onvervalst Jordaanees
Geplaatst: Ma 30 Nov 2009 19:11
tijd om naar school te gaan.
fluitend loop je de deur uit.
richting school.
of je daar ook arriveert?
nou ja, ach, je hebt in ieder geval wel het voornemen.
maar onderweg zie zulke leuke dingen, wordt je nieuwsgierigheid dusdanig geprikkeld......
vandaag ook weer.
nauwelijks een paar stappen gedaan op de Prinsengracht, komt in de verte je een vrouw tegemoet.
zo te zien een zachtaardig, moederlijk type.
net als ma.
kind aan de hand.
kind huilt zachtjes.
vrouw maakt sussende geluiden.
je loopt verder.
vrouw maakt een voordeur open.
deur slaat met een klap dicht.
meteen daarop het geluid van een paar kletsende klappen.
gebrul uit een kinderkeel.
een paar verwensingen, onvervalst Amsterdams accent.
niet voor herhaling vatbaar.
woorden als kreng, rotjoch, misbaksel pik je nog wel op.
Zooo, die krijgt er van langs.
je moet denken aan de dag dat je met de taxi naar de Rotterdamse haven zou gaan, bepakt en bezakt.
terug naar Indie.
voetballen nog even langs het Spaarne in Haarlem.
bal rolt erin.
je wilt die pakken.
evenwicht verloren.
oeps, kopje onder.
zwemkunst niet machtig.
afschuwelijk koud en nat er uit gehaald.
ma in alle staten.
pakslaag met de riem van je broek.
daarna geen sprake meer van kou.
integendeel: roodgloeiend.
gered door de taxi: staat voor de deur.
geen tijd meer voor verdere strafexpeditie: aan boord gaan vergt alle tijd.
daaraan terug denkend barst je in lachen uit.
deja vu, alleen met andere spelers.
deur wordt opengegooid.
of je het zo leuk vindt?
al hikkend van het lachen vertel je je verhaal.
jochie vergeet alle pijn.
grote ogen.
"echt waar?"
"ja nou en of, ik voel nog de striemen!"
moeke vindt het ook leuk.
uiteindelijk drie lachende mensen.
ach, eind goed al goed!
O gunst, rennen.
de school.....
nou ja, toch al te laat......
fluitend loop je de deur uit.
richting school.
of je daar ook arriveert?
nou ja, ach, je hebt in ieder geval wel het voornemen.
maar onderweg zie zulke leuke dingen, wordt je nieuwsgierigheid dusdanig geprikkeld......
vandaag ook weer.
nauwelijks een paar stappen gedaan op de Prinsengracht, komt in de verte je een vrouw tegemoet.
zo te zien een zachtaardig, moederlijk type.
net als ma.
kind aan de hand.
kind huilt zachtjes.
vrouw maakt sussende geluiden.
je loopt verder.
vrouw maakt een voordeur open.
deur slaat met een klap dicht.
meteen daarop het geluid van een paar kletsende klappen.
gebrul uit een kinderkeel.
een paar verwensingen, onvervalst Amsterdams accent.
niet voor herhaling vatbaar.
woorden als kreng, rotjoch, misbaksel pik je nog wel op.
Zooo, die krijgt er van langs.
je moet denken aan de dag dat je met de taxi naar de Rotterdamse haven zou gaan, bepakt en bezakt.
terug naar Indie.
voetballen nog even langs het Spaarne in Haarlem.
bal rolt erin.
je wilt die pakken.
evenwicht verloren.
oeps, kopje onder.
zwemkunst niet machtig.
afschuwelijk koud en nat er uit gehaald.
ma in alle staten.
pakslaag met de riem van je broek.
daarna geen sprake meer van kou.
integendeel: roodgloeiend.
gered door de taxi: staat voor de deur.
geen tijd meer voor verdere strafexpeditie: aan boord gaan vergt alle tijd.
daaraan terug denkend barst je in lachen uit.
deja vu, alleen met andere spelers.
deur wordt opengegooid.
of je het zo leuk vindt?
al hikkend van het lachen vertel je je verhaal.
jochie vergeet alle pijn.
grote ogen.
"echt waar?"
"ja nou en of, ik voel nog de striemen!"
moeke vindt het ook leuk.
uiteindelijk drie lachende mensen.
ach, eind goed al goed!
O gunst, rennen.
de school.....
nou ja, toch al te laat......
