zomervakantie nadert met rasse schreden.
overgegaan naar zesde klas.
dus voor jou niet het beruchte "wegens enorm succes geprolongeerd"
toch een beetje weemoedig.
je moet afscheid nemen van je vriendjes uit de zesde klas.
je hebt er toch een jaar mee gespeeld, tegen gevochten, kattenkwaad uitgehaald, ze voor de gek gehouden.
het waren leuke tijden.
overleg over een passend afscheidscadeau.
daar komt het volgende plan uit:
er zijn grote kevers (tonggerets), die een snerpend geluid geven als je op de dekschilden drukt, of er over wrijft.
ze zijn echt niet van het formaat lieveheerbeestje.
meer van het kaliber vliegend hert.
je spreekt af een (groot) aantal daarvan te vangen.
zo gezegd zo gedaan.
eindje garen om de achterpoot.
s' morgens vroeg in de schaduw losgelaten.
wel een flinke steen aan het eind van het losse stuk.
kunnen ze niet wegvliegen.
vlak voor de school begint even flink duwen of wrijven.
en jawel hoor, een snerpend concert begint.
vlak onder de ramen van het zesde klas lokaal.
al gauw komt er antwoord uit de naburige bomen.
waar de kevers zo snel vandaan komen, je snapt het gewoon niet.
maar in korte tijd is de hele omgeving een snerpend lawaai.
les geven is onmogelijk.
de deur van het vijfde klas lokaal wordt open gegooid.
de hoofdmeester stormt naar binnen.
kijkt even rond.
wenkt dan iemand.
"jij, meekomen".
de man heeft kennelijk geen gevoel voor muziek.
een groots gebaar als een afscheidsconcert voor schoolmakkers maakt evenmin indruk op hem.
geen gevoel voor humor ook nog.
toch jammer, de bedoeling was zo goed.




