Diagnose Kanker lotgenotenforum

fijne herinneringen.
machtig, zo'n kolos.
wat voel je je dan nietig.
meteen na aan boord gaan begin je de zaak te verkennen.
dek na dek, ruimte na ruimte.
de route naar je hut.
je hebt je eigen reiskoffertje, met alle dagelijkse benodigheden.
pas later krijg je te horen dat het eigenlijk een vluchtkoffer is.
eetzaal: heel mooi.
vrienden van je hebben een andere eetzaal toegewezen gekregen.
geeft niet, na het eten is het toch "alle ballen verzamelen"
trossen los, zwaar hoornsignaal. geroep, gezwaai, laatste chocoladerepen, marsrepen en snoepgoed worden aan boord gegooid.
kus handjes, tranen
het schip wordt de haven uitgetrokken, voor een deel.
deining begint. meteen al een aantal zeeziek.
wat staat er op het menu?
heerlijk, ijs!
wegens zeeziekte minder eters, eetzalen af struinen naar open zitplaatsen.
telkens een portie ijs.
gevolgen blijven niet uit: ook misselijk, buikpijn.
goed zo, zo leer je het wel af.
maar niet heus.
Sabang: eilandje aan de noordkust van Sumatra.
diepe natuurlijke haven.
dorp steile trap omhoog.
maakt diepe indruk,
helaas maar een paar uur aangemeerd.
verder gaat het weer.
Ceylon, Colombo.
Egypte met het Suezkanaal.
heel, heel warm.
levendige handel met Arabische verkopers in kleine bootjes.
goochelaars die meevaren.
minder leuk: drink water smaakt naar petroleum.
gekookte eieren maar laten staan.
wel: ijs, ijs en nog eens ijs.
nu is zeeziekte niet de grote vijand, maar de intense hitte.
knappen velen op af.
ijs, ijs en nog eens ijs.
Suez kanaal: een belevenis op zichzelf.
je kijkt je ogen uit.
Middellandse zee.
het wordt kouder.
Rots van Gibraltar.
duidelijke sporen van gevechten.
tussen twee haakjes: gold ook voor Singapore en omgeving.
schrok met rot toen ik bij het spelen in de bossen neergeschoten vliegtuigen zag, met bemanning en al.
of was het kinderverbeelding?
nee toch niet.
Golf van Biskaje.
behoorlijke storm.
je hoort van anderen dat het er vaak behoorlijk tekeer gaat.
dan: Nederland.
ijskoud.
heel andere wereld.
dat was de reis met de Sibajak.
ruim een jaar later retour: met de Oldebarneveldt.
hernieuwde kennismaking.
alle kunstjes met de porties ijs weer geprobeerd.
minder leuk: weer veel inentingen tegen tropische ziekten.
"ja maar die hebben we toch al gehad?"
vergeefs tegensputteren.
weer twee jaar later definitief terug.
dit keer met een engels schip, de Cameronia
een enkele herinnering levendig:
was erg heet.
kelner wist het gelaat af met een droogdoek "very, very hot"
om daarna onverstoorbaar de borden af te vegen en voor te zetten.
is het idee, of is het eten extra zout?
engels ontbijt erg zwaar. zijn wij niet gewend.
die herinneringen kunnen ze je niet meer afnemen.
ach, wat een bofkont ben ik toch.

ron wat heb je zalig veel meegemaakt.
ken de verdere omstandigheden niet,maar het is zalig zo te lezen!

Je hebt erg veel gezien Ron. Erg indrukwekkend lijkt me.
Prachtig om dit te lezen je ziet het helemaal voor je.

Stoffeltje,
ik blijf er bij dat ik een gezegend mens ben.
in vele opzichten.
een dijk van een echtgenote, die mij geduldig corrigeert waar nodig.
fijne vrienden en kennissen.
bonte verzameling familie.
kinderen goed terecht gekomen.
kleinkinderen om van te genieten.
in nood leert men vrienden kennen: ik ben nauwelijks teleurgesteld.
fantastische herinneringen waar ik nu op terug kan vallen.
avontuurlijk leven.
ook in deze tijd een groep lotgenoten die mij met raad en daad terzijde staat.
(he, het rijmt. zeker invloed van Sinterklaas.)
hier kan ik mijn ei kwijt, kan fijn belevenissen delen, in alle rust.
blijf lekker op de achtergrond, onbekend.
last but not least (prachtig he, die nederlandse taal): fijne mensen die mij op deze side steunen.
wat wil een mens nog meer?
Ron.