhaal:
oma heeft veel jongens van de familie onder haar hoede.
de ouders werken ver weg, voornamelijk in de plantages.
oma is streng.
siesta is siesta. geen flauwekul: slapen.
zeer tegen de zin van de jongens.
oma haalt haar vals gebit uit de mond.
"Zien jullie dit?
als je niet gehoorzaam bent, dan bijt het"
helpt een tijdje.
wat doen de kwajongens: smeren het gebit in met varkensvet. lekker dik.
gooien het voor de honden.
die lusten het wel.
weg kunstgebit.
groot rumoer. ondervraging.
"wllie hheelt lijn lustgebiet?'
enig antwoord is een daverend gelach.
net terug van de tandarts.
alleen maar controle, maar ai, wat een pijn in mijn buik.
Sch....he?
zit natuurlijk tussen de oren.
ben heel bang geworden voor injecties.
was ik altijd al hoor, maar sinds ik in het AMC 3 uur lang in mijn heb liggen trillen van pijn omdat een infuus niet wilde lukken, is het eind zoek.
held op sokken.
maar goed, kan het nu van mij afschrijven.
tussen twee haakjes, vind het fijn om herinneringen op papier te zetten.
steeds weer schieten mij nieuwe stre.....eh dingen te binnen.
maar goed, mijn familie.
eigenlijk wat daar van over is.
de wereldoorlog heeft huisgehouden: een deel is nooit teruggekeerd.
niemand weet waar die familieleden zich bevinden, of ze nog leven of niet.
de rest is verspreid over de hele wereld. alle werelddelen.
maar gelukkig hebben wij met een aantal nog geregeld goed contact.
een aantal verhalen heb ik van horen zeggen.
de strekking was ongeveer gelijkluidend, dus een kern van waarheid zal het wel bevatten.
bij een aantal gebeurtenissen was ik rechtstreeks betrokken.
sommige berichten zijn, laat ik het voorzichtig uitdrukken "enigszins aan de koloniale kant"
niet leuk.
sla ik dus over.
andere zijn leuker. daar zal ik het wel over hebben.
maar verlies een ding niet uit het oog: andere tijd, andere cultuur.
gaat ie:
Oma Tjang.(eigenlijk overgrootmoeder)
kras oudje.heb ik maar heel even gekend.
geloof de verhalen die over haar de ronde deden/doen meteen.
zie ik haar wel voor aan.
ze was een bekend fokster van eenden. haar trots.
haar zoon Frans idem.
hij ging zover, dat hij ze namen gaf van destijds beroemde filmdiva, zoals Asta Nielsen.
rivaliteit tussen die twee wijd en zijd bekend
op een dag staat gebraden eend op het menu.
Frans staat op een gegeven ogenblik lijkwit op. "Dat is Asta"
hij rent naar de wapenkamer.
oma Tjang er als een haas vandoor.
die twee achter elkaar aan, Frans met een buks.
rest van de familie aanmoedigings kreten.
plus gokken: "hij krijgt haar te pakken of niet. wie zet hoeveel in?"
uiteindelijk met een sisser afgelopen.
tweede verhaal:
last van inbrekers. oma had de oplossing.
de volgende dag een afschuwelijk gegil.
baboe overstuur.
reconstructie:
oma laat de ramen van de voorkamer wagenwijd open.
inbreker denkt een pracht kans te zien.
klimt door het raam naar binnen.
edoch: onder het raam slapen twee grote deense doggen.
daar trapt hij op.
beesten grommen.
man van schrik erin gebleven.
nooit meer last van inbrekers.
derde verhaal:
oma heeft veel jongens van de familie onder haar hoede.
de ouders werken ver weg, voornamelijk in de plantages.
oma is streng.
siesta is siesta. geen flauwekul: slapen.
zeer tegen de zin van de jongens.
oma haalt haar vals gebit uit de mond.
"Zien jullie dit?
als je niet gehoorzaam bent, dan bijt het"
helpt een tijdje.
wat doen de kwajongens: smeren het gebit in met varkensvet. lekker dik.
gooien het voor de honden.
die lusten het wel.
weg kunstgebit.
groot rumoer. ondervraging.
"wllie hheelt lijn lustgebiet?'
enig antwoord is een daverend gelach.
